พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 479

“ดีจัง โชคดีที่ตอนนี้พี่ดูเปลี่ยนไปแล้ว” อี้ จิ่นหลีพึมพำ เขาไม่ต้องการให้ผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าเหมือนกับหลิง อี้หราน

อย่างไรก็ตาม พวกเขาทั้งสองดูเหมือนกันมากเมื่อตอนเป็น... เด็ก

อี้ จิ่นหลีกระพริบตาเล็กน้อยและหลับตาลง ขนตายาวของเขาปกคลุมไปด้วยความคิดและการวิเคราะห์สิ่งที่เขาเห็นในขณะนี้...

อี้ จิ่นหลีกับหลิง อี้หรานอยู่ทานอาหารเย็น เมื่อถึงเวลาค่ำ คุณตาของหลิง อี้หราน คุณตาลู่ก็กลับมา แต่เขาไม่แยแสหลิง อี้หรานและทำท่าทางเฉยเมยกับอี้ จิ่นหลี

หลิง อี้หรานไม่แปลกใจกับท่าทีของคุณตา แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นท่าทางของคุณตาของเธอที่มีต่ออี้ จิ่นหลี เธอมองด้วยความกังวล

เพราะสถานะของอี้ จิ่นหลี มีคนเพียงไม่กี่คนที่กล้าปฏิบัติต่อเขาแบบนั้น

อี้ จิ่นหลีเพียงส่งยิ้มให้หลิง อี้หรานราวกับว่าเขาสัมผัสได้ถึงความกังวลของเธอ เขามองดูราวกับบอกว่าเธอไม่จำเป็นต้องกังวล

หลิง อี้หรานรู้สึกโล่งใจ

ระหว่างกินอาหารมื้อเย็น คุณยายของเธอค่อนข้างมีความสุขและมีความอยากอาหารมากกว่าปกติ

ขณะกินอาหารกัน หวา ลี่ฟางอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชันว่า “คุณตา รู้หรือไม่คะว่าอี้หรานลาออกจากศูนย์บริการสุขาภิบาลแล้ว และตอนนี้ก็ทำงานเป็นพนักงานส่งอาหาร ถึงแม้ว่าการทำงานเป็นพนักงานส่งอาหารจะเป็นงานที่เหนื่อยหน่อย แต่ถ้าเธอทำงานหนัก เธอก็หาเงินได้”

“หมายถึงพนักงานขับรถส่งอาหารเหรอ? เธอไม่ละอายใจบ้างเหรอที่เธอทำอาชีพแบบนี้ทั้งทีร่ำเรียนเรียนมาหลายปี?” คุณตาลู่ถอนหายใจ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย