พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 286

ถ้าเธอทนทำงานที่นี้ต่อในอนาคต เธออาจไม่สามารถหลีกเลี่ยง “การได้รับปฏิบัติเป็นพิเศษ” ได้และต้องทนทุกข์ทรมานกับการถูกมองแปลก ๆ จากคนอื่น

“ไม่ล่ะค่ะ ฉันอยากลองเปลี่ยนสังคมการทำงานดูบ้าง” หลิง อี้หราน กล่าว

“ก็ได้” ผู้อำนวยการคิดว่าคนที่อยู่เบื้องหลังหลิง อี้หราน กำลังจะให้งานที่เหมาะสมกว่านี้แก่เธอ ด้วยความไม่อยากยืดเยื้อบางอย่างเขาจึงไม่ห้ามการลาออกของหลิง อี้หราน นอกจากนี้เขายังไม่หักเงินเดือนของเธอและให้เงินเดือนแก่เธอหนึ่งเดือน เขายังให้แผนกการเงินจ่ายให้เธอทันที

เมื่อหลิง อี้หราน ออกมาจากศูนย์สุขาภิบาล เธอก็หายใจเข้าลึก ๆ เงินเดือนที่เพิ่มขึ้นหนึ่งเดือนเป็นสัญญาณความปรารถณาดีของผู้อำอวยการ แต่คงบางอย่างเกี่ยวข้องกับอี้ จิ่นหลี

ถ้าเธอมีความกล้าหาญ เธอคงปฏิเสธ

น่าเสียดายที่เธอไม่สามารถปฏิเสธได้

คุณยายของเธอยังคงอยู่ที่โรงพยาบาล เงินที่ยืมมาจากเหลียนอีครั้งที่แล้วก็ใกล้จะหมดลง และเดี๋ยวคงมีค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ตามมาอีก หนี้เก่าของเธอที่ยังไม่ได้ชำระและยังจะมีหนี้ใหม่ที่เพิ่มเข้ามา

หลิง อี้หราน เดินไปหาพี่ซูที่ทำงานเพื่อบอกลา

เมื่อพี่ซูรู้ว่าหลิง อี้หราน ลาออก เธอก็ผลุนถามขึ้น “ทำไมเธอถึงลาออกกะทันหันล่ะ?”

“ฉันรู้สึกไม่ดีค่ะที่ขอลาหยุดบ่อย ๆ” เธอตอบ

“มันเป็นอุบัติเหตุ เธอจะลางานก็ได้นะ ฉันยังทำงานต่อได้อีกเยอะเลย” พี่ซูบอกพร้อมกับมองไปที่มองไปที่มือของหลิง อี้หราน ที่ถูกผ้าพันแผลอยู่ “มือของเธอเป็นยังไงบ้าง?”

“ดีขึ้นแล้วค่ะ ฉันสามารถเอาผ้าพันแผลออกได้ภายในสองวัน” หลิง อี้หราน พูด

“เธอกำลังมองหางานแบบไหนอยู่เหรอ?” พี่ซูถามด้วยความกังวล

“ฉันอาจจะไปทำงานเป็นคนส่งอาหารค่ะ” เธอตอบ