เย่ฉงเว่ยกล่าวเย้ย “เธอคิดว่าฉันอยากให้เธอทำอะไรให้ล่ะ? ในเมื่อเธอตั้งใจจะหลอกจิ่นหลี เธอก็ควรคิดถึงผลลัพธ์ตอนที่มันไม่สำเร็จไว้ด้วยสิ!”
เย่ฉงเว่ยสะบัดมือของผู้หญิงคนนั้นออกขณะพูด และเดินออกจากห้องส่วนตัวไปโดยไม่สนใจเรื่องที่เกิดขึ้นในนั้นอีก
...
กู้ลี่เฉินขับรถพาหลิงอี้หรานกลับไปยังบ้านเช่าของเธอ ระหว่างทางกลับบ้าน เขาก็พูดว่า “ถ้าฉงเว่ยมารบกวนคุณอีก โทรหาผมได้เลยนะ”
หลิงอี้หรานเงียบปากอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “คุณ... น่าจะปลุกฉัน... บนรถเมล์เมื่อวานนี้นะคะ”
เขากล่าว “คุณเห็นวิดีโอแล้วเหรอ? ผมเห็นว่าคุณกำลังหลับอยู่ เลยคิดว่าคุณน่าจะได้งีบสักหน่อย แต่ผมลืมนึกไปว่าอาจจะมีคนถ่ายวิดีโอเราไว้และโพสต์ลงอินเทอร์เน็ต ถ้าคุณไม่ชอบ ผมเอาลบให้ได้นะ”
ปกติแล้วเขาเป็นพวกระวังกล้องแอบถ่ายมาก แต่เมื่อวานบนรถเมล์ เขาสนใจแต่เธอจนลืมสิ่งรอบตัวไปเลย
เธอเผลอหลับบนรถเมล์ไปครึ่งชั่วโมง แต่ทุกนาทีและวินาทีที่ผ่านไปกลับทำให้เขามีความสุข
เขาอยากจะขอบคุณคนที่ถ่ายคลิปไว้จากก้นบึ้งของหัวใจด้วยซ้ำที่เหลือความทรงจำตอนนั้นไว้ให้เขา!
เมื่อเขาเห็นตัวเองในวิดีโอ เขาก็อดสงสัยไม่ได้ว่านานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ได้มีความสุขมากขนาดนี้ เขาแค่กำลังมองผู้หญิงที่ก้มหน้าหลับอยู่ แต่เขากลับละสายตาไปไม่ได้เลยและอยากจะมองเธออยู่อย่างนั้น
“งั้นก็ช่วยลบให้ด้วยนะคะ” หลิงอี้หรานกล่าว เธอไม่ได้รู้สึกดีเท่าไรกับการเห็นวิดีโอที่มีตัวเองอยู่บนอินเทอร์เน็ต และรู้สึกราวกับว่าทุกคนกำลังจับตามองชีวิตของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...