พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก นิยาย บท 195

หลังจากก่อความวุ่นวายในครอบครัวแทนเนอร์ได้สำเร็จ อลิสันก็กลับบ้าน

กลับไปที่โรงพยาบาล อลิสันไม่เห็นซูซานและหลุยส์ ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดกำลังนอนอยู่บนเตียงขณะที่ลุคนั่งอยู่ข้าง ๆ

เธอเห็นว่าลูกชายเป็นห่วงอาการของปู่ไม่น้อย

เมื่อคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น อลิสันสวดอ้อนวอนให้ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดฟื้นตัวช้าลงอย่างเงียบ ๆ เพราะหากเขาอาการแย่ลง ลูกชายของเธอจะต้องอยู่เคียงข้างเขา!

ด้วยวิธีนี้ หลานชายคนโตของผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดก็จะไปที่เมืองบ้านนอกนั่นไม่ได้!

ไม่เช่นนั้น สังคมก็จะตราหน้าเขาว่าเป็นหลานอกตัญญู!

อลิสันรู้สึกราวกับว่าการพยายามที่จะแยกเบียงก้าออกจากลูกชายของเธอนั้นเธอทำให้สูญเสียความเป็นมนุษย์ไปไม่น้อย แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่น เพราะถ้าลุคแต่งงานกับเบียงก้าขึ้น ชีวิตเธอทั้งชีวิตก็คงไม่ต่างจากตายทั้งเป็น เบียงก้าเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเธอ!

แม่บ้านผู้เป็นคนดูแลการควบคุมอาหารของผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดมาส่งอาหารกลางวัน

อลิสันหยิบกล่องอาหารกลางวันออกจากกระเป๋า

“พ่อคะ ป้าเจมม่าทำอาหารที่พ่อชอบมาให้ทั้งนั้นเลย แถมยังดีต่อสุขภาพของพ่อด้วย”

ขณะที่อลิสันพูด เธอก็นั่งลงและตักอาหารให้ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ด

ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดอาจป่วย แต่เขายังมีความอยากอาหาร

หลังจากป้อนอาหารเขาอยู่พักหนึ่ง เธอก็หาเวลาที่เหมาะสมจะพูดว่า “มีเรื่องที่ฉันต้องบอกพ่อ”

ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดไม่ได้พูดอะไร ซึ่งก็หมายความว่าสามารถพูดต่อได้

อลิสันไม่ได้มองลูกชายและพูดต่อ “ก่อนหน้านี้ พี่ชายของฉันขอให้ฉันไปที่บ้านของเขาเพราะเขามีอะไรจะบอก ฉันได้ยินมาว่าเบียงก้า… กำลังตั้งท้องลูกของซาเวียร์อยู่ด้วยล่ะ”

สีหน้าของผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดเป็นไปอย่างที่คิด เขานิ่งงันเมื่อได้ยินเช่นนั้น

ถ้าเบียงก้ารักหลานชายของเขาแทนที่จะเป็นเจ้าเด็กแทนเนอร์นั่น เธอน่าจะรักษาพรหมจรรย์ไว้ให้หลานชายของเขา!

ถ้าเด็กแทนเนอร์นั่นบังคับเธอ เขาจะฟ้องเด็กนั่นในศาลทีเดียว!

แต่ถ้าเธอแอบคลอดลูกให้พวกแทนเนอร์ แสดงว่าเธอนอกใจลุค!

ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดไม่ต้องการให้เป็นเช่นนั้น

"ไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอกครับ" ลุคมองแม่ที่อยู่อีกฟากหนึ่งของเตียงด้วยแววตามาดร้าย แล้วอธิบายกับปู่ของเขาว่า “นั่นเป็นเรื่องโกหกที่ซาเวียร์กุขึ้นเพื่อเอาใจลุงเท่านั้นเอง”

อลิสันคาดไม่ถึงว่านี่จะเป็นความจริง...

เธอกลับมากังวลอีกครั้ง…

ความตึงเครียดระหว่างแม่ลูกมาถึงขีดสุด เธอเกือบทำช้อนในมือหล่น เพราะเสียสมาธิ

…

ณ เมืองเล็ก ๆ

เบียงก้าไม่ได้ทำอาหาร เธอเพียงแค่หั่นส่วนผสมเตรียมไว้ และซื้อช้อนส้อม เครื่องครัวอื่น ๆ

เธอทำงานบ้านทุกอย่างยกเว้นทำอาหาร

เพื่อนร่วมงานรุ่นเยาว์รู้จักกันดีขึ้นจากการพูดคุยขณะรับประทานอาหาร

แถมพวกเขายังตบท้ายด้วยการดื่มเบียร์อีกด้วย

เบียงก้าคออ่อน จึงดื่มไปเพียงแก้วเดียว