พลิกชะตา ล่าหัวใจแม่ทัพ นิยาย บท 72

มือในแขนเสื้อกำแน่นขึ้น พร้อมกับสูดหายใจลึกๆ บอกตัวเองว่า ไม่เป็นไรๆ ใจเย็นๆ ความลับนั้นมีเพียงนางคนเดียวที่รู้ ตราบใดที่นางไม่เผยไต๋ออกมา ทุกอย่างก็จะราบรื่น

“สวี่ชิงคารวะท่านอ๋อง” นางย่อกายคารวะอย่างถูกต้องตามธรรมเนียม

“ไม่ต้องมากพิธี!” หลงจิ้งซิวกล่าวด้วยเสียงแหบแห้งเล็กน้อย

เสี่ยวซงจื่อรู้สึกปลื้มใจมาก คนผู้นี้รู้จักระเบียบแบบแผน รู้จักมารยาทแล้วจริงๆ กับเขาด้วยหรือ? ใครสอนเขากัน? ใต้เท้าตวนมู่ในคุกหรือ?

ตวนมู่สวี่ชิงเม้มปาก “ท่านอ๋อง สวี่ชิงมีเรื่องจะพูดกับเสี่ยวซงจื่อ ไม่ทราบว่า...”

“เจ้าพูดมาเถอะ” จิ้งอ๋องกล่าวโดยตรง

เอ่อ เช่นนั้นก็พูดเถอะ นางเปิดห่อผ้าที่นำมา “ในถุงผ้าเล็กๆ เหล่านี้ คือยาฉุกเฉินที่ข้าเตรียมไว้ ขวดยากระเบื้องเคลือบสีต่างกันแทนยาต่างชนิด มียารักษาแผล ยาห้ามเลือด ยาถอนพิษ...”

เสี่ยวซงจื่อยิ่งฟังยิ่งดีใจ “สวี่ชิง เจ้าช่างมีน้ำใจจริงๆ!”

หยิ่นฉู่เคอยิ้มกล่าว “ท่องยุทธภพในภายภาคหน้า ก็มีหลักประกันเพิ่มขึ้นอีกชั้นแล้วสิ”

เขาคาดไม่ถึงว่าตนเองไม่อยู่ในจวน ตอนที่ตวนมู่สวี่ชิงเตรียมถุงยานี้ ยังนับรวมส่วนของเขาเข้าไปด้วย

สุดท้าย นางหยิบกล่องเล็กๆ อันประณีตออกมา “ท่านอ๋อง อันนี้สำหรับท่าน บาดแผลจากดาบและกระบี่บนร่างกายท่าน ถึงแม้จะหายดีแล้ว แต่พอเจอวันฟ้าครึ้มฝนตกก็จะคันและปวด ทายานี้แล้ว จะค่อยๆ ดีขึ้นพ่ะย่ะค่ะ”

นางไม่ได้บอกตรงๆ ว่าเป็นยาสำหรับลบรอยแผลเป็น เกรงว่าจิ้งอ๋องจะรู้สึกว่าตนเองเป็นบุรุษอกสามศอก ไม่จำเป็นต้องมีผิวพรรณเรียบเนียนไร้ที่ติ

จิ้งอ๋องรับมา “ช่างใส่ใจจริงๆ”

ตวนมู่สวี่ชิงยิ้มบางๆ ให้เขา “เป็นสิ่งที่ควรทำพ่ะย่ะค่ะ”

รอยยิ้มนี้... จิ้งอ๋องจะไม่ยอมให้ความคิดตนเองฟุ้งซ่าน ก่อนจะกล่าวว่า “คดีของบิดาเจ้า ฉู่เคอหาพยานเจอแล้ว อีกไม่กี่วันข้ากับท่านโหวจะทูลเสนอต่อฝ่าบาท ขอให้เปิดศาลพิจารณาคดีนี้”

ในที่สุดก็มีข่าวแล้ว สวี่ชิงดีใจอย่างยิ่ง “ขอบพระทัยท่านอ๋อง ขอบคุณท่านหยิ่น”

หยิ่นฉู่เคอยิ้มและพยักหน้าให้นาง

“หากไม่มีเรื่องอื่นแล้ว ก็ออกไปก่อนเถอะ” จิ้งอ๋องกล่าว

ตวนมู่สวี่ชิงพลันเอ่ยถามขึ้นประโยคหนึ่ง “ท่านอ๋อง ตอนเย็นจะไปเสวยพระกระยาหารที่เรือนชิงเฟิงหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”

เรื่องของจวนตระกูลฝูและตระกูลซู หลายวันนี้ลือกันให้แซ่ดไปทั่วเมืองหลวง

ตอนแรกทั้งสองตระกูลจัดการกันเอง อย่าว่าแต่จะตามสมุนไพรที่หายไปคืนมาได้เลย แม้แต่เบาะแสสักนิดก็ยังไม่มี

จากนั้นก็ไปแจ้งความที่ทางการ บอกว่าที่บ้านถูกโจรปล้น แต่นอกจากของหายแล้ว ก็ไม่มีเบาะแสใดๆ เลย แม้แต่ร่องรอยเล็กน้อยก็หาไม่เจอ คดีนี้เต็มไปด้วยความแปลกประหลาดทุกจุด เป็นคดีที่ไขไม่ได้อย่างแท้จริง

มีเพียงคนในสองตระกูลเท่านั้นที่รู้ดี ทองคำเงินและอัญมณีไม่ได้หายไปแม้แต่น้อย ที่ถูกขโมยไปคือสมุนไพรทั้งหมด

บ้านตระกูลฝูยังดี ยังพอเหลืออยู่บ้าง บ้านตระกูลซูนั่น แม้แต่เถ้าสมุนไพรก็ไม่เหลือ

ขันทีขี้ระแวงเริ่มคิด หรือว่าจะเป็นฝีมือบ้านตระกูลฝู? บ้านตระกูลฝูก็ไม่ยอมน้อยหน้า ข้ายังคิดว่าเป็นซูกงกงที่ละโมบ ไม่พอใจส่วนแบ่งสมุนไพร เลยแอบตุกติกอยู่เบื้องหลังเสียอีก!

เป็นเช่นนี้ไปมา ทั้งสองคนที่เดิมทีร่วมมือกันฮุบสมบัติของตระกูลตวนมู่ ก็เริ่มทะเลาะเบาะแว้งกันเอง

ผลลัพธ์เช่นนี้ เป็นที่น่าพอใจอย่างยิ่งสำหรับตวนมู่สวี่ชิง ทะเลาะกันไปเถอะ ทะเลาะกันไปเลย ยังไงก็ไม่ใช่คนดีทั้งคู่ ใครโดนกัดสักแผลก็ถือเป็นเรื่องดี อย่างไรเสีย ไม่ว่าจะสืบอย่างไร ก็ไม่มีทางสืบมาถึงตัวนางได้

เรื่องไม่เกี่ยวกับตนก็แขวนไว้สูงๆ ตอนนี้นางมุ่งมั่นตั้งใจเพียงอย่างเดียว คือต้องทำอาหารมื้อเย็นนี้ให้ออกมาดีที่สุด