พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 284

“พูดต่อสิ เกี่ยวกับพี่สาวเธอน่ะ” กู้ ลี่เฉิน พึมพำ

“ฮะ? พูดต่อ… อย่างนั้นเหรอ?” หลิง ลั่วอิน ถามด้วยใบหน้าเจื่อน

“ใช่ อย่างนั้นแหละ” กู้ ลี่เฉิน ตอบ

หลิง ลั่วอิน เล่าเรื่องของหลิง อี้หราน ต่อเท่าที่เธอจำได้ ขณะที่สาปแช่งหลิง อี้หราน อยู่ในใจ

หลิง อี้หราน เป็นเพียงพนักงานบริการสุขาภิบาลที่เคยติดคุกมาก่อน ถึงเธอจะเคยมีภูมิหลังที่ดีแต่การติดคุกสามปีก็เพียงพอที่จะทำลายชื่อเสียงเธอได้

ลี่เฉิน… มองเห็นอะไรในตัวของหลิง อี้หราน กัน?!

หลิง ลั่วอิน มีความรู้สึกว่ากู้ ลี่เฉิน ไม่ได้จะเลิกกับเธอเพียงเพราะเธอเป็นน้องสาวของหลิง อี้หราน

แน่นอนว่าความคิดนี้เกิดขึ้นเพียงชั่วครู ก่อนที่เธอจะดึงสติตัวเองกลับมา

“แล้ว… หลังจากนั้นพี่ก็ได้เจอกับเซียว จื่อฉี เขาจีบพี่อยู่สักพักนึง แต่หลังจากที่พวกเขาไปเดินเขากัน พี่เกิดข้อเท้าแพลง เขาเลยให้พี่ขี่หลังเพื่อลงจากภูเขา จากนั้นไม่นานพี่ก็ตอบตกลงคบกับเขา พวกเขาเป็นคู่รักที่ค่อนข้างหวาน พี่คอยทำอาหารกลางวันให้เซียว จื่อฉี ตลอด...”

หลิง ลั่วอิน พยายามอย่างเต็มที่เพื่อบรรยายความสัมพันธ์ของหลิง อี้หราน กับเซียว จื่อฉี เธอต้องการให้กู้ ลี่เฉิน รู้ว่าหลิง อี้หราน เคยมีผู้ชายที่รักมาก ไม่เหมือนเธอที่ไม่เคยมีแฟนก่อนและกู้ ลี่เฉิน คือแฟนคนแรกของเธอ

มือที่ปิดตาเธอไว้เริ่มคลายออกหลังจากที่หลิง ลั่วอิน กล่าวจบ

หลังจากลืมตาขึ้น สิ่งแรกที่หลิง ลั่วอิน มองเห็นก็คือดวงตานกฟินิกซ์ของกู้ ลี้เฉิน “เธอคบกับเซียว จื่อฉี เพราะเขาช่วยเธอลงจากภูเขาอย่างนั้นเหรอ?”

น้ำเสียงเฉยเมยของเขากลับดูเหมือนมีชีวิตชีวา

“ใช่... ค่ะ...” หลิง ลั่วอิน กล่าวตะกุกตะกัก เธอรู้สึกได้ว่ารัศมีที่ออกมาจากตัวเขาเหมือนกับมีดแหลมคมที่สามารถทำลายผู้เข้าใกล้ได้