พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1444

หลิงอี้หรานตกตะลึงและพูดว่า “ได้ค่ะ ฉันจะไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้”

“หลิงอี้หราน” เสียงของเย่เหวินหมิงดังขึ้นอีกครั้ง มันทุ้มและแหบพร่า “ผม... ไม่ค่อยได้ขอร้องใคร แต่ผมขอร้องคุณด้วยทุกอย่างที่ผมมีและชีวิตของผม ช่วยเกลี้ยกล่อมให้เชียนหยุนรับตับของผมที ทำยังไงก็ได้ให้เธอตกลงรับการผ่าตัดปลูกถ่าย!”

หลิงอี้หรานอดไม่ได้ที่จะตกใจ จากที่ได้เจอเย่เหวินหมิงมา ด้วยบุคลิกของเขา เธอรู้ว่ามันยากสำหรับเขาที่จะพูดอะไรแบบนี้ออกมา

ถึงอย่างนั้นเมื่อเป็นเรื่องความเสี่ยงเกี่ยวกับชีวิตของโจวเชียนหยุน เย่เหวินหมิงก็ไม่รู้จะทำอย่างไรจริง ๆ ถ้าพี่โจวตาย เย่เหวินหมิงก็คงรู้สึกว่า... ไม่ต่างจากตกนรกเลยจริง ๆ “เข้าใจแล้วค่ะ” หลิงอี้หรานตอบ

“เกิดอะไรขึ้น?” อี้จิ่นหลีถามเมื่อเธอวางสาย

“พี่โจวเข้าโรงพยาบาล หมอบอกว่าเธอต้องผ่าตัดปลูกถ่ายตับเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นมันอาจจะสายไปและไม่มีโอกาสอีก” หลิงอี้หรานยกเท้าเดินในขณะพูดอย่างนั้น

“ฉันจะไปโรงพยาบาลเพื่อเกลี้ยกล่อมพี่โจวให้ผ่านตัด”

“งั้นฉันไปด้วย” อี้จิ่นหลีกล่าว

“แล้วงานคุณ...”

“ฉันค่อยกลับมาจัดการทีหลัง ฉันไม่วางใจให้เธอไปโรงพยาบาลคนเดียว” เขากล่าว

“ฉันมีบอดี้การ์ดคอยตามดูแล มีอะไรต้องกังวลอีกคะ?” เธอกล่าว

“ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี” เขาพึมพำ

เขาเคยคิดด้วยซ้ำว่าจะซื้อเกาะแล้วพาเธอไปอยู่ แบบนั้นแล้วเธอจะได้ไปไหนไม่ได้ บางทีแล้วแบบนั้นเขาอาจจะรู้สึกสบายใจมากกว่า