พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก นิยาย บท 71

พวกเขาเดินจับมือกันผ่านห้องทำงานและไปยังลิฟต์ แล้วออกจากตึกไป ลุคเปิดประตูให้เธอ หลังจากเธอเดินเข้าไปข้างในเรียบร้อยแล้ว ลุคหมุนตัวกลับ คิ้วของเขาขมวดมุ่นก่อนจะจุดบุหรี่ในมือ

ลมเย็นยะเยือกพัดมากระทบยังใบหน้าอันแสนบอบบางของลุค หากแต่ร่างกายของเขายังคงให้ความรู้สึกอบอุ่น

ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาพบเธอ ฮอร์โมนของเขาพลุ่งพล่านในทันที เขายังจำวันที่เห็นใบหน้าเล็ก ๆของเธอที่สนามบาสเกตบอลได้ ใบหน้านั้นกระตุ้นให้เขาอยากปกป้องเธอ ไม่ใช่เพียงเพราะเธอตัวเล็กเพียงเท่านั้น เพราะเธอยังดูแคะแกร็นและให้ความรู้สึกว่าไม่ค่อยอยู่ดีกินดีเท่าไหร่อีกด้วย

หลายวันถัดมา ลุคตระหนักได้เลยว่าเด็กผู้หญิงคนเดียวที่ติดอยู่ในใจของเขาคือเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ซ้ำยังดูแคะแกร็นที่เรียนในโรงเรียนมัธยมต้นที่ตั้งอยู่เบื้องหน้าเขา

เมืองเล็ก ๆ นี้เปิดกว้างเกี่ยวกับเรื่องรักวัยใสมากกว่าในเมืองใหญ่ พวกคุณครูจะคอยสอดส่องดูแลเด็กนักเรียนที่มีความรักพวกนั้นเช่นกัน แต่ไม่ได้เข้มงวดกับพวกเขาเท่ากับโรงเรียนในเมือง เขาหมกหมุ่นอยู่กับความคิดที่ว่าจะไล่ตามเธอ

เย็นวันศุกร์ เบียงก้าเดินกลับจากโรงเรียน เวลาเดียวกันเขาก็แอบตามเธอไปด้วย

เด็กผู้หญิงที่เดินนำหน้าเขาอยู่นั้นมักจะจมปลักอยู่ในความคิดของตัวเองและไม่ได้สังเกตเห็นเด็กมัธยมปลายที่อยู่ข้างหลังเธอเลย เมื่อเขาเกือบจะตามเธอไปถึงบ้าน เขาก็ได้ยินผู้คนซุบซิบนินทากัน

“ตาเฒ่าเควินกำลังคิดอะไรอยู่กัน? เขาบอกว่าถ้าเท็ดดี้โตขึ้นเมื่อไหร่ เขาจะให้บีกับเท็ดดี้แต่งงานกัน ชิ! ถึงแม้ว่าเท็ดดี้จะหาภรรยาไม่ได้ พวกเราก็ไม่คิดที่จะปล่อยให้ยายเด็กเรย์นนั่นแต่งเข้ามาในครอบครัวของเราหรอก…”

“บีไม่เหมือนพ่อของเธอหรอกน่า แต่อาจจะเหมือนแม่ แล้วถ้าเธอเหมือนแม่ ฉันมั่นใจว่าเธอก็คงเอาเยี่ยงอย่างแม่ทุกอย่าง!”

“ใช่ไหมล่ะ? เธอคงจะกลายเป็นคนประสาทเสียในตอนที่โตขึ้นเป็นแน่? ใครจะแต่งงานกับผู้หญิงบ้าพรรค์นี้? คงได้แต่น้ำตาเช็ดหัวเข่า”

“เมื่อวานลูกชายฉันที่เพิ่งกลับมาจากโรงเรียนเล่าให้ฟังว่า บี เรย์นอยู่แค่ชั้นม.สามแต่ก็เจ้าเล่ห์เหลือทนเพราะเธอนั้นหลอกล่อให้เพื่อนร่วมชั้นที่มีเงินซื้อข้าวซื้อน้ำให้กินด้วยนะ!”

วันนั้นเองที่ลุคได้เรียนรู้ว่าอะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้ใบหน้าของเบียงก้าไม่เคยมีรอยยิ้มปรากฏ

คำวิพากษ์วิจารณ์ของเพื่อนบ้านเหล่านี้ถูกพูดอย่างเปิดเผยต่อหน้าผู้คนที่ผ่านไปผ่านมา ลุคได้ยินทุกคำอย่างชัดเจน เพราะอย่างนั้นเบียงก้าเองก็คงจะไม่พลาดเช่นกัน

เพราะอย่างนั้น หลังจากที่ได้ยินเรื่องซุบซิบนินทาจากคนอื่น ๆ เขาก็คิดย้อนไปถึงเรื่องที่เขาจะตามจีบเธอขึ้นมาจริง ๆ แล้วก็ต้องพับเก็บโครงการหัวใจนี้ไป

ไม่ใช่เพราะเขาเป็นเหมือนกับพวกคนที่ไม่ชอบเบียงก้า ที่คิดว่าเธออาจจะกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์เหมือนแม่ของตัวเอง หรือเป็นคนป่าเถื่อน

แต่เพราะเขาไม่อยากทำให้ภาพลักษณ์ของเธอในสายตาของเพื่อนบ้านพวกนี้แย่ลง

ตอนนี้เบียงก้ายังเด็ก เธอควรจะบริสุทธิ์และอยู่ให้ห่างจากเรื่องวุ่นวายพวกนี้

ภูมิหลังทางครอบครัวของเขาซับซ้อน พวกเขามีเงิน มีอำนาจ และลุคยังจบจากวิทยาลัยแล้วด้วย เขาเข้าใจในเนื้อหาการเรียนการสอนอย่างทะลุปรุโปร่งไม่ต่างไปจากหลังมือของตัวเอง แต่เขาเลือกที่จะเรียนซ้ำชั้นอยู่ปีสองปีเพื่อที่จะได้อยู่ในเมืองเก่า ๆ และดูไม่เป็นมิตรนี้ต่อไปอีกสักระยะ เขาไม่กลัวข่าวลืออะไรพวกนั้น แต่เบียงก้าคงจะรับไม่ไหว

บี เด็กมัธยมต้นโรงเรียนข้าง ๆ เอาแต่ด้อยค่าตัวเอง เธอเอาแต่เดินก้มหน้าอยู่อย่างนั้น ทั้งครูและครูใหญ่ต่างก็สังเกตเห็นความปรารถนาในแววตาของลุคกันทั้งนั้น มีเพียงเบียงก้าที่ไม่เคยรับรู้อะไร

ต่อมา ลุคได้ยินว่าพ่อของเบียงก้าซื้อบ้านมือสองที่เมืองเอและแต่งงานใหม่ เขาไม่รู้ว่าทำไมพ่อถึงไม่พาลูกในไส้ของตัวเองไปอยู่ด้วย แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เป็นแค่คนนอก เขาจะคิดเช่นไรก็ไม่สำคัญ

เขาปรารถนาจะพาเธอหนีไปด้วยเหลือเกิน ความปรารถนานั้นฝังลึกอยู่ในใจของเขา และหยั่งรากลึกลงไปทุกวัน แต่ความจริงก็ได้บอกแก่เขาว่ามันเป็นไปไม่ได้ ถ้าเขาอยากจะพาเธอหนีไป เขาก็ต้องผ่านอุปสรรคอันยิ่งใหญ่ซึ่งก็คือพ่อและแม่ของเขาเอง

หากคนสองคนไม่ได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างอิสระ โลกทั้งใบก็จะตราหน้าว่าพวกเขาชิงสุกก่อนห่าม

เบียงก้าจะเป็นเหมือนแม่ของเธอ ที่ถูกเพื่อนบ้านตราหน้าว่าเป็นพวกผู้หญิงสำส่อนที่หนีตามผู้ชายรวย ๆไป

ลุคปฏิเสธความคิดที่พาเธอหนีไป และทำได้เพียงแค่รอให้วันเวลาที่เหมาะสมมาถึงให้เร็วเท่าที่จะเป็นไปได้ เขาต้องทำงานอย่างหนักและเป็นที่พักพิงให้เธอใช้หลบแดดหลบฝนและกันลมหนาวได้

เขาตั้งความหวังว่าเบียงก้าจะเติบโตขึ้นให้เร็วที่สุด

เบียงก้าเด็กกว่าเขาห้าปี แต่การรอคอยของเขานั่นช่างดูเนิ่นนาน

ตอนอายุ 19 ลุคไปดื่มเหล้าที่บ้านเพื่อนบ่อยครั้ง แต่บังเอิญไปเจอสื่อลามกเข้า นั่นเป็นครั้งแรกที่เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับความรักระหว่างชายหญิง ในทุกครั้งที่เขาหลับตา ความคิดอันชั่วร้ายที่มีต่อเด็กสาวตัวน้อยผู้อ่อนแอก็เอ่อล้นขึ้นในใจของเขา…

ความรู้สึกที่อยากได้เธอมาครอบครองนั้นยิ่งแข็งกร้าวขึ้น

กระทั่งอุบัติเหตุตอนปลายปีนั้น เขาก็สูญเสียความตระหนักรู้ของตนเองไปจนหมดสิ้น คุณปู่จัดการลาออกจากโรงเรียนให้และทำให้เขาหายไปอย่างเงียบ ๆ

สองสามปีต่อมา เขาถึงค่อยได้เป็นอิสระ ความคิดแรกของเขาคือการส่งใครสักคนไปดูแลเบียงก้าโดยไม่ให้เธอรู้

จนในที่สุด วันที่เขารอคอยก็มาถึง เบียงก้ากลายเป็นผู้ใหญ่เสียแล้ว

สาวน้อยเรียนจบมัธยมปลาย และย้ายไปที่เมืองเอเพื่ออาศัยอยู่กับพ่อและแม่เลี้ยง เธอยังคงไม่มีความสุข แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าการต้องอยู่ในเมืองเล็ก ๆ นั่น

เควินปฏิบัติกับเธอเป็นอย่างดี เพื่อนร่วมชั้นที่โรงเรียนมัธยมปลายเอเองก็เป็นมิตรมากเช่นกัน

วันหนึ่ง คนที่เขาส่งไปจับตาดูเบียงก้ากลับมาที่ห้องทำงานชั้นบนสุดของตึกของบริษัทที คอร์ปอเรชั่นแล้วรายงานว่ามีเด็กหนุ่มคอยดูแลเบียงก้าที่วิทยาลัยเป็นอย่างดี

ยิ่งไปกว่านั้น เบียงก้าเองยังไปเล่นที่บ้านของเด็กหนุ่มคนนั้นในวันหยุดสุดสัปดาห์อีกด้วย

เพราะว่าน้องสาวของเด็กหนุ่มคนนั้นเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเบียงก้านั่นเอง

ก่อนที่ลุคจะพบว่าเด็กหนุ่มคนนั้นเป็นใคร และต้องการอะไรในตัวเบียงก้า ในวันถัดมาเขาก็กลับพบว่าเควินเป็นมะเร็งที่ตับ

หลังจากที่เบียงก้าเดินกลับมาจากโรงเรียนในวันนั้น เบียงก้าก้มหน้าร้องไห้ น้ำตาไหลอาบแก้ม แต่ไร้ซึ่งเสียงสะอื้น

ลุคยืนรอเธออยู่หน้าโรงเรียนในวันนั้นด้วย เขาออกมาทันทีที่การประชุมจบลงและจอดรถเอ็มพีวีเบนซ์ลี่ย์สีดำไว้ที่หน้าประตู เบียงก้าเดินผ่านลุคไปโดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นคนคุ้นตาที่พยายามยื่นทิชชู่ให้เธอใช่ซับน้ำตา

เรื่องที่พ่อเป็นมะเร็งนั้นสุมอยู่ในอกของเบียงก้า สิ่งเดียวที่เธอต้องการก็คือการรีบไปโรงพยาบาลให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

ในตอนที่เธอสังเกตเห็นลุค เธอทำเพียงแค่กล่าวขอบคุณและเดินจากไปอย่างรวดเร็ว

เควินเป็นมะเร็งตับ และสิ่งที่จำเป็นขั้นแรกสำหรับการปลูกถ่ายตับก็คือเงินที่มากพอ เพราะอย่างนั้น คนป่วยใกล้ตายอย่างเขาจึงแนะนำเบียงก้าให้กับชายแก่อายุ 50

ถ้าเบียงก้ายอมตกลงที่จะเป็นเมียน้อยและให้กำเนิดลูก ๆ แก่เขา เขาจะให้เงินเธอครึ่งล้าน

สีหน้าของลุคแสดงออกอย่างขมขื่นที่สุด เมื่อเขาได้ยินว่าเบียงก้ามีค่าเพียงแค่ครึ่งล้าน

หญิงสาวที่ประเมินค่าไม่ได้ของเขาในตอนนี้ถูกขายในราคาเท่านี้น่ะหรือ?

โชคดีที่ในตอนนี้ เธอเป็นของเขาแล้ว

ในที่สุด เธอก็เป็นของเขาอย่างเป็นทางการ

ถ้าเธอไม่ได้รัดเขาจนแน่นหรือไม่อาจรองรับความใหญ่โตของเขาได้ เขาอาจจะฝังตัวเองจมดิ่งลงไปในร่างของเธอ ครอบครองและส่งความรักจากจิตวิญญาณไปในทุกส่วนของร่างกายเธอ

“คุณคิดอะไรอยู่เหรอ?” ลุคเอ่ยถามเบียงก้า ในขณะที่เขาขับรถออกจากบริษัทมุ่งหน้าไปยังโรงแรม

เบียงก้าส่ายศีรษะ

เธอไม่ใช่คนแปลกหน้าของห้องชุดในโรงแรมที่ลุคจัดหาไว้เธอโดยเฉพาะอีกแล้ว ร่องรอยภายในห้องบ่งบอกว่าใครเป็นเจ้าของห้องอย่างชัดเจน

เบียงก้าเริ่มทำงานหลังจากที่เธอเปิดแล็ปท็อป

อันที่จริงเบียงก้าอยากจะทำงานของตัวเองให้เสร็จที่ทำงาน หรืออาจจะกลับไปทำที่บ้านต่อ แต่เพราะใบหน้าที่ขมวดมุ่นและการเรียกร้องอย่างหนักแน่นของลุคที่อยากให้เธอไปต่อกับเขาหลังเลิกงานสักหน่อย

หลังจากที่เธอหยิบสมุดโน้ตออกมาเปิดดู เบียงก้ามองหาไม้บรรทัดในกระเป๋า ในขณะเดียวกับที่ชายหนุ่มสูบบุหรี่ที่ระเบียงจนเสร็จแล้วเดินกลับเข้ามา เขาอุ้มเธอแล้ววางลงบนเตียง พยายามที่จะถอดชุดเธอออก “ถอดชุดออกสิ ให้ผมเห็นหน่อยว่าผมทำร้ายคุณตรงไหนบ้าง”

ลุคจำได้ว่าเขาทำร้ายที่ตรงนั้นสองสามหนจนกระทั่งมันหลวมขึ้น เขาเกรงว่าจะทำให้เธอได้รับบาดเจ็บที่ตรงนั้น