พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก นิยาย บท 122

ลุคได้ยินลูกชายพึมพำเสียงดังนอกห้องน้ำ รวมทั้งคำว่า ‘ยาการคุมกำเนิดฉุกเฉิน’

เขาหยิบกล่องที่เขียนว่ายาคุมกำเนิดฉุกเฉินจากมือลูกชาย ลุคมองไปที่กล่องยาสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ในมือ เขาผละสายตาไปมองบริเวณแขนที่โดนเบียงก้าปักมีดเข้ามาเมื่อวันก่อน

เขาแตะต้องเธอจริง นั่นเป็นเพียงการระบายความโกรธแค้นเท่านั้น แต่ท้ายที่สุดเขาก็ทำสิ่งนั้นไม่ลง

บลองช์และเรนนี่อาบน้ำแต่งตัว แล้วไปที่โถงทางเดิน จากนั้นย่อตัวลงเพื่อสวมรองเท้า พวกกำลังรอพ่อออกไปรับประทานอาหารเช้าด้วยกันอย่างว่าง่าย

เจสันยืนรออยู่ข้างรถเบนท์ลี่ย์สีดำด้านล่างเป็นเวลานาน

เนื่องจากเจ้านายได้รับบาดเจ็บบริเวณแขน เจสันจึงต้องรับผิดชอบดูแลทุกอย่างในฐานะผู้ช่วยแทน

แม้ว่าลุคจะเจ็บแขนอยู่ข้างหนึ่ง แต่เขาก็ยังสามารถอุ้มลูกสาวเดินออกมาได้ เจสันเปิดประตูรถให้เจ้านายพร้อมกับลูกสาวในอ้อมแขนเข้าไปด้านใน

หลังจากรถขับออกไปได้ไม่นาน เจสันก็สังเกตเห็นรถวิ่งตามหลังเขามา

“เดี๋ยวค่อยคุยกันตอนที่ถึงร้านแพนเค้กแล้ว” ลุคมีเครื่องแล็ปท็อปอยู่ด้านหน้า เขากำลังสะสางทำงานค้างจากเมื่อวานให้เสร็จ

เจสันฟังคำสั่งของเจ้านายและเพิกเฉยต่อผู้สะกดรอยตามด้านหลัง

พวกเขามาถึงร้านแพนเค้กแสนอร่อย สุดโปรดปรานของทั้งสองฝาแฝด

ลุคลงจากรถ มือข้างหนึ่งจับมือลูกชายและอีกข้างก็จับมือลูกสาวไว้ เมื่อเดินเข้าไปในร้าน เจ้าของร้านแพนเค้กจำพวกเขาได้ทันที พร้อมยิ้มให้อย่างจริงใจก่อนเปิดประตูต้อนรับครอบครัวนี้

เจสันจอดรถและเดินเข้าร้านไปหลังจากเจ้านายของตนเข้าไป

ในรถโฟล์คสวาเก้นกอล์ฟสีขาวที่อยู่ห่างจากร้านไปหลายสิบเมตร คนขับกำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ และผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยนั่งอยู่เบาะหลังของรถพร้อมกล้องถ่ายภาพในมือ เธอกำลังกดถ่ายภาพในทิศทางของร้านขายแพนเค้ก

เจสันก้มลงเคาะกระจกรถพลางเอ่ยถาม “กำลังทำอะไรอยู่เหรอครับ?”

ทั้งปาปารัสซี่หญิงและคนขับต่างตกตะลึง ทั้งสองมัวแต่สนใจลุค ครอว์ฟอร์ดและลูก ๆ โดยลืมเรื่องคนอื่นไปโดยสิ้นเชิง

“ลงมาจากรถ ไม่งั้นผมจะแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้แหละ” เจสันพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม ไม่ได้ดูเหมือนกำลังล้อเล่นอยู่เลย

ทั้งปาปารัสซี่สาวและคนขับก็ลงจากรถ

คนขับรถไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนั้น เพราะเขาเป็นแค่คนขับรถธรรมดา ๆ ที่ได้รับการว่าจ้างจากสำนักข่าวแห่งหนึ่ง แต่เขาทำงานกับปาปารัสซี่มามากพอจนคิดว่าพวกเขาเป็นเพื่อนร่วมงานและเพื่อนฝูงกันไปเสียแล้ว

“ใจเย็น ๆ ก่อนครับ ใจเย็น ๆ ก่อน ไม่ต้องทำโหดกับผู้หญิงขนาดนั้นก็ได้” คนขับยิ้มและก้าวไปข้างหน้าเพื่อรับหน้าแทนในกรณีที่ชายคนนี้กำลังจะทุบตีเธอ

การถูกจับได้ว่าแอบถ่ายรูปอยู่นี้ช่างเป็นสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเลยจริง ๆ

คนที่ร่ำรวยและมีอำนาจบางคนมักจะคว้ากล้องที่ใช้ถ่ายไป จากนั้นก็ขยี้มันให้แหละคามือในทันที สำหรับคนหัวร้อนง่ายเป็นทุนเดิม นี่ไม่ใช่เรื่องแปลกที่พวกเขาจะแหกปากโวยวายและมีปัญหากับพวกตน

“ไม่ทราบว่ามาจากนิตยสารไหน?” เจสันถาม

ปาปารัสซี่หญิงกล่าวว่า “นิว แม็คกาซีนค่ะ ฉันแน่ใจว่าคุณไม่น่าจะเคยได้ยินชื่อนี้มากก่อน วันนี้ฉันได้รับอนุญาตให้ถ่ายรูปคุณครอว์ฟอร์ดแล้ว”

เจสันขมวดคิ้วเพราะไม่เข้าใจว่าเธอได้รับอนุญาตเรื่องอะไรและได้รับอนุญาตจากใคร

นักข่าวสาวหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรออก

“ซาเวียร์คะ ฉันมาถ่ายรูปลูกพี่ลูกน้องคุณ แต่มีผู้ชายมาอ้างว่าเป็นผู้ช่วยของลูกพี่ลูกน้องคุณ… ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันจะส่งมือถือให้เขาคุย...” ปาปารัซซีสาวยื่นโทรศัพท์ให้เจสัน

เจสันรับโทรศัพท์ไว้

เสียงของซาเวียร์แหบเล็กน้อยราวกับว่าเพิ่งตื่นนอน “ไง ฉันชื่อซาเวียร์ แทนเนอร์ พ่อฉันเป็นคุณลุงของลุค ว่าง่าย ๆ ฉันกับเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน อย่าเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับแม่ปาปารัสซีสาวคนนั้นเลยนะ เดี๋ยวฉันจะโทรไปอธิบายกับลุคเอง ดังนั้นนายไม่ต้องกังวลไป”

"แล้วเจอกัน" ซาเวียร์พูดจบ เขาวางสาย และโยนโทรศัพท์ลงบนโต๊ะข้างเตียงในโรงแรม

เสียงโทรศัพท์กระทบโต๊ะข้างเตียงปลุกผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงให้ตื่นขึ้น

มาลีครวญครางเล็กน้อยและค่อย ๆ ลืมตาตื่น

เธอค่อย ๆ ลืมตาแสนเหนื่อยล้านั้นขึ้น สิ่งแรกที่เห็นคือร่างสูงโปร่งของชายแปลกหน้าซึ่งกำลังเดินไปที่ห้องน้ำ ทันใดนั้น เธอนึกขึ้นได้แล้วว่าเมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้น

ฌองโทรหาเธอเมื่อคืนนี้ “มาลี ผมเมามากก็เลยขับรถไม่ไหว อีกอย่างก็คือผมหาคนขับรถดี ๆ คนหนึ่งไม่ได้เลย คุณช่วยมารับผมหน่อยได้ไหม?”

ตอนแรกเธอไม่อยากออกไปรับฌอง แต่เมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงแถวนั้นผ่านทางโทรศัพท์ เธอก็เลยยอมไปรับเขา

ถ้าไม่ไป เธอก็กังวลว่าผู้หญิงคนอื่นจะขโมยฌองไปจากเธอ

ในที่สุด เธอก็ได้ฌองมาเป็นคู่หมั้น หลังจากทำงานหนักมามาก เดือนหน้า แม่ที่รักของเธอจะได้รับเงินจากการรื้อถอนบ้านที่มณฑลเจียงซี หลังจากนั้น ฌองกับเธอจะเตรียมตัวจัดงานวิวาห์ขึ้น

แต่แล้ว เมื่อเธอไปถึงคลับเฮาส์ ก่อนจะได้พบตัวฌอง มีคนที่จำเธอผิดคิดว่าเป็นผู้หญิงคนอื่น เธอถูกพาตัวไปที่ห้องส่วนตัว และด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอได้พบกับคนที่โด่งดังและมีชื่อเสียงมากมาย

มาลียอมรับว่าในขณะนั้น เธอมัวเมาไปกับจินตนาการถึงชีวิตที่ฟุ่มเฟือย ณ ตอนนั้น ฌองดูเหมือนกับพวกรากหญ้าที่ไม่มีอะไรดีเลย

