พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก นิยาย บท 161

ขณะที่ลุคเดินกลับมายังห้องของตัวเอง เขาก็บังเอิญเห็นว่าเบียงก้าเดินออกมาพร้อมกับหมอนและผ้าห่มในมือ

เมื่อสายตาของทั้งคู่สบประสานกัน เบียงก้าก็ก้มหน้าหลบสายตาของชายหนุ่มทันที เธอกระชับผ้าห่มที่เหน็บไว้ที่แขนแน่น

ลุคขมวดคิ้วแล้วจ้องมองเธอโดยไม่พูดอะไร

เพียงครู่เดียว เบียงก้าเอ่ยปากขึ้น “ฉันจะนอนบนโซฟานะคะ”

ขณะที่เบียงก้ากำลังเดินสวนกับลุคไปที่ห้องนั่งเล่น ผ้าห่มกับหมอนที่เธอถือไว้ในมือก็ถูกเขาแย่งไป

เธอจ้องมองเขา

เบียงก้ามองตามแผ่นหลังที่ห่างออกไปของลุค แผ่นหลังของเขาเหยียดตรง แถมยังมีแขนดูแข็งแรงสมส่วนอยู่ภายใต้ชุดคลุมนอนสีเข้ม ไม่ว่าเธอจะมองอย่างไร ร่างกายของเขาก็ดูสมบูรณ์แบบอย่างที่สุด

เบียงก้าเห็นลุคกางผ้าห่มออกอย่างลวก ๆ ก่อนโยนหมอนตามลงไป เขาเอนตัวลงนอนบนผ้าห่มผืนนั้นทั้งที่มันยังไม่เรียบร้อยเท่าไหร่ เบียงก้าเดินเข้าไปใกล้เขาเล็กน้อย ในฐานะของผู้หญิง เธอเป็นพวกชอบย้ำคิดย้ำทำนิดหน่อย ดังนั้น เธออยากเข้าไปจัดผ้าห่มให้เขาใจจะขาด