กวาน ลี่หลี่ยิ้มอย่างผู้ชนะ ขณะที่หลิง อี้หรานถูกเพื่อนร่วมงานเยาะเย้ย ซึ่งในตอนแรกพวกเขาต่างให้การต้อนรับเธอเป็นอย่างดีที่บริษัท
นี่คือสิ่งที่เธอต้องการเห็น ยิ่งหลิง อี้หรานต้องอับอายมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งพอใจมากเท่านั้น!
ถ้าไม่ใช่เพราะหลิง อี้หราน เธอจะถูกไล่ออกจากบริษัทเดิมและต้องดิ้นรนหางานใหม่ได้อย่างไร?
เพื่อนร่วมงานชายเริ่มทนไม่ไหวแล้วพูดว่า “พวกเธอทุกคนเป็นอะไรไป? หลิง อี้หรานไม่เคยบอกว่าเธอจะจ่ายค่าอาหารสักหน่อย ทุกคนก็กินกันไปหมดแล้ว เรามาแชร์ค่าอาหารกันเถอะ”
คนอื่นต่างรู้สึกอายเมื่อเขาพูดออกมาอย่างนั้น
ท้ายที่สุดมันเป็นความจริงที่หลิง อี้หรานไม่เคยพูดว่าจะจ่ายค่าอาหารให้ นอกจากนี้ ทุกคนในห้องต่างก็ทำงานในบริษัทเดียวกัน จึงไม่มีใครกล้าพูดว่าจะไม่จ่าย
เพื่อนร่วมงานชายคำนวณว่าทุกคนต้องจ่ายเท่าไรและถามบริกรสำหรับบิล แต่ได้รับแจ้งว่า “มีคนจ่ายค่าอาหารให้ไปแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ต้องจ่ายอีก”
“อะไรนะ?” ทุกคนในห้องส่วนตัวต่างตกตะลึง
‘มีคนจ่ายเงินค่าอาหารแล้ว? นั่นมันมากกว่า 70,000 ดอลลาร์เชียวนะ!’
“มันอาจจะเป็นเรื่องผิดพลาดหรือเปล่า? ที่นี่ยังไม่มีใครจ่ายนะคะ” กวาน ลี่หลี่ถาม
“ไม่มีอะไรผิดพลาดหรอกครับ” บริกรยิ้มและออกจากห้องส่วนตัวไป
ทุกคนในห้องต่างมองหน้ากัน
‘จ่ายทั้งหมด? ใครเป็นคนจ่ายค่าอาหารให้พวกเรา?’
จากนั้น สายตาของทุกคนก็เพ่งไปที่หลิง อี้หรานโดยไม่รู้ตัว หลิง อี้หรานหยิบกระเป๋าของเธอขึ้นมาด้วยมือสั่นเทา แล้วพูดว่า “เอ่อ... ถ้าจ่ายไปแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ...”
เธอจึงเดินโซเซออกจากห้องส่วนตัว
เธอรู้สึกเวียนศีรษะจนมองไม่เห็นทางข้างหน้าอย่างชัดเจน
‘คนที่จ่ายค่าอาหารคือ... อี้ จิ่นหลีเหรอ? มีแค่เขาเท่านั้นที่จะเรียกเก็บเงินมากกว่า 70,000 ดอลลาร์อย่างเงียบ ๆ’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...