พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก นิยาย บท 140

มีรอยแดงจาง ๆ บนใบหน้าของเบียงก้า ซึ่งสะดุดตาเป็นพิเศษ

ซูนั่งอยู่ด้านหน้า แล้วไม่ไกลจากเจ้านาย เธอถือปากกาสำหรับเซ็นชื่อเอาไว้และไม่กล้าสบตาเขามากกว่าปกติ

เครื่องปรับอากาศในห้องประชุมนั้นดังสนั่น แต่เมื่อใบหน้าของเจ้านายหม่นลง อุณหภูมิภายในห้องก็ดูเย็นลงราวกับอากาศได้รวมกันเป็นชั้นน้ำแข็งที่มองไม่เห็นและแช่แข็งใบหน้าของทุกคน

“หน้าคุณไปโดนอะไรมา?”

ท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบสงัด จู่ ๆ เจ้านายก็เอ่ยถามอย่างใจเย็น

ไม่มีใครกล้าตอบคำถามนั้น

เนื่องจากหัวหน้าแผนกยังมาไม่ถึง ในฐานะหัวหน้าทีม ซูจึงจำใจต้องบอกแก่เขาไปด้วยสีหน้าหนักใจ “เพื่อนร่วมงานชายคนหนึ่งเกิดคลุ้มคลั่งแล้วก็คว้าแฟ้มกองหนึ่งปาใส่หน้าเบียงก้าค่ะ”

การประชุมที่แสนจริงจังนี้ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวเสียหน่อย เบียงก้าเงยหน้าขึ้นแล้วกล่าว “ฉันไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วง คุณครอว์ฟอร์ด”

เมื่อซูได้ยินดังนั้น ใจทั้งดวงของเธอก็แตกสลาย

เบียงก้าแสดงท่าทีห่างเหินเกินไป

ซูเหลือบมองหน้าเจ้านายของพวกเธออย่างระวัง เธอสัมผัสได้ถึงความโกรธขึงจากเจ้านายหน้าคมแสนหล่อเหลา… และเดือดดาล...

“ฌองเหรอ?”

หลังจากจมอยู่กับความเงียบนานแสนนาน ซูก็ได้ยินเจ้านายของเธอเอ่ยชื่อเขา

ทุกคนทำได้เพียงพยักหน้า

วินาทีต่อจากนั้น พวกเขาเห็นว่าสีหน้าของเจ้านายของเจ้านายดำมืดลงอีก คุณครอว์ฟอร์ดกล่าวกับทุกคนด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “ถ้ามีใครคิดฉวยโอกาสระหว่างที่คนในแผนกรวมตัวกันวางยาเพื่อนร่วมงานหญิงอีก แน่นอนว่าใครคนนั้นต้องได้รับบทลงโทษ!”

เพื่อนร่วมงานหญิงนั้นยังมีสีหน้าเป็นปกติ ในขณะที่เพื่อนร่วมงานชายผู้ซึ่งไม่เคยทำเรื่องเช่นนั้นเสียวสันหลังวาบ...

และหนึ่งบุคคลในกรณีนี้คือ ฌอง ที่ทำให้เพื่อนร่วมงานชายคนอื่น ๆ เดือดร้อน

ลุคสำรวจพนักงานชายของเขาด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะกล่าวอย่างเคร่งขรึม “ถ้าใครอยากเข้าคุก ก็ลองทำเรื่องโง่ ๆ แบบนั้นในบริษัทของผมดูสิ”

ซูถอนหายใจอย่างโล่งอก

ดูเหมือนคุณครอว์ฟอร์ดได้ปลดปล่อยเบียงก้าให้เป็นอิสระเสียที

...

การประชุมนั้นไม่ได้ยาวนานเลย

ที่ผ่านมา ท่านประธานไม่เคยเรียกประชุมกับพนักงานแผนกออกแบบโดยตรงเลย บางครั้งอาจเป็นหัวหน้าแผนกที่ต้องเข้าพบเจ้านาย หลาย ๆ ครั้ง หัวหน้าแผนกต้องเป็นคนแบกหน้ารับความผิดแทนลูกน้องในแผนกเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาทำให้เจ้านายโกรธ

ซูสรุปเอาเองว่าตั้งแต่เบียงก้าเข้ามาทำงานในแผนกออกแบบ ก็ดูเหมือนว่าแผนกออกแบบทั้งแผนกจะกลายเป็นแผนกยอดนิยมของบริษัทไปเสียแล้ว พวกเขาจะมีโอกาสได้พบกับเจ้านายที่พวกเขาเคารพทุกเมื่อเชื่อวัน

การประชุมจบลงในที่สุด

เมื่อทีมของเพื่อนร่วมงานถูกยุบไป ทีมอื่น ๆ ต่างพากันเดินคอตกเพราะความเศร้าสร้อย

เจ้านายต้องการระบายโทสะกับอะไรสักอย่าง

แม้ว่าฌองจะเป็นคนเดียวในทีมที่ทำผิด แต่เขาก็ดึงคนทั้งกลุ่มให้ลงนรกไปด้วยกัน เป็นความผิดที่ต้องรับผิดชอบร่วมกัน!

ไม่มีใครกล้าตั้งคำถามถึงความโกรธเกรี้ยวของเจ้านาย ทุกคนก้มหน้าลงแล้วสาปแช่งฌองในใจ เจ้าสารเลวนั่นวางยาเพื่อนร่วมงานได้ยังไง? หมอนั่นสร้างความวุ่นวายครั้งใหญ่ให้บริษัท และทำให้ทุกคนถูกเจ้านายว่ากล่าวอย่างรุนแรงรายบุคคล

สิ่งที่น่ารำคาญที่สุดของเรื่องนี้ก็คือ พวกเขาเป็นกลุ่มชายชราที่สามารถเป็นปู่ของใครบางคนได้แล้วแท้ ๆ พวกเขาต้องมาโดนเจ้านายดุแบบไร้คำหยาบ อย่างกับปู่ดุหลานชายตัวเอง แถมพวกเขายังแย้งอะไรไม่ได้อีกต่างหาก

พวกเขาได้ยินมาบ้างว่าพวกเศรษฐีน่ะมีปัญหาทางจิต ดังนั้นผู้ชายที่ร่ำรวย มีอำนาจและยังโสดอย่างคุณครอว์ฟอร์ดก็คงจะมีจิตใจที่บิดเบี้ยวและมีปัญหามากที่สุด

เพราะอย่างนั้น พวกเขาจึงคิดว่าการไม่ยุ่งกับคนอย่างเขาน่าจะดีกว่า ไม่เช่นนั้น พวกเขาคงจะถูกเพ่งเล็งเป็นแน่

...

ในตอนที่เบียงก้าเตรียมจะลงไปชั้นล่าง ก็มีใครบางคนเข้ามาขวางทางเธอ

เจสันหยุดเธอไว้ตรงหน้าประตูห้องประชุม เขาได้รับมอบหมายภารกิจหนึ่งอย่างมา และถ้าหากเขาพาเธอขึ้นไปด้วยไม่ได้ เขาก็จะไม่สามารถรายงานผลได้

ซูสามารถคาดเดาได้ทันทีว่าเหตุการณ์ตรงหน้าคืออะไร เธอจึงผละตัวออกจากเบียงผู้น่าสงสารอย่างว่องไว เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าแม่หนูน้อยผู้น่าสงสารคนนี้จะโผเข้าสู่อ้อมแขนของเจ้านายผู้แสนดีคนนั้นเพื่อที่เธอจะได้รับการปลอบประโลมเป็นอย่างดี และลองคิดดูสิ ถ้าทั้งคู่ประกาศเปิดตัวอย่างเป็นทางการ เขาจะไม่แบกเธอขึ้นเสลี่ยงหรือแม้แต่เก็บเธอไว้ในตู้นิรภัยอย่างดีเลยหรืออย่างไร