ในบรรดาเศรษฐี หนึ่งในนั้นคือคนที่ชวนเธอไปต่อเมื่อคืนนี้

เธอตั้งท้องลูกของฌองอยู่ บังคับให้แม่ของฌองซื้อบ้านให้เป็นของขวัญรับขวัญหลานและของขวัญวันแต่งงาน และสัญญาว่าจะแต่งงานกับฌอง กระนั้น เธอก็ไม่สามารถอดทนต่อสิ่งล่อใจได้ แม้มันจะเป็นเรื่องผิดศีลธรรมก็ตามที

ในความฝันของเธอ เธออยากจะใช้ชีวิตแบบภรรยาสาวที่ร่ำรวยมาโดยตลอด

เมื่อเธอไปต่างประเทศในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา เธอทำงานหนักและพยายามอย่างยิ่ง แต่ความสัมพันธ์ทั้งหมดจบลงด้วยความล้มเหลว เธอยอมแพ้ สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือการย้ายกลับประเทศและแย่งแฟนของเบียงก้า

เนื่องจากฌองเกิดในครอบครัวที่มีฐานะร่ำรวยและอาศัยอยู่ในเมืองเดียวกัน เขาจึงสามารถซื้อรถและบ้านได้

การแต่งงานกับฌองคงจะดีกว่าการไปแต่งงานกับผู้ชายปลายแถวที่น่าสมเพชคนอื่น

มาลีลุกขึ้นจากเตียงด้วยเท้าเปล่า มีกางเกงที่ใส่แล้วของผู้ชายตัวหนึ่งอยู่บนพื้น เธอหยิบขึ้นมาพร้อมกับเสื้อสูท ก่อนจะแขวนชุดนั้น เธอเหลือบไปเห็นนามบัตรในกระเป๋าเสื้อสูท

เธอหยิบออกมาดู มีชื่อของซาเวียร์ แทนเนอร์ปรากฏอยู่

มีชื่อบริษัทและหมายเลขโทรศัพท์ของเขาอยู่บนนั้นด้วย

มาลีแอบซ่อนนามบัตรไว้ในกระเป๋าถือของตน

มีเสียงน้ำไหลเล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำ เธอกลับเข้านอนและรอให้ผู้ชายในห้องน้ำอาบน้ำเสร็จ หลังจากเขาอาบเสร็จแล้ว เธอแสร้งทำเป็นเพิ่งตื่นและพลิกตัวไปมาอย่างแผ่วเบา ขณะที่พลิกตัวกลับ เธอจงใจเปิดหน้าอกของตนออกครึ่งหนึ่ง

“คุณแกล้งทำเป็นหลับทั้ง ๆ ที่ตื่นแล้วงั้นเหรอ?” ชายคนนั้นมองเธอออกอย่างทะลุปรุโปร่ง

เธอหน้าแดงเพราะความอับอาย จากนั้น ผู้ชายคนนั้นเดินมาแล้วพลิกตัวและตบตรงกลางหลังของเธอ

เธอขมวดคิ้วอย่างเจ็บปวด

“คุณพยายามจะยั่วยวนผมอยู่งั้นเหรอ?” เสียงซาเวียร์ฟังดูแน่วแน่ และเขาเดินเข้าไปหาเธอโดยไม่รู้สึกผิด

“ไม่ค่ะ… มันเจ็บนะคะ…” มาลีเต็มใจที่จะมอบความบันเทิงแก่เขา แต่เธอหวังว่าเขาจะอ่อนโยนกว่านี้

ซาเวียร์ไม่อ่อนโยนเลย และทุกแรงดันก็ราวกับการพยายามจะฆ่าเธอ หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ถูกทรมานและมีเหงื่อออกเต็มตัว นิ้วของเธอจิกไปที่ผ้าห่ม

เธอเจ็บปวดไปทั้งร่างกาย

มันต้องใช้เวลานานก่อนที่ความรู้สึกจะดีขึ้นเล็กน้อย แต่ทันทีที่เธอเริ่มเพลิดเพลินกับมัน ผู้ชายคนนั้นก็ยกสองขาของเธอเหวี่ยงไปอีกทาง “ผิดหวังว่ะ!” เขาพูดและหันหลังกลับ

มาลีกังวลว่าเธอทำให้เขาไม่พอใจและไม่สบายใจ แต่เมื่อกำลังลุกขึ้นเพื่อจะรั้งตัวเขาไว้ เธอก็ตกใจกับแอ่งเลือดใต้หว่างขาของตน

ท้องน้อยของเธอเริ่มเกร็งและปวดขึ้นในทันใด

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก