พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก นิยาย บท 73

ณ คฤหาสน์ครอว์ฟอร์ด

ชายอาวุโสนอนไม่หลับมาหลายคืนแล้ว เขามักจะตื่นง่าย เวลาที่ได้ยินเสียงอะไรเพียงเล็กน้อยในตอนกลางคืน และดูเหมือนหลานชายของเขาจะทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีทีเดียว ทุกครั้งที่เขากลับมากลางดึก ลุคไม่พลาดที่จะทำเสียงดังในตอนที่เขาเอารถเข้าไปจอดในโรงจอดรถทุกครั้งไป

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับชายชราผู้นี้ที่จะทำเป็นไม่สนใจหลานชายของตัวเอง ในขณะที่ลุคเดินเหินไปมาอย่างอารมณ์ดีไหนจะเสียงลมที่เขาขับรถ

แต่กระนั้น ปัญหาที่เห็นได้ชัดก็คือคนบ้างานอย่างลุคที่เคยสนใจแต่บริษัท หมู่นี้ไม่ได้ทำงานล่วงเวลาอย่างเคย แถมก็ยังไม่ค่อยอยู่ติดบ้านด้วยเช่นกัน ‘แล้วเขาไปที่ไหนตั้งแต่บ่ายยันดึกดื่นกันล่ะ?’

‘โดยเฉพาะเมื่อคืนที่เขากลับมาดึกกว่าปกติ!’

ชายอาวุโสแอบให้เหลนคนโตไปถามลุคเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก่อนที่เขาจะได้รับข่าวร้าย

“คุณปู่ทวดครับ ตั้งแต่คุณพ่อกลับมา พ่อก็เอาแต่พลิกตัวไปมาใต้ผ้าห่ม คุณอาหลุยส์เลยบอกว่าคุณพ่อป่วยด้วยโรคนอนไม่หลับจากความเหงา ความเจ็บปวดทางกายที่ผู้ชายต้องทนทุกข์ไปอีกสักระยะนะครับ คือผมจะไม่เข้าใจว่ามันหมายความว่ายังไง แต่ผมว่าพ่อคงจะต้องนอนไม่หลับกระสับกระส่ายอยู่ทุกคืนแบบนี้ คงกินอะไรไม่ลงด้วยแน่เลยครับ” เด็กน้อยเกาศีรษะของตัวเอง กริยานั้นแสดงให้เห็นว่าเขากังวลเกี่ยวกับพ่อของตัวเองไม่น้อย

หลังจากที่ชายอาวุโสได้ฟังสิ่งที่บลองช์อธิบาย เขาก็ตบเข้าที่ตัวของเหลนคนโตเบา ๆ “พ่อของเหลนน่ะแข็งแรง และจะมีอายุยืนยาวด้วย นั้นน่ะปู่ทวดไม่ห่วงหรอก ปู่ทวดห่วงก็แต่…”

ชายอาวุโสไม่ได้อธิบายรายละเอียดของความกังวลให้เหลนคนโตฟัง

ชายอาวุโสเงยหน้าขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจัง ก่อนเอ่ยถามหลานชาย “ลุค จริงรึเปล่าที่หลานเพิ่งหลับลงได้เมื่อตอนรุ่งสางนี่เอง?”

ลุคจิบน้ำเต้าหู้อยู่ตรงหน้าชายชราอย่างไม่ยี่หระ หลังจากที่เขาได้ยินสิ่งที่ปู่ถาม เขาก็วางถ้วยนั้นลงแล้วลุกขึ้นด้วยท่าทีเงียบขรึม เสื้อคลุมที่รีดเรียบร้อยแล้วถูกส่งมาให้เขา

หลังจากที่ลุคสวมเสื้อคลุมแล้ว เขาก็เอ่ยปาก “ผมขอไปทำงานก่อน ขอให้สนุกนะครับ”

ชายอาวุโสไม่ได้รู้สึกสนุกเลยแม้แต่น้อย เขาถือไม้เท้าไว้ในมือ คิ้วขมวดมุ่นอย่างครุ่นคิด ‘หลานชายคนพิเศษคนนี้ไม่ได้เป็นเช่นนี้มาหลายปีแล้ว ลุคมักจะใช้เวลาอยู่ที่คฤหาสน์ไม่ก็ที่ทำงานเท่านั้น มีเพียงสองสถานที่นี้ที่เข้าไปบ่อย ๆ แถมลุคใช้ชีวิตน่าเบื่อไม่ต่างจากคนวัยเกษียณอีกด้วยนะ’

สิ่งที่ชายชราต้องการจะทำก็คือวางยาหลานชาย มัดเขาไว้แล้วเรียกให้หมอมาตรวจดูว่าทุกอย่างยังใช้การได้ดี รวมถึงที่ตรงนั้นของเขาด้วย!

หลานชายของเขากำลังเผชิญอยู่กับเรื่องพวกนี้!

หลุยส์ตามลุคมาหลายวันแล้วแต่เพราะทักษะการขับรถและการสืบของเขาไม่ดีนัก ลุคจึงไหวตัวทันได้ทุกครั้ง ในหลาย ๆ ครั้งจบด้วยการที่ลุคทิ้งให้เขาเดินไปตามถนนหลายต่อหลายเส้น และกลับบ้านอย่างหมดรูป

ชายอาวุโสไม่เข้าใจเลยสักนิดว่า ถ้าหากหลานชายของเขาต้องการที่จะคบใครอย่างเปิดเผย ทำไมเขาไม่พาเธอมาแนะนำกับครอบครัวบ้าง ?

แม้ว่าสุดท้ายวันนี้พวกเขาจะได้รับประทานอาหารร่วมกันก็ตาม แต่ทันทีที่ชายอาวุโสเอ่ยปาก หลานชายคนโตก็ลุกไปทำงานโดยปราศจากคำพูด

ชายอาวุโสยิ่งคิดยิ่งแน่ใจว่าหลานชายของเขาต้องกำลังทำอะไรบางอย่างอยู่แน่ ๆ

‘หรือเป็นเพราะว่าฐานะทางบ้านของผู้หญิงคนนั้นจะไม่ค่อยดีอย่างนั้นเหรอ? มันแย่จนเขาไม่อาจจะแนะนำเธอกับพวกเราได้เลยหรืออย่างไร?’

‘หรือว่าหลานชายของฉันเป็นพวกเจ้าชู้ประตูดิน? เขาแค่อยากจะเล่นสนุกกับเธอ แล้วจากนั้นก็เขี่ยทิ้งใช่รึเปล่า? หรือเพราะเขาไม่ได้สนใจจะแต่งงานกับใครเลย? ’

‘ช่างเป็นหลานที่อกตัญญูจริง ๆ!’

‘ล้อเล่นกับเรื่องพวกนี้ได้ยังไง?! ไม่เป็นลูกผู้ชายเอาเสียเลย!’

“เร็วเข้า กินข้าวเสร็จแล้วพาปู่ไปที่บริษัท เพราะปู่มีเรื่องต้องคุยกับพี่ชายของหลาน” ชายชราตะโกนไปยังหลุยส์ที่กำลังรับประทานอาหารเช้าของตัวเองอย่างเอร็ดอร่อย

“...” หลุยส์ไม่ได้ตอบอะไร

‘ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย...’

เด็กน้อยทั้งสองคนนั่งห้อยขาอยู่ที่เก้าอี้ ทั้งยังมีริมฝีปากมันเยิ้มเพราะปาท่องโก๋มองหน้ากัน พวกเขาไม่กล้าเอ่ยปากด้วยซ้ำว่าพ่อของตนอาจตกหลุมรักคุณน้าบีก็เป็นได้

“คุณพ่อคะ อย่าโกรธไปเลยค่ะ คุณพ่อจำไม่ได้เหรอคะลูกชายของคุณพ่อทำตัวแบบไหนตอนที่เขามีชีวิตอยู่ ลุคเป็นหลานชายแท้ ๆ ของคุณพ่อ เขาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของครอว์ฟอร์ด ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นหรอกค่ะ นิสัยกลับบ้านดึกทุกคืนของเขาก็อาจจะเป็นเพราะเขาอยู่กับก็อบลินตัวน้อยจากร้านไหนสักร้านนั่นแหละค่ะ”

