พลิกชะตา ล่าหัวใจแม่ทัพ นิยาย บท 73

รอจนคดีของตระกูลตวนมู่คลี่คลายลง คนในครอบครัวได้รับอิสรภาพ นางก็ต้องพิจารณาเรื่องการออกจากจวนจิ้งอ๋อง กลับไปเป็นตัวเอง แล้วจากนั้นก็จะร่อนเร่ไปสุดขอบฟ้า

ดังนั้น โอกาสที่จะได้ทำอาหารอร่อยๆ ให้จิ้งอ๋องในภายหน้าคงมีไม่มากแล้ว หวังว่าอีกหลายปี หลายปีมากๆ ผ่านไป จิ้งอ๋องจะยังนึกขึ้นมาได้บ้างเป็นครั้งคราว ว่าเคยมีคนผู้หนึ่งชื่อตวนมู่สวี่ชิง ทำอาหารอร่อยมาก วิชาแพทย์ก็เก่งกาจมาก...

วัตถุดิบในจวนอ๋องไม่เพียงมีหลากหลายประเภท ทั้งยังสดใหม่มาก ทุกอย่างล้วนเป็นของชั้นเลิศ ประกอบกับวิธีการปรุงอาหารที่แปลกใหม่ของตวนมู่สวี่ชิง ตั้งแต่เริ่มลงมือทำอาหารจานแรก กลิ่นหอมยั่วยวนก็ลอยอบอวลไปทั่วทั้งลานเรือน

หยิ่นฉู่เคอตามจิ้งอ๋องมาถึงเรือนชิงเฟิง เห็นอาหารเต็มโต๊ะใหญ่ ในพริบตาก็สัมผัสได้ถึงความจริงใจที่เด็กหนุ่มผู้นี้ต้องการขอบคุณพวกเขา อาหารมื้อนี้ เขาช่างใส่ใจยิ่งนัก!

เสี่ยวซงจื่อดีใจจนตาหยีเป็นเส้นตรง เยอะแยะมากมายขนาดนี้ เจ้านายทานเสร็จแล้ว ต้องมีส่วนของเขาเหลือแน่นอน

“อาหารเตรียมพร้อมแล้ว เชิญท่านอ๋องนั่งประจำที่พ่ะย่ะค่ะ” ตวนมู่สวี่ชิงกล่าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

จิ้งอ๋องพยักหน้า อาหารโต๊ะนี้ หรูหรายิ่งกว่าวันนั้นที่จวนองค์ชายใหญ่เสียอีก “หมิงหยาง พวกเจ้าก็นั่งด้วยสิ”

รอยยิ้มบนใบหน้าของสวี่ชิงกว้างขึ้น ที่นางเตรียมไว้มากขนาดนี้ ก็เพราะอยากให้องครักษ์หยางทั้งสี่ได้ร่วมทานด้วยกัน เพราะนับตั้งแต่วันแรกที่นางมาถึงจวนอ๋อง ทุกคนต่างก็คอยดูแลนางเป็นอย่างดี โดยเฉพาะเหยียนหยาง ที่บาดเจ็บอยู่ยังไปช่วยคุ้มครองครอบครัวนางในคุก จะไม่ให้นางซาบซึ้งได้อย่างไร? จิ้งอ๋องอ๋องช่างเข้าใจในความต้องการของนางเสียจริง

หมิงหยางและคนอื่นๆ ได้ยินคำพูดของเจ้านาย ก็มีสีหน้ายินดีเช่นกัน ประสานมือคารวะกล่าวว่า “ขอบพระทัยท่านอ๋อง ขอบคุณคุณชายชิง”

จิ้งอ๋องเริ่มลงมือก่อน คนอื่นๆ จึงตามไปอย่างไม่เกรงใจ

ตวนมู่สวี่ชิงยกจอกชาขึ้น “ท่านอ๋อง สวี่ชิงขอใช้ชาแทนสุรา ขอบคุณท่าน”

จิ้งอ๋องพยักหน้า ยกจอกสุราขึ้น แล้วดื่มหมดในรวดเดียว ถือเป็นการรับคำขอบคุณของนาง

หยิ่นฉู่เคอกล่าว “เป็นบุรุษ เหตุใดยังใช้ชาแทนสุราเล่า?”

เสี่ยวซงจื่อกล่าว “นั่นสิ ยังไม่เคยมีใครดื่มชาตอนคารวะสุรานายท่านของพวกเราเลย มา เติมให้เต็ม!”

พูดไปพลาง รินสุราจอกเล็กให้ตวนมู่สวี่ชิงอย่างรวดเร็วจนเต็ม และยังไม่ลืมกำชับว่า “คารวะใหม่”

เจ้าเสี่ยวซงจื่อนี่ ตวนมู่สวี่ชิงอยากจะฆ่าเขาทิ้งเสียจริง ปกติประจบสอพลอเจ้านายจะตาย พอขึ้นโต๊ะอาหารก็ปล่อยตัวตามสบาย ไม่รักษากฎระเบียบแล้วหรือ?

นางเหลือบตามองจิ้งอ๋องแวบหนึ่ง เขายังคงทานอาหารอย่างใจเย็น ไม่คิดจะจัดการควบคุมบ้างเลย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน