พลาดรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 45

ด้านอรัณหลังจากที่ร่างสูงยอมลงมาทานข้าว อรัณก็ไม่มีท่าทีเอ่ยปากพูดคุยกับแฟนสาวของตนเลยซักนิด คุณอนันต์ที่เห็นถึงความผิดปกติของบุตรชายคนเล็กถึงกับเอ่ยขึ้นมา ยังไงเสียท่านก็ยังอยากได้แพทมาเป็นลูกสะใภ้ของเขาอยู่ดี

"อรัณกับหนูแพท ทานเสร็จลุงขอคุยด้วยหน่อยนะ" บิดาของอรัณ เอ่ยกับแฟนสาวของบุตรชาย

"ค่ะ คุณลุง" แพทถึงกับมีสีหน้าสดใสขึ้นมาทันที ส่วนอรัณก็เอาแต่นิ่งเงียบ เขาดูเงียบจนผิดปกติใครๆ ก็ไม่สามารถคาดเดาได้ถูก แต่นั้นแฟนสาวก็ยังทำหน้าที่แฟนสาวที่ดีที่คอยตักอาหารให้กับอรัณพร้อมกับพยายามชวนอรัณนั้นพูดคุยกับตน

แต่นั้นมันยิ่งทำให้มิริณนั้นรู้สึกอึดอัดไม่ว่าจะสายตาจากแพท นีน่า และบิดาของอรัณ ที่จับจ้องมายังร่างเล็ก มิริณลือกที่จะรีบทาน จนร่างบางทานเสร็จและรีบลุกออกจากโต๊ะไป อรัณได้แต่มองตามหลังร่างบางของมิริณออกไปจากห้องรับแขกจนลับตา

"ไปได้ก็ดี" เมื่อมิริณเดินออกไปจากโต๊ะ แพทก็หลุดปากเอ่ยมาตามหลัง เกศทิพย์ที่นั่งทานข้าวถึงกับชะงักกับคำพูดของแพท ด้านอรัณได้แต่เสมองใบหน้าของแฟนสาวด้วยสีหน้าไม่พอใจ ต่อหน้าคนทั้งบ้านอรัณก็ไม่คิดจะให้เกียรติเธอที่เป็นแฟนเขา ในเมื่ออรัณเป็นเช่นนี้แล้ว เห็นทีเธอต้องหาโอกาสคุยกับบิดาของเขาเสียที

อรัณหลังจากที่ทานมื้อเย็นเสร็จเรียบร้อยแล้วนั้น ก็โดนบิดานั้นเรียกตัวเข้าห้องทำงานพร้อมกับแฟนสาวทันที

"ที่ลุงจะคุยกับหนูแพทในวันนี้ ลุงก็แค่อยากจะถามทั้งสองคนดู อีกไม่กี่เดือนอรัณและหนูแพทก็จะเรียนจบกันแล้ว คิดเรื่องงานแต่งกันไว้หรือยัง"

"แต่งงาน" เป็นเสียงของอรัณที่พึมพำออกมาต่อหน้าของบิดา ด้านแพทที่ได้ยินเช่นนั้นใบหน้าสวยถึงกับยิ้มไม่หุบ ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้คิดเรื่องแต่งงาน แต่พักหลังมานี้เธอเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปของอรัณ จะเป็นไรไปถ้าเธอจะใช้วิธีนี้เพื่อผูกมัดอรัณไว้เป็นของเธอ ๆ ไม่อยากเป็นแฟนแต่อยากมีสิทธิ์ในตัวของเขามากกว่านี้ คำว่าภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย นั้นคือสิ่งที่เธอต้องการ

"สำหรบแพทๆ ยังเหมือนเดิมนะคะคุณลุง" แพทเหลือบมองสีหน้าของอรัณ โทษทีนะรัณๆ เป็นคนที่ให้แพทใช้วิธีนี้กับรัณเอง

"เอาเป็นว่าหมั้นกันไว้ก่อนดีกว่าไหมคะ อีกอย่างแพทมีแพลนจะไปเรียนที่ต่างประเทศด้วยนะค่ะ คุณลุง" แพทเอ่ยกับบิดาของอรัณมาด้วยสีหน้าอันสดใส อย่างน้อยบิดาของเขาก็รักและเอ็นดูมากกว่ามิริณอยู่เห็นๆ

"อรัณละ ลูกคิดว่าไง" อนันต์เอ่ยถามและเสมองใบหน้าของบุตรชายคนเล็ก แม้ในใจลึกๆ ท่านเองก็ดูออกว่าอรัณนั้นคิดยังไงกับน้องภรรยาของอคิณ อย่างน้อยก็อยากได้ลูกสาวของนักธุระกิจมาเกี่ยวดองไว้ซักคน

"เรื่องหมั้นผมไม่มีปัญหา คุณพ่อว่ายังไงละครับ" ด้านแพทที่ได้ยินเช่นนั้น หญิงสาวถึงกับยิ้มไม่หุบ ฉันว่าแล้วเชียวอรัณก็แค่โกรธฉันเท่านั้น อย่างน้อยอรัณเขาก็เต็มใจที่จะหมั้นกับฉัน อย่างยัยมิริณนั้นอย่างมากนังนั้นก็เป็นได้แค่คู่นอนของอรัณแค่นั้นแหละ เป็นแค่น้องสาวของผู้หญิงขายตัวริอาจมาเทียบชั้นกับคนอย่างฉัน แพทได้แต่ยกยิ้มออกมาอย่างพอใจ

"งั้นก็ตามนั้นนะหนูแพท ว่างๆ ลุงจะได้หาโอกาสไปพูดคุยกับพ่อแม่ของหนู"

"ขอบคุณ คุณลุงมากนะคะ" แพทเอ่ยมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มซึ่งต่างจากอรัณ ที่เอาแต่นิ่งและไม่ปริปากเอ่ยอะไรออกมา ซึ่งบิดาถึงกับมีสีหน้าคิดหนัก นิ่งแบบนี้ไม่ใช่นิสัยของอรัณเลยซักนิด อยากรู้นักบุตรชายกำลังคิดจะทำอะไรอยู่

"งั้นแพทต้องขอตัวกลับก่อนนะคะคุณลุง" เมื่อแพท เอ่ยจบอรัณก็เดินออกมาส่งแฟนสาวและนีน่าที่รถของเธอ ตามความต้องการของบิดาที่อยากจะเชื่อมความสัมพันธ์ให้กับอรัณและแพท ให้ความรักของคนทั้งคู่นั้นกลับมาเป็นเช่นเดิม

ด้านแพทหลังจากที่ออกมาจากคฤหาสน์ ริมฝีปากแดงได้แต่ยิ้มเยือกออกมาด้วยความพอใจ อรัณนั้นพูดง่ายกว่าที่เธอคิดซะอีก

"น่า รออีกหน่อยนะ เมื่อไหร่ที่แพทได้เข้ามาอยู่ที่คฤหาสน์หลังนี้ แพทจะเฉดหัวนังสองพี่น้องนั้นออกจากคฤหาสน์หลังนี้เอง แพทไม่มีทางมานับญาติกับยัยมิวาอย่างแน่นอน" แพทเอ่ยกับนีน่าขณะที่สองสาวกำลังขับรถยนต์คันหรูออกจากคฤหาสน์หลังใหญ่

"น่าไม่ได้หวังอะไรกับพี่คิณ แล้วนะแพท อีกอย่างแพทก็ไม่ได้ใจร้ายจะพรากครอบครัวของพี่คิณ"

"น่า รักพี่คิณมาสิบกว่าปี น่ายอมให้กับผู้หญิงขายตัวนี้นะ เป็นแพทๆ ไม่ยอมนะน่า แพทรักอรัณมานานหลายปี แพทไม่ยอมให้ใครมาแย่งอรัณไปจากแพทเด็ดขาด"

"แพทรักอรัณ แต่แพทก็ยังมั่วกับเก่ง แพทจะปิดเรื่องนี้ไปได้นานแค่ไหน" นีน่าเอ่ยขึ้นมาอย่างเตือนสติเพื่อนรัก แพทนั้นย่อมรู้ดีว่าอรัณนั้นไม่ได้โง่ แต่ทำไมยังไปหลงคนอย่างเก่งได้

"น่า อย่าพึ่งคิดอะไรแทนแพทสิ กับเก่งแพทก็แค่เหงา อย่างที่อรัณเหงานั่นแหละ แพทกับเก่งไม่มีสถานะ เก่งรู้ว่าแพทเป็นแฟนอรัณ เราย่อมรู้ว่าเราอยู่ ณ จุดไหน" แพทเอ่ยมาด้วยท่าทีที่ไม่รู้สึกอะไร เรื่องนี้จะว่าใครได้ในเมื่ออรัณก็ค่อนข้างที่จะเจ้าชู้

ด้านอรัณหลังจากที่อรัณแยกตัวจากแฟนสาว ร่างสูงก็เดินกลับเข้ามาภายในบ้านและเจอกับบิดาและน้าเกศที่กำลังจะกลับกันพอดี แต่อรัณก็ไม่ได้เอ่ยอะไรกับบิดา ร่างสูงเลือกที่จะเดินผ่าน อนันต์ที่เห็นท่าทีของบุตรชายคนเล็กถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมา

"ไอ้เจ้าลูกคนนี้ จริงๆ เลย" บิดาได้แต่เอ่ยตามหลัง ด้านเกศทิพย์ที่เดินมากับสามีได้แต่ยิ้มให้กับอรัณเท่านั้น

อรัณเดินมายังห้องครัวที่คิดว่ามิริณนั้นจะอยู่ที่นี่ แต่เมื่อมาถึงกับเจอเพียงแค่พี่ปิ่นและป้าเพ็ญ

"คุณอรัณจะเอาอะไรหรือเปล่าคะ" ปิ่นเอ่ยถามเจ้านาย ที่คิดว่าอรัณน่าจะเข้ามาหาของว่างทาน แต่นั้นอรัณกับเอาแต่ถามถึงใครอีกคน

"มิริณละครับ" ป้าเพ็ญและปิ่นได้แต่เสมองใบหน้าของคนถามที่นับวันอรัณนั้นยิ่งแสดงออกมากขึ้นถึงความสัมพันธ์ของเขาและมิริณ ถ้าคุณอคิณรู้เรื่องเขาป้าเพ็ญไม่อยากจะคิดสองพี่น้องจะมองหน้ากันยังไง บ้านนี้คงลุกร้อนเป็นไฟ คุณอรัณรับปากกับคุณท่านและคุณอคิณที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับคนของมิวา แต่คุณอรัณก็ทำไม่ได้ ป้าเพ็ญถึงกับมีสีหน้าคิดหนัก