“แม่ควรจะสงบปากสงบคำบ้างนะ” หลุยส์เงยหน้าขึ้นจากอาหาร คิ้วของเขาขมวดเป็นปม

เสียงรอบกายเงียบลงในทันใด

อลิสันวางชามของเธอลง “ฉันอิ่มแล้ว ขอตัวไปข้างบนก่อน”

เด็กน้อยทั้งสองพยายามที่จะทำความเข้าใจว่า “ก็อบลินตัวน้อย” ‘มันความหมายเดียวกันกับคำว่านางฟ้าตัวน้อยรึเปล่า? นั่นหมายถึงว่าเธอสวยมาก ๆใช่ไหม?’

แต่ทุกคนที่นั่งอยู่กลับเข้าใจว่าซูซานกำลังหมายถึงอะไร

แซคคารี่ผู้เป็นพ่อของลุคและหลุยส์นั้นเป็นพวกซุกซนและมีเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ไม่น้อย ในตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่ หลังจากแต่งงานกับซูซาน เขาก็ยิ่งเจ้าชู้ยิ่งกว่าเดิม

แซคคารี่เคยเตือนให้ซูซานอยู่อย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัวและทำหน้าที่คุณนายของบ้านโดยไม่ต้องสนใจว่าเขาจะมีผู้หญิงอยู่ข้างนอกอีกเท่าไร

ซูซานแต่งเข้ามาในตระกูลคอฟอร์ดได้สองปี แต่กลับไม่มีอะไรระหว่างเขากับเธอเลย เธอแทบไม่ได้เจอหน้าสามีเสียด้วยซ้ำ เช่นนั้นแล้ว เธอจะมีโอกาสตั้งครรภ์และมีลูกได้อย่างไร?

ในที่สุด ซูซานก็จัดการกับการนอกใจของสามี แล้วเธอก็ไม่สามารถที่จะทนเรื่องนี้ได้อีกแล้ว เธอวางกับดักอย่างรอบคอบและกำจัดบ้านเล็กบ้านน้อยของสามีเธอจนเรียบ!

กลางดึกคืนหนึ่ง แซคคารี่ถูกจับได้ว่าอยู่กับผู้หญิงอีกคนบนเตียง และแม่หนูคนนั้นของเขาในวันนั้นก็คือคนเดียวกับอลิสันที่กำลังรับประทานอาหารอยู่ที่โต๊ะในวันนี้...

อลิสันมาจากครอบครัวธรรมดา ๆ ในสมัยนั้น พวกเขาไม่มีเงินพอที่จะยาไส้ แต่เพราะเธอถีบตัวเองขึ้นมาเป็นหนึ่งในครอว์ฟอร์ด ครอบครัวของเธอก็เลยได้อานิสงส์นี้ด้วย ครอบครัวแทนเนอร์ถึงเริ่มลืมตาอ้าปากและไต่เต้าขึ้นมาเรื่อย ๆ

อลิสันมักเลือกคบแต่กับเพื่อนที่มีฐานะ และมีความพยายามอย่างเหลือล้นที่จะได้เป็นเพื่อนกับลูกท่านหลานเธอมากมาย

ซูซานยังจำได้ว่าหนึ่งในเพื่อนสมัยเด็กของอลิสันชื่อควินนี่ ควินนี่ตกหลุมรักนายทหารที่เติบโตมาจากครอบครัวที่มีอิทธิพล เพราะอย่างนั้นอลิสันจึงพยายามตีสนิทกับควินนี่ เธอทิ้งสามีเก่าของตัวเองและมองหาใครสักคนที่เธอจะสามารถครอบครองไว้ได้อยู่มือ เธอคิดว่าถ้าหากว่าเธอไม่สามารถที่จะจับแซคคารี่ ครอว์ฟอร์ดได้ เธอก็อาจจะหาใครสักคนที่มีอิทธิพลในวงการทหารแทน

