พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 283

“ไม่ว่าจะเป็นพี่หรือไม่ใช่ก็ตาม ยังไงพี่ก็ต้องอยู่กับผมตลอดไปชีวิต จะไม่มีใครมาแยกไปอีก!” เขากล่าวเสียงแข็งขณะจ้องไปที่รูปถ่าย

น้ำเสียงที่เหมือนผู้ชนะ

เขาจะไม่มีวันปล่อยเธอไป และจะไม่มีวันปล่อยให้ใครมาแยกเธอไปอีก!

...

ณ ห้องส่วนตัวในสโมสรหรูหราแห่งหนึ่ง หลิง ลั่วอิน กำลังดิ้นรนขอความเห็นใจจากกู้ ลี่เฉิน

หลิง ลั่วอิน ไม่มีหลักประกันอะไร ดังนั้นตัวเธอจึงต้องทำงานหนักเพื่อเอาชนะกู้ ลี่เฉิน

เธอรู้สึกหงุดหงิดที่เขาเอาแต่ถามเรื่องของหลิง อี้หราน ตั้งแต่เธอก้าวเข้ามาในห้องส่วนตัว ถามเรื่องในวัยเด็ก การเรียน รวมถึงเรื่องอื่น ๆ

เขาอยากรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับหลิง อี้หราน ไม่ว่าจะเรื่องใหญ่หรือเรื่องเล็กก็ตาม

‘นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน? ตอนนี้ฉันเป็นแฟนของเขานะ!’ หลิง ลั่วอิน แผดเสียงร้องในหัว แต่ใบหน้าของเธอกลับเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนทำตัวเป็นน้องสาวที่ดีโดยการเล่าเรื่องที่จำได้เกี่ยวกับหลิง อี้หราน ให้เขาฟัง

สิ่งที่เธอพูดในตอนนี้ไม่มีอะไร นอกจากเพียงเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตเท่านั้น

แต่กลับทำให้กู้ ลี่เฉิน ตั้งใจฟังอย่างเพลิดเพลิน จนทำให้หลิง ลั่วอิน อดที่จะเขินไม่ได้

หลังจากเธอเล่าเรื่องของหลิง อี้หราน ให้เขาฟังจนจบ หลิง ลั่วอิน ก็พูดอย่างมารยาว่า “ลี่เฉิน ฉันรู้ว่าฉันผิด ฉันเสียบทบาทนักแสดงนำหญิงคนที่สองไปแล้ว ทุกคนต่างหัวเราะเยาะฉัน แล้วพูดว่าพวกแฟนเก่าของฉันล้วนเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงและไฮโซทั้งนั้น ฉันเทียบไม่ได้กับพวกเขาเลย”

“ดีจัง! คุณใจดีกับฉันมากเลยค่ะ ลี่เฉิน!” หลิง ลั่วอิน กล่าวพร้อมพยายามเข้าไปในอ้อมแขนของเขา

แต่กู้ ลี่เฉิน กลับผลักเธอออกและใช้มือของเขาปิดใบหน้าส่วนบนของเธอไว้ เผยไว้ให้เห็นเพียงริมฝีปากและกรามของเธอเท่านั้น

“ลี่เฉิน...” หลิง ลั่วอิน รู้สึกหวาดกลัว เธอไม่รู้ว่ากู้ ลี่เฉิน ต้องการจะทำอะไรกับเธอกันแน่

กู้ ลี่เฉิน รู้สึกหลงใหลเมื่อจ้องมองริมฝีปากของเธอ ปลายนิ้วของเขาค่อย ๆ สัมผัสมันเบา ๆ ริมฝีปากของเธอ… เหมือนกับเด็กหญิงตัวเล็กคนหนึ่งที่เขาเคยจำได้ ริมฝีปากที่เหมือนของ... หลิง อี้หราน

แม้เขาจะรู้ว่าหลิง อี้หราน ไม่ใช่คนที่เขาตามหา แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะอยากรู้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้—แม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อยของเธอก็ตาม