พลิกชะตา ล่าหัวใจแม่ทัพ นิยาย บท 54

ตวนมู่หงฮั่นกล่าว “พวกเราอยู่ที่นี่สบายดีทุกอย่าง เจ้าสาม เจ้าอย่าได้สร้างความลำบากให้คนของจวนจิ้งอ๋องบ่อยนักเลย”

“ไม่ได้สร้างความลำบากเสียหน่อย ท่านพ่อวางใจเถอะ” ตวนมู่สวี่ชิงกล่าวพลางยิ้ม แต่นางไม่ได้บอกเรื่องที่ตนเองมีป้ายประจำตัวของจวนจิ้งอ๋อง จะได้ไม่ต้องอธิบายยืดยาว

“ท่านพ่อ ท่านกับหมอหลวงฝูความสัมพันธ์เป็นอย่างไรหรือ?” นางถามต่อ

“หมอหลวงฝู? ฝีมือการแพทย์เขาไม่เลว เป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาทมาก” ตวนมู่หงฮั่นประเมินอย่างเรียบๆ

“พวกท่านเคยมีความขัดแย้งกันหรือไม่? หรือบาดหมางกันหรือไม่?”

ตวนมู่หงฮั่นครุ่นคิด เริ่มระลึกว่าคนทั้งสองเคยมีเรื่องโต้เถียงกันในสำนักหมอหลวงหรือไม่

สวี่เนี่ยนฉือกล่าว “พ่อเจ้าเป็นคนใจดี เข้ากับเพื่อนร่วมงานได้ดีมาก เจ้าสามไฉนจู่ๆ ถึงถามเรื่องนี้ขึ้นมา?”

ตวนมู่หงฮั่นก็เงยหน้ามองนาง แสดงท่าทีว่าถามเช่นกัน

“เถ้าแก่คนใหม่ของตวนมู่ถังตอนนี้ คือสกุลฝูขอรับ” ตวนมู่สวี่ชิงกล่าว

“สกุลฝู? หมอหลวงฝูเซิ่งเต๋อหรือ?” ตวนมู่ซ่านเฉิงถามละเอียด

สวี่ชิงพยักหน้าให้พี่ใหญ่ “อืม เขาสมคบคิดกับคนแซ่ซู ใช้เงินแปดพันตำลึงซื้อตวนมู่ถังไป สมุนไพรในร้านส่วนหนึ่งตกเป็นของสกุลฝู อีกส่วนหนึ่งเป็นของซูกงกง อีกทั้ง ตำแหน่งเดิมของท่านพ่อก็ถูกเขารับช่วงไปแล้วขอรับ”

ตวนมู่หรงเช่อทุบกำปั้นลงบนเสาไม้ “ไอ้ชั่ว วันนั้นขนยาจากหอเก็บสมุนไพรในจวนข้าไปจนเกลี้ยงแล้วฮุบเอาไว้ ยังจะเค้นถามข้ากับพี่ใหญ่อีก ว่าย้ายยาไปเก็บไว้ที่ไหน ช่างเป็นโจรป่าวร้องจับโจรเสียจริง”

“ดูท่าแล้ว คืนนั้นหมอหลวงฝูคงมาเพื่อล้วงความลับ ร่วมมือกับซูกงกง คนหนึ่งเล่นบทดี คนหนึ่งเล่นบทร้าย ไม่ประสงค์ดีจริงๆ ด้วย” ตวนมู่ซ่านเฉิงกล่าว

ที่แท้ รอยแผลแส้บนตัวพี่ใหญ่กับพี่รองวันนั้น ก็เป็นเพราะนางหรือ? ตวนมู่สวี่ชิงรู้สึกผิดอย่างมาก แต่นางไม่เสียใจ อนาคตคงทำได้เพียงชดเชยให้พี่ใหญ่กับพี่รองในด้านอื่นแล้ว

“เฮ้ยๆๆ เสียงเบาๆ หน่อย...” เสียงผู้คุมตะโกนดังมาจากอีกฝั่ง

ในคุกเงียบลง ผ่านไปครู่หนึ่ง ตวนมู่หงฮั่นกล่าวว่า “ช่างเถอะ ของนอกกาย ไม่มีก็คือไม่มี” อย่างน้อยตอนนี้คนทั้งครอบครัวยังอยู่ ก็ดีที่สุดแล้ว

ตวนมู่สวี่ชิงสูดหายใจลึก “ใช่ ไม่มีก็คือไม่มี ขอเพียงยังมีชีวิตอยู่ ก็ยังมีความหวัง ทุกอย่างก็ยังเป็นไปได้”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน