พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 273

ไม่… ไม่นะ!

เธอต้องการแม่ของเธอ, เธอต้องการน้องชายของเธอ!

เธอร้องไห้อย่างสิ้นหวัง เพียงแต่ว่า เธอไม่สามารถส่งเสียงออกมาได้

ทันใดนั้น เสียงระฆังก็ดังขึ้น ราวกับจะดึงเธอออกจากฝันร้าย...

หลิง อี้หราน ลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ เธอได้ยินเสียงที่นุ่มนวลในหูของเธอ “ตื่นแล้วเหรอ?”

ใบหน้าสวยงามนั้น กระทบเข้ามาในดวงตาที่ค่อนข้างห่างไกลของเธอ และเป็นดวงตาที่สดใสดูเหมือนจะมีความอ่อนโยนที่ไม่อาจพรรณนาได้ภายในพวกเขา

"ใช่... " เธอตอบอย่างมึนงง แต่ยังไม่ค่อยได้สติกลับคืนมา

ราวกับว่าความฝันและความเป็นจริงของเธอ กำลังปะปนกันอยู่ตลอดเวลา มันกำลังครอบงำเธออยู่

“งั้นพี่รับโทรศัพท์หน่อยนะ” เขาพูดพร้อมกับถือโทรศัพท์แนบที่หูของเธอ

หลิง อี้หราน ตัวเกร็งขณะที่เธอฟังเสียงที่คุ้นเคยที่มาจากโทรศัพท์มือถือของเธอ "อี้หราน ตื่นแล้วเหรอ? อี้หราน"

หลิง อี้หราน สะอื้นเล็กน้อย “เหลียนอี!”

"ใช่ ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน เธออยู่กับ อี้ จินลี่ เหรอ? ฉันโทรหาเธอเมื่อคืน เขารับสายท์ฉัน เขาบอกให้ฉันโทรหาเธออีกครั้ง และตอนนี้เขาก็ยังรับโทรศัพท์อีก"