“คุณพูดว่าอะไรนะ?”
เบียงก้าตัวแข็งทื่อ
อลิสันจะต้องล้อเล่นกับเธอแน่ ๆ
บางที ผู้หญิงที่ร่ำรวยคนนี้อาจจะเกลียดเธอเข้าไส้และต้องการแยกลุคออกจากเธอ แต่คำโกหกของเธอก็ไม่ฟังไม่ขึ้นสักนิด
“ฉันบอกว่าเธอเป็นลูกสาวของฉัน ชัดพอยัง?” หลังจากที่พูดจบ อลิสันก็หยิบถ้วยกาแฟขึ้นมา เธอจิบแล้วเงยหน้าขึ้นด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์ “ดังนั้น เธอจึงคบหากับลุคไม่ได้”
เบียงก้าจ้องมองใบหน้าของอลิสัน มือของเธอจับถ้วยกาแฟอย่างสั่นเทาจนเกิดเหงื่อที่เย็นยะเยือกบนฝ่ามือมากขึ้น
เธอไม่เคยเล่าให้อลิสันฟังว่าเธอสูญเสียมารดาผู้ให้กำเนิดไปตั้งแต่เด็ก 'อลิสันรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร? เป็นไปได้ไหมว่าลุคจะบอกเธอ?’
เบียงก้านิ่งเงียบด้วยความประหลาดใจ
เธอจำได้ว่า อลิสันเป็นคนที่ทำให้ซูซานกับแซคคารี่ พ่อของลุคต้องแยกจากกัน หลังจากนั้น อลิสันก็ประสบความสำเร็จจนเธอได้รับตำแหน่งของซูซานในตระกูลไป
ตั้งแต่ตอนที่เบียงก้ายังเด็ก เธอมักจะเคยได้ยินเพื่อนบ้านพูดถึงแม่ผู้ให้กำเนิดที่หนีตามผู้ชายรวยไปมาโดยตลอด
พวกเขาพูดว่าเศรษฐีคนนั้นสามารถให้แม่ของเธอมีชีวิตที่ดีขึ้นได้
จากคำพูดเหล่านั้น ดูเหมือนจะมีความเป็นไปได้บ้างเล็กน้อย
แล้วถ้าหากว่ามันเป็นความจริงล่ะ?
มีผู้หญิงเห็นแก่ตัวมากมายที่หนีครอบครัวไปหาผู้ชายที่ร่ำรวยจนได้กลายเป็นนายหญิงบนโลกใบนี้ เธอจะเป็นแม่แท้ ๆ ของเบียงก้าได้อย่างไร?
เบียงก้าส่ายหน้าและทำใจยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้ เธอไม่เชื่อ!
อลิสันจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเบียงก้าและโจมตีจุดอ่อนของเธออีกครั้ง “บี ฉันไม่เคยถามชื่อเธอจากพ่อของเธอเลยนะ จนเธอบอกฉันว่า นามสกุลของเธอคือ เรย์น ตั้งแต่นั้นมา ฉันก็เกิดความสงสัยและกังวลมากว่าเธอจะมีความเกี่ยวข้องกับเควิน เรย์น”
“เพราะว่าลุคอยู่ที่นั่นด้วย ฉันจึงไม่อยากถามเธอต่อหน้า ฉันเคยคิดว่าเป็นเพราะเธอรู้จากเควินว่าเธอเป็นลูกสาวฉัน ดังนั้น เธอจึงจงใจเข้าหาลุคและหลอกล่อเขาเพราะว่าเธอต้องการเข้าหาฉัน ผู้หญิงที่ทอดทิ้งพ่อและเธอไป...”
เมื่อพูดจบ ใบหน้าของอลิสันก็มืดมนลง
“แต่ดูเหมือนเธอจะไม่รู้ว่าเธอเป็นลูกสาวฉัน และเธอก็ไม่ได้เข้าหาลุคเพื่อแก้แค้นฉันด้วย” ใบหน้าของอลิสันสงบนิ่งลง
เบียงก้าไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้ได้ เช่นเดียวกับตอนที่เธอไม่สามารถยอมรับความจริงเรื่องพ่อของเธอที่กำลังป่วยเป็นมะเร็งตับได้ เธอส่ายหน้าและไม่ยอมรับ “คุณอย่าพยายามโกหกฉันจะดีกว่า คำโกหกของคุณนั้นไร้สาระเกินไป เก็บเอาไว้หลอกเด็ก ๆ เถอะค่ะ”
“เรื่องโกหกไร้สาระเหรอ? เธอคิดว่าฉันกลายเป็นภรรยาของอดีตประธานบริษัทที คอร์ปอเรชั่นด้วยการพูดเรื่องไร้สาระและเรื่องโกหกอย่างนั้นเหรอ?” อลิสันเลิกคิ้วและต่อว่าเธอ
เบียงก้าจ้องมองอลิสันและสับสนเล็กน้อย
ไม่เพียงแต่อลิสันจะสามารถเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของพ่อของลุคได้ แต่เธอยังจบลงด้วยการเป็นคุณนายครอว์ฟอร์ดและได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไปอีกด้วย
แล้วผู้หญิงเจ้าเล่ห์เช่นนี้จะไม่ฉลาดได้อย่างไร?
และผู้หญิงที่ฉลาดจะไม่สร้างเรื่องไร้สาระขึ้นมาเพื่อหลอกลวงผู้อื่น
ถึงแม้ว่าเธอจะโง่ในสายตาอลิสัน แต่ว่าลุคก็เป็นคนที่ฉลาดอยู่เสมอ
ดังนั้น ถ้าหากว่าอลิสันโกหกเธอจริง ๆ เรื่องนี้ก็จะต้องถูกเปิดเผยในไม่ช้าอย่างแน่นอน
หลังจากที่เบียงก้าครุ่นคิด เธอก็หลับตาลง จากนั้นร่างกายของเธอก็เย็นเยียบอย่างน่ากลัว
นี่หมายความว่า อลิสันเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดของเธอจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ?
เธอนั่งนิ่งและสงบสติอารมณ์อยู่นานกว่าสิบนาที แต่แล้วไม่นาน เบียงก้าก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป เธอหยิบกระเป๋าและลุกขึ้น จากนั้นเธอก็หันหลังเดินออกจากร้านไป
"หยุดก่อน!" อลิสันเอ่ยเรียกเธอ
เบียงก้าหยุดเดิน
อลิสันหยิบกระเป๋าของเธอขึ้นมา จากนั้นเธอก็หยิบเงินสดออกมาและวางเอาไว้บนโต๊ะ เธอเดินไปหาเบียงก้าอย่างสง่าและพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจและอยู่ในที่ของเธอ เธอควรจะจัดการเรื่องนี้อย่างมีเหตุผลนะ และที่สำคัญ เธอควรจะรู้ว่าต้องทำยังไงกับลุคนะ ถ้าไม่งั้น เธอได้ทำร้ายชีวิตเขาแน่!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก