‘เขาคือใคร? ใครเป็นคนพูด?’ มันเป็นประโยคที่โรแมนติกแต่ฟังดูเศร้าจนเธออยากจะร้องไห้
“ฉันจะปกป้องเธอตลอดไป ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอได้รับความอยุติธรรมแม้แต่น้อยและจะไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายธออีก”
‘นั่นคือ... เสียงของจิน... ครั้งหนึ่งจินเคยพูดกับฉันแบบนี้’
หลิง อี้หรานเอนตัวอยู่บนพื้นและพบว่าสิ่งที่เธอได้ยินคือคำพูดที่อี้ จิ่นหลีเคยพูดกับเธอ
‘อย่าคิดเกี่ยวกับมัน อย่าคิดถึงคำพูดพวกนี้อีกเลย…’ เธอพยายามบอกตัวเองในใจ
แต่... ดูเหมือนว่าเธอจะได้ยินเสียงฝีเท้าและเสียงฝีเท้าก็ดังชัดเจน
‘เสียงฝีเท้าพวกนี้เป็นของใคร?’
รองเท้าหนังสีดำคู่หนึ่งดึงดูดสายตาเธอ
เธอค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นและมองเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย
‘หน้าของจิน... เหมือนกับที่ฉันเห็นใน Drunken Days’
‘เป็นเพราะว่าฉันเมาเหรอ? ฉันจึงได้ยินเสียงและเห็นภาพหลอนเหล่านี้ด้วย’
หลิง อี้หรานพยายามลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก ดวงตาของเธอดูเศร้าและปากของเธอกำลังส่งยิ้มพร้อมกับพูดว่า “อย่า… มาให้ฉันเห็นหน้าอีก”
เธอรู้สึกมากขึ้นเมื่อเห็นการปรากฏตัวของเขา เขาทำให้จิตใจที่สงบของเธอผันผวนอีกครั้ง
อี้ จิ่นหลีจ้องมองคนข้างหน้า
‘เธอเมาเหรอ?’ ดวงตารูปอัลมอนด์ของเธอจ้องมองเขาด้วยสายตาเลือนลาง แก้มของเธอเป็นสีแดงระเรื่อและการทรงตัวของเธอดูเหมือนจะล้มลงไปที่พื้นอีกครั้ง
เขาก้าวไปข้างหน้าและเอามือโอบรอบเอวของเธอเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอล้มลง
แต่การกระทำของเขาทำให้เธอขมวดคิ้วและความเจ็บปวดก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
“ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า?” เธอตระหนักได้ในทันทีว่าตอนนี้มือของเขาวางอยู่บนเอวที่ถูกเตะ
เมื่อนึกถึงภาพชายคนนั้นที่เตะเธอ เขาก็รู้สึกว่ามันน้อยเกินไปที่ทำแค่หักขาผู้ชายคนนั้นให้พิการ
หลิง อี้หรานมองคนที่อยู่ข้างหน้าเธอด้วยสายตาที่พร่ามัว ‘เขาถามฉันว่าเจ็บไหม... ฉันเจ็บ ฉันจะไม่รู้สึกเจ็บปวดได้ยังไง?’
ฉันเจ็บตรงที่ฉันถูกเตะ
แต่การเจ็บปวดจากการถูกเตะนั้นกลับดูเล็กน้อยเมื่อเทียบกับความเจ็บปวดจากการพบหน้าเขา!
‘จิน... จิน...’
เธอเอาแต่บอกตัวเองให้ลืมเขา แต่เธอมักจะฝันถึงเขาในตอนกลางคืน จากนั้นเธอก็ตื่นขึ้นพร้อมกับใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตา
“แล้ว... ถ้ามันเจ็บล่ะ?” เธอยิ้มอย่างโง่เขลาและทันใดนั้นเธอก็เอามือไปโอบคอของอี้ จิ่นหลี
ร่างกายของอี้ จิ่นหลีแข็งทื่อทันที แต่เขากลับไม่ได้ผลักหลิง อี้หรานออกไป เขาเพียงแค่ก้มศีรษะลงและจ้องมองดูเธอ
เกา ฉงหมิงที่ติดตามอี้ จิ่นหลีมา เริ่มรู้สึกหวาดกลัว
‘นายน้อยอี้... จะทำอะไร? เขาติดตามคุณหลิงตั้งแต่ตอนเธอมีเรื่องใน Drunken Days จนถึงตอนนี้... เขากลับยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ในขณะที่เธอเอื้อมมือมาโอบคอของเขา’
นายน้อยอี้เป็นคนตัดสินใจเลิกกับคุณหลิงเอง เกา ฉงหมิงจึงรู้ดีว่าคนอย่างนายน้อยอี้จะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรให้กลายเป็นอย่างเดิม
แต่เหตุการณ์ตรงหน้า... ทำให้เขาเริ่มไม่แน่ใจเล็กน้อย
หลิง อี้หรานยิ้ม รอยยิ้มขี้เล่นของเธอช่างสวยงามจนอี้ จิ่นหลีไม่สามารถละสายตาไปได้
จากนั้น เธอค่อย ๆ วางมือลงบนแก้มของเขาด้วยท่าทางหยอกล้อ เธอใช้มือสัมผัสเข้าที่หน้าผากของเขา จมูก แก้ม ริมฝีปากและขนตาของเขา
“จิน บอกฉันที… ทำไมขนตาคุณถึงสวยจัง… มันสวยจนฉัน… ฉันอิจฉา…” เธอพูดไปเรื่อยเปื่อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...