พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก นิยาย บท 184

หลังจากที่ได้ยินเรื่องนี้ เพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ จากแผนกออกแบบต่างมองไปที่อีวอนน์เป็นตาเดียว

ต้องเป็นเพราะอีวอนน์นอนคุยกับท่านประธานแน่ ๆ เลย! อีวอนน์ไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ!

มีคู่รักคู่หนึ่งอยู่ท่ามกลางฝูงชน ผู้ชายกระซิบกับหญิงสาวว่า “เจ้านายเป็นคนเคร่งขรึมและเย็นชามาก อีกอย่าง เขายังทำตัวห่างเหินจากคนภายนอกอยู่ตลอดเลย แต่ว่ามันเป็นเรื่องที่น่าทึ่งมาก ที่พอคุยกับอีวอนน์ปุ๊บ เขามาอยู่ร่วมในกิจกรรมภาคสนามแบบนี้ปั๊บ”

หญิงสาวกลอกตาไปมา "รู้ไหมว่ามันหมายความยังไง?"

"อะไรล่ะ?" เขาไม่รู้จริง ๆ เขาเพียงแค่หัวเราะออกมา

หญิงสาวหัวเราะเยาะอย่างเย้ยหยัน “พวกคุณไม่รู้กันจริง ๆ น่ะเหรอว่านี่หมายความว่าอย่างไร? มันก็หมายความว่าแม้แต่ผู้ชายในตำแหน่งที่สูงขนาดนี้ก็ไม่สามารถต้านทานการยั่วยวนของสาวน้อยได้ไง ถ้าเมื่อคืนนี้บรรดาสาว ๆ พวกนั้นให้เสนอตัวให้คุณบนเตียง คุณก็จะสามารถทำทุกอย่างเพื่อพวกเธอได้!”

“อะไรเล่า ฉันก็แค่…” ชายคนนั้นทำหน้าบูดบึ้ง “นี่เรื่องกำลังคุยเรื่องจริงจังกันอยู่นะ ทำไมคุณถึงต้องพูดจาหาเรื่องผม?”

“ทำไมคุณถึงคิดว่าฉันหาเรื่องคุณกันล่ะ? เจ้านายของเราเป็นพวกเผด็จการแถมจริงจังอีกต่างหาก เขาก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว นับประสาคนขี้แพ้ที่เอาแต่คุยโทรศัพท์คุยเรื่องไร้สาระเกี่ยวกับคนอื่นในเวลาว่างอย่างคุณ” หลังจากที่หญิงสาวพูดอย่างนั้น เธอก็ต่อยแฟนหนุ่มอย่างแรง

เบียงก้าขาเป็นตะคริว เธอจึงไปนั่งอยู่บนก้อนหินก้อนใหญ่แล้วก้มศีรษะลง เธอกัดฟันและทนต่อความเจ็บปวดนั้นอยู่

ความเจ็บปวดในร่างกายทำให้เธอกระวนกระวายใจอยู่แล้ว ในเวลาเดียวกัน ทั้งคู่ก็เริ่มทะเลาะกันหลังจากล้อเล่น ตอนนี้พวกเขากลายเป็นคนโง่เขลากันไปแล้ว

ตอนนี้มันยิ่งดังมากขึ้นไปอีก

ผู้ชายไม่รู้ว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงโกรธ เขาคว้าตัวหญิงสาวแล้วพูดว่า “ไปหาหลักฐานเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นมาก่อนเถอะ ถ้าเป็นเพราะการที่อีวอนน์นอนคุยกับท่านประธานจริง ๆ คุณควรไปช่วยถือกระเป๋าและป้อนข้าวป้อนน้ำเธอนะ มันง่ายมากที่จะเลียแข้งเลียขาเจ้านายโง่ๆ ด้วยวิธีแบบนั้นแทน”

“ไอ้คนไม่มีหัวคิด!” หญิงสาวหันกลับมาก่นด่า

เบียงก้าได้ยินเรื่องทั้งหมด

ไม่แน่ ทั้งคู่คงคิดว่าไม่ได้รบกวนเธอเลยและพวกเขาก็เลยไม่ยั้งปากยั้งคำกันเลย

นอกจากนี้ ทุกคนในสำนักงานยังคิดที่จะดูดเงินอีวอนน์ แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดออกมาแบบโจ่งแจ้ง

เมื่อเบียงก้าได้ยินหญิงสาวก่นด่าผู้ชาย เธอไม่ได้รู้สึกอึดอัดใจ แต่กลับรู้สึกเพลิดเพลินราวกับว่าเป็นเสียงเพลงที่ผ่านเข้าหู

อีกด้านหนึ่ง อีวอนน์หน้าแดงและหัวใจของเธอเต้นแรง เธอมองไปที่ท่านประธานซึ่งกำลังคุยกับเจ้าหน้าที่แผนกข้าง ๆ เธอพูดกับเพื่อนร่วมงานหญิงราวกับพูดกับสายลมว่า “ฉันไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้เช่นกัน ฉันแค่พูดชวนก่อนนอน แต่เขากลับ… เขาอยู่ที่นี่จริง ๆ…”

ท่าทีแสนเขินอายและคำพูดที่แฝงความละอายมาด้วยเป็นเครื่องพิสูจน์เรื่องนี้ได้อย่างดี ต้องขอขอบคุณการพูดคุยก่อนนอนของอีวอนน์เสียจริง

เบียงก้าก้มศีรษะลง

มีคนตะโกน "อา! เจ้านายเป็นแฟนที่ยอดเยี่ยมมากเลย!”

เพื่อนร่วมงานหญิงที่ได้ยินสิ่งที่อีวอนน์พูด แล้วล้อมรอบเธอและอุทานด้วยความอิจฉาริษยา

นีน่าได้ยินบทสนทนาบาดหูทุกคำ เธอทำได้เพียงแค่มองเบียงก้าพร้อมกับไฟแห่งความโกรธแค้นที่สุมอยู่ในอก

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เจ้านายกลายไปเป็นผู้ชายบนเตียงของอีวอนน์?

แถม...พวกเขายังคุยเรื่องคุยกันตอนนอนด้วย?

จะอ้วก!

ถ้าคนยิ่งเยอะ ก็จะมีการสนทนามากมายเกิดขึ้น ในขณะเดียวกันก็มีคนจำนวนมากที่แอบฟังเช่นกัน ด้วยเหตุนี้ นีน่าจึงไม่อยากไปถามเบียงก้าโดยตรง

มีเสียงปรบมือดังจากแผนกข้าง ๆ จากนั้น ลุคก็มาถึงแผนกของพวกเขาพร้อมกับรัศมีอันทรงพลัง

ด้านหลังของลุค มีชายที่ดูท่าทางก้าวร้าวสองคนอยู่ในคราบชุดสูท พวกเขามีหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้เจ้านาย

ในทางกลับกัน เจสันยืนอยู่ข้างหลังไม่ไกลจากลุค เขาขมวดคิ้วขณะรายงานบางอย่างกับลุค

“เจ้านายมาแล้ว จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยหน่อย” หัวหน้าแผนกหญิงเตือนทุกคนในเวลาที่เหมาะสม