วิธีที่เด็กสาวเหลี่ยมจัดทำก็คือการไปทำงานในคลับ และเสแสร้งแกล้งทำว่าเป็นสาวบริสุทธิ์เพื่อหลอกล่อให้ผู้ชายหลงเชื่อในเรื่องปั้นน้ำเป็นตัวของเธอ เธอประสบความสำเร็จในการหลอกให้ผู้ชายทิ้งภรรยาของตัวเองและทำให้ลูกชายของตัวเองสูงส่งขึ้น

ซูซานรู้ดีว่าผู้ชายอย่างแซคคารี่นั้นไม่เคยรักใครจริง

แซคคารี่ ตอนนั้นเป็นมหาเศรษฐี เขาต้องการมีลูกชาย และเขาพึงพอใจกับคนที่สามารถให้กำเนิดลูกชายเขาได้ เพราะเช่นนั้นแม่ผู้ให้กำเนิดลูกชายเป็นที่รักของเขา ชีวิตของอลิสันเริ่มรุ่งเรืองขึ้นนับแต่นั้น

แม้ว่าซูซานจะไม่ยอมรับและเสียใจเพียงใด แต่เธอก็ทำได้เพียงแค่ยอมจำนน เธอไม่รู้ว่าใครจะยอมรับว่าลูกชายของอลิสันคู่ควร? หลังจากที่พาลูกนอกสมรสนั้นกลับมา บริษัทครอว์ฟอร์ด คอร์ปอเรชั่นก็ถูกชุบชีวิตขึ้นมาในบัดดล พร้อมทั้งเปลี่ยนชื่อเป็นบริษัทที คอร์ปอเรชั่น ละทิ้งซึ่งความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของคนรุ่นก่อนแปรเปลี่ยนเป็นอาณาจักรของลุค ครอว์ฟอร์ดไป

นั้นอาจจะเป็นการลงโทษจากสวรรค์สำหรับความภักดีที่เธอมีให้กับสามี...

ปีศาจในตัวซูซานได้แต่สงสัยว่า ถ้าหากว่าลุคถูกฆ่าทิ้งไปตั้งแต่ตอนนั้น อนาคตของเธอจะเป็นเช่นไร?

...

ชายอาวุโสตรงไปยังบริษัททันที เมื่อเขาขึ้นไปถึงสำนักงานชั้นบนสุดของบริษัท เขาก็ได้รับการต้อนรับจากหลานชายที่ยุ่งจนหัวหมุน เขายกไม้เท้าของตนขึ้นชี้ไปที่จมูกของลุค ก่อนเริ่มตำหนิ “ ตระกูลครอว์ฟอร์ดไม่เคยยอมรับคนเลวหรอกนะ! หลานก็รู้ดีนิเพราะพ่อของเราน่ะทำอะไรไว้! ปู่จะไม่ยอมให้หลานตามรอยเจ้าหมอนั้นไปเด็ดขาด!”

“คุณปู่ ผมทำอะไรครับ?” ลุคยืนขึ้นแล้วผลักไม้เท้ามะฮอกกานีออกจากหน้า

ดวงตาสีทองแดงของชายอาวุโสเบิกกว้างด้วยความตกใจ “หลานบ้าไปแล้วรึไง? ทำไมหลาน

กล้าถามปู่แบบนี้? หลานน่าจะเป็นคนที่รู้ดีกว่าใคร ๆ ด้วยซ้ำ!”

หลุยส์รีบอธิบาย “ก็คุณปู่กำลังสงสัยว่าที่นายกลับบ้านเกือบเช้าทุกวันเพราะว่านายกำลังเที่ยวอยู่กับผู้หญิง แล้วผู้หญิงที่นายหาได้กลางดึกแบบนั้นก็น่าจะต้องเป็นพวกผู้หญิงขาย…”

ลุคกลายเป็นผู้ต้องสงสัยว่าได้ว่าซื้อผู้หญิงมาหลายคืนแล้ว “...”

“ถ้าแกไม่ได้ทำอะไรอย่างที่ฉันพูด ไม่พาเธอมาที่บ้านเราล่ะ” ชายอาวุโสใช้โอกาสนี้ในการพูดในสิ่งที่เขาต้องการอย่างจริงจัง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก