พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 445

เขาคลายการกอดลงเล็กน้อย แต่ยังคงกอดเธอต่อไป “พี่สาว ห้ามบอกผมว่าพี่จะเลิกกับผมอีกนะ ตกลงไหม?”

เขาก้มศีรษะลง มีความรู้สึกทุกข์ใจที่เพิ่มขึ้นในดวงตาอันแวววาวของเขา อย่างที่เธอ ไม่เคยเห็นมาก่อน

ราวกับว่าถ้าเธอบอกเขาว่าเธอต้องการที่จะเลิกราเป็นอะไรที่ทำให้เขาเสียสูญ

เธอ... สำคัญกับเขาขนาดนั้นเลยหรือ? สำคัญมากจนเขายอมรับสถานการณ์สมมุติไม่ได้เลยด้วยซ้ำอย่างนั้นหรือ?

หลิง อี้หรานรู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างติดอยู่ในใจของเธอ มันทำให้เธอรู้สึกอึดอัด เธอไม่สามารถดึงมือของตัวเองออกและคืนกอดให้กับเขาได้

“ตกลง จิน ฉันจะไม่พูดคำว่า ‘เลิก’ อีก” สัญญานี้เป็นคำมั่นสัญญาของเธอเช่นเดียวกัน

ในขณะนี้เธอไม่ได้คิดเพิ่มเติมเกี่ยวกับความหมายและคุณค่าที่อยู่เบื้องหลังคำสัญญานี้ แต่ตอนนี้เธอไม่อยากเห็นเขาเป็นแบบนั้น

นั่นจะทำให้เธอรู้สึกหดหู่...

ในช่วงบ่ายหลิง อี้หรานและอี้ จิ่นหลีกลับไปที่โรงพยาบาล ผลการตรวจสุขภาพของเธอก็พร้อมที่จะรวบรวมแล้ว ปัญหาหลักของเธอมาจากการบาดเจ็บครั้งเก่าของเธอ แม้ว่าอาการ บาดเจ็บเหล่านั้นจะหายเป็นปกติแล้ว แต่เมื่อใดก็ตามที่อากาศเย็นและชื้น ข้อต่อบางส่วนของเธอก็ยังคงปวดอยู่

อย่างไรก็ตาม ตามที่แพทย์ระบุไว้ เธอต้องพักฟื้นเป็นเวลานาน อาการของเธอคงจะดีขึ้น มันไม่ใช่ปัญหาสำคัญ

อาการปวดครั้งใหญ่คืออาการบาดเจ็บที่มดลูกของเธอในตอนนั้น

สูติแพทย์บอกกับเธอในระหว่างการปรึกษาหารือว่า เธอจำเป็นต้องผ่านการดูแลแบบพักฟื้นในระดับหนึ่งก่อน จึงจะสามารถดำเนินการผ่าตัดได้ บางทีมดลูกของเธออาจจะดีขึ้นและอาจจะมีโอกาสสามารถตั้งครรภ์ได้

“ฉันยังมีโอกาสที่จะมีลูกได้เหรอคะ?” หลิง อี้หรานรู้สึกตื่นเต้นกับความคาดหวังนั้น เพราะนั่น เป็นความปรารถนาที่เธอเก็บกดไว้ลึก ๆ ในใจ

ตอนนี้มีความหวังที่เธอจะได้เป็นแม่คน เธออาจมีคนที่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับเธอ ถ้าเป็นอย่างนั้น เธอก็จะไม่ต้องรู็สึกโดดเดี่ยวอีกต่อไป!

อี้ จิ่นหลีมองไปที่หลิง อี้หรานอย่างเงียบ ๆ ซึ่งมีความตื่นเต้นอยู่ในดวงตาของเธอ

นี่ดูเหมือนจะเป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกตื่นเต้น ไม่ใช่เพราะครอบครัวหรือเพื่อนที่เธอดูแล แต่เพื่อตัวเธอเอง

ในอดีตดูเหมือนว่าเธอจะยอมรับโชคชะตาที่โหดร้ายของเธอ ยิ่งไปกว่านั้นหัวใจของเธอยอมแพ้กับชีวิตแล้ว เธอยอมแพ้กับอนาคตของเธอด้วย

ถึงกระนั้น ตอนนี้เธอกลับดูเหมือนจะมีความหวังสำหรับอนาคตของเธอขึ้นมาอีกครั้ง

“งั้นพี่วางแผนจะมีลูกกับผมแล้วใช่ไหม?” เขาถาม