ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4999

ในตอนนี้ ต้วนลี่เย่ที่พูดถึงค่ายฮูเบน ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความเสียใจ“จนตอนนี้ผมก็ยังนึกเสียดาย เสียดายการฝึกฝนในตอนที่อยู่ค่ายฮูเบน ไม่สามารถที่จะบรรลุถึงมาตรฐานของค่ายฮูเบนได้ หากยี่สิบปีที่อยู่ที่นั่น สามารถบรรลุถึงแดนมืดชั้นสี่ได้ อย่างนั้นผมก็จะอยู่ต่อได้อีกสิบปี หรือมากกว่านั้น……”

เย่เฉินในตอนนี้ก็เพิ่งจะมาตระหนักรู้

ไม่ใช่ทุกคนที่จะโชคดีเหมือนตัวเอง สามารถควบคุมปราณทิพย์ได้อย่างรวดเร็ว และมีความแข็งแกร่งที่เหนือกว่านักบู๊ทุกคน

และนักบู๊ส่วนใหญ่ เพื่อให้ผลการฝึกฝนนั้นพัฒนาไปยิ่งขึ้น ก็จะเพียรพยายาม ไม่หยุดที่จะบำเพ็ญตน

สำหรับคนเหล่านี้ โอกาสในการฝึกฝนอันยอดเยี่ยมของค่ายฮูเบน มันคือการออกแบบมาเพื่อพวกเขาโดยเฉพาะ ไม่เพียงมีทรัพยากรต่างๆให้กับพวกเขา ที่สำคัญกว่านั้นคือพวกเขาได้ฝึกฝนมันอย่างอุตสาหะและมีสมาธิอย่างเต็มที่ ไม่มีช่วงเวลาของกลางวันและกลางคืนมารบกวนการฝึกฝน

สำหรับนักบู๊ส่วนใหญ่ที่มีจิตใจมุ่งมั่นในการฝึกฝน มีโอกาสแบบนี้ ไม่เพียงจะไม่ต่อต้านและเกลียดชัง แต่ยังไม่ยอมแลกมันกับอะไรทั้งนั้น

คิดมาถึงตรงนี้ จู่ๆเย่เฉินก็นึกถึงการใช้วิธีแผ่นดินไหวของหลี่ญ่าหลินขึ้นมา ที่มาตรวจจับฐานที่มั่นของห้าสี่เจ็ด จากนั้นเขาก็ถามต้วนลี่เย่“ในยี่สิบปีที่อยู่ค่ายฮูเบนของคุณ เคยมีเหตุการณ์แผ่นดินไหวหรือสึนามิหรือเปล่า？”

“แผ่นดินไหว？สึนามิ？” ต้วนลี่เย่ส่ายหน้า“ผมไม่รู้สึกเลย ……ที่ค่ายฮูเบน เวลาส่วนใหญ่ของเราใช้ไปกับการฝึกฝน สิ่งต่างๆรอบตัวที่เกิดขึ้นแทบไม่ได้สนใจมันเลย ดังนั้นจึงไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับมันสักเท่าไร”

เมื่อเย่เฉินได้ยิน ก็อดที่จะรู้สึกผิดหวังขึ้นมาไม่ได้เล็กน้อย

เขารู้ ว่าต้วนลี่เย่ถูกตัวเองจุดสังเกตทางจิตวิทยาไปแล้ว ไม่มีทางที่จะปกปิดใดๆทั้งนั้น