ย้อนกลับไปตอนที่เธอยังอาศัยอยู่กับเขา พวกเขาก็เคยพูดคุยกันแบบนี้
ตอนนั้น คำตอบของเธอคือ...
“แน่นอน ก็ฉันชอบนายนี่น่า!” หลิง อี้หรานยิ้ม มันเป็นรอยยิ้มขี้เล่น แต่คำตอบของเธอกลับเหมือนเดิม เหมือนเมื่อก่อน
‘เธอทำตัวเหมือนตอนที่เราอยู่ด้วยกันเพราะเธอเมาหรือเปล่า? ย้อนกลับไปตอนนั้น เธอเป็นพี่สาวของฉัน ส่วนฉันก็เป็นจินของเธอ’
“ถ้าฉันทำตัวดี เธอจะเป็นพี่สาวของฉันใช่ไหม?”
‘เป็นพี่สาวของฉัน อยู่เคียงข้างฉันนะ’
‘ถึงแม้ว่าฉันให้ความรักแก่เธอไม่ได้ แต่ฉันสามารถให้อย่างอื่นกับเธอได้’
‘ฉันสามารถเติมเต็มความฝันและความทะเยอทะยานของเธอได้ ฉันสามารถทำให้คนที่ดูหมิ่นเธอก้มลงต่อหน้าเธอ และฉันสามารถพาเธอขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของลำดับชั้นทางสังคมได้’
‘ตราบเท่าที่... เธออยู่เคียงข้างฉัน!’
บางทีนี่อาจเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เขารู้สึกผิดน้อยลง
“แน่นอน ยังไง... ฉันก็เป็นพี่สาวของนายมาตลอด จิน ไม่ต้องกังวล ฉันจะ... ปกป้องนาย ฉันจะปกป้องนายเอง...” เธอพึมพำ
เปลือกตาของเธอเริ่มปิดลง ขณะที่น้ำเสียงของเธอก็แผ่วเบาลงเรื่อย ๆ ในที่สุดเธอก็เอียงศีรษะและผล็อยหลับไป
เขาค่อย ๆ จัดท่าให้เธอนอนลง จากนั้นเขาก็ห่มผ้าห่มและยกมือขึ้นลูบผมยุ่ง ๆ ของเธออย่างอ่อนโยน
“ถ้าอยากจะปกป้องฉันจริง ๆ ก็อยู่เคียงข้างฉันสิ ฉันจะได้ไม่ต้องบาดเจ็บ…” เขาพึมพำ ขณะยกฝ่ามือซ้ายของตัวเองกดลงบนหัวใจอย่างช้า ๆ
เขาคิดว่าตราบใดที่เขาหยุดรักเธอ เธอจะไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเขา และเขาจะสามารถควบคุมชีวิตของเขาได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...