พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1279

“เกิดอะไรขึ้นคะ?” หลิงอี้หรานถามด้วยความสงสัย

“ย้ำสิ่งที่เธอพูดกับฉันในรถวันนี้ทีสิ” เขาพึมพำ

เธอชะงักคิดเรื่องนั้นและพูดว่า “จิน ฉันต้องการคุณจริง ๆ คุณบอกฉันเองว่าห้ามแตะตัวคุณถ้าไม่ได้สนใจคุณ ตอนนี้ฉันแตะคุณแล้ว ก็แปลว่าฉันสนใจคุณ ทั้งหมดนี่ใช่สิ่งที่คุณอยากได้ยินไหมคะ?”

“ใช่ พูดอีกทีสิ” เขาพูดซ้ำ

เธอไม่ได้ปฏิเสธ และพูดแบบเดิมซ้ำอีกครั้ง

เธอพูดซ้ำประโยคเดิมไปมาขณะที่เขากอดเธอเอาไว้ หลังจากเวลาผ่านไปพักใหญ่ สุดท้ายเขาก็พูดออกมาว่า “จริงไหมที่เธอยังมีฉันอยู่ในใจ ยังรักฉัน และไม่เคยลืมฉันไป?”

“ค่ะ เป็นคุณมาตลอด เพราะอย่างนั้นฉันเลยไม่เกลียดที่คุณจูบฉัน ก่อนหน้านี้ฉันไม่มั่นใจเท่าไหร่นักว่ายังรักคุณอยู่ไหม แต่ฉันก็รู้ตัวขึ้นมาว่าฉันรักคุณตอนที่กู้ลี่เฉินถามฉันวันนี้”

หลิงอี้หรานสารภาพ “จิน มีหลายอย่างเกิดขึ้นระหว่างเรา ความสัมพันธ์ของเรามีรอยร้าวเยอะแยะมากมาย ฉันไม่รู้ว่ามันจะเหมือนเดิมไหม แต่ฉันจะพยายามแก้ไขมัน คุณล่ะคะ? คุณอยากจะทำแบบเดียวกันนี้หรือเปล่า?”

เขาตัวแข็งทื่อไปเล็กน้อย “เธออยากให้ฉัน... รักเธองั้นเหรอ?” เขาถาม

“ค่ะ” เธอตอบ เธอรักเขาและก็ต้องอยากให้เขารักเธอตอบเช่นกัน

เขาค่อย ๆ ยืดตัวตรง และดวงตาสีดำขลับคู่นั้นก็มีประกายสีเหลืองสะท้อนอยู่ข้างใน

“ไม่ลึกซึ้งเท่าเมื่อก่อนก็ไม่เป็นไร แต่... ฉันหวังว่าอย่างน้อยคุณก็จะมีความรู้สึกดี ๆ ให้ฉัน คุณจูบฉันเพราะคุณยังรักฉัน ใช่ไหมคะ?” เธอกล่าวเสริม เธอกล่าวอย่างอึกอักเมื่อต้องพูดภายใต้สายตาที่มองมาของเขา

เขาจับมือขวาของเธอไว้แล้วก้มมองมัน หลังจากนั้นเขาก็ดึกเธอออกไปจากห้องไว้ทุกข์