พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก นิยาย บท 93

ตอนนี้ลุคกำลังใจลอยคิดเรื่องอื่นอยู่ และไม่ได้จดจ่ออยู่กับการเล่นกับลูก ๆ นัก แต่เขารู้ว่าถ้าอยู่ใกล้กับลูกสาว เขาจะเข้าใกล้เบียงก้าอย่างแน่นอน

เบียงก้าเดินไปและมองดูลุค จากนั้นเธอก็ก้มลงเพื่อเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าของหนูน้อยเรนนี่

เรนนี่เอนตัวหาเบียงก้าอีกครั้ง

เบียงก้าอุ้มหนูน้อยขึ้นและปลอบประโลมเด็กน้อย เมื่อหันกลับมาเห็นใบหน้าที่ดูสับสนของลุคเธออดไม่ได้ที่จะต่อว่าเขา "ถ้าไม่รู้ว่าจะต้องเล่นกับเด็ก ๆ ยังไง ก็ช่วยไปทำอย่างอื่นเถอะค่ะ"

เด็กทั้งสองอายุพอไล่เลี่ยกันกับลูกสาวเธอ

เบียงก้าหวังว่าลูกของเธอจะไม่ได้รับการปฏิบัติเช่นนี้จากพ่อแบบเขา

ลุคยืนอยู่ด้านข้างอย่างสงบเสงี่ยม เขามองไปที่ใบหน้าของลูกสาวที่ดูคล้ายกับของเบียงก้าแล้วพูดด้วยความงุนงง “คุณเป็นใครถึงมาบอกผมว่าควรเป็นพ่อแบบไหน? ถ้าคนนอกเกิดได้ยิน พวกเขาอาจคิดได้ว่าคุณเป็นแม่ของลูก ๆ ของผมก็ได้นะ”

"..."

เบียงก้าเหลือบมองชายคนนั้นอย่างรวดเร็ว

ณ ช่วงอาหารค่ำ

ชายชราสองคนนั่งลง อลิสันก็อยู่ที่นั่นด้วย ลุคนั่งทางขวาขณะที่เด็กน้อยทั้งสองนั่งข้างเบียงก้า

พวกเขาไม่มีท่าทีจะญาติดีกับพ่อของตนสักนิด

บลองช์ใช้กำลังทั้งหมดของมือน้อย ๆ ยื่นไปหนีบซี่โครงชิ้นหนึ่ง ตะเกียบของสุภาพบุรุษตัวน้อยสั่นเล็กน้อยก่อนจะหนีบขึ้นมาได้ในที่สุด เขาใส่ซี่โครงชิ้นนั้นลงในชามของเบียงก้า

“น้าบี ทานเถอะครับ...” เด็กน้อยยิ้มเหมือนที่ลูกชายที่ยิ้มให้กับแม่

ลุคถูกลูกทั้งสองและหญิงอันเป็นที่รักทอดทิ้ง เขาทำได้เพียงหยิบซี่โครงมาใส่ในชามชิ้นหนึ่งแต่ไม่ได้รับประทานแต่อย่างใด

“ลุค” ผู้เฒ่าครอว์ฟอร์ดทักหลานชายอย่างโมโห

แม้ว่าอายุอายุนามของลุคจะย่างเข้า 30 ปี แต่เขาก็ยังเป็นหลานชายในสายตาของปู่เสมอ เขารู้ว่าการที่ผู้อาวุโสตวาดใส่หมายความว่าอะไร

สิ่งที่เบียงก้ากังวลกำลังจะเกิดขึ้น

เมื่อลุคหยิบซี่โครงอีกชิ้นขึ้นมาไว้ในชามของเบียงก้า เขาก็ค่อย ๆ เลาะกระดูกออกให้เธอ เหลือแต่เนื้อเท่านั้น

"ขอบคุณค่ะ" ต่อหน้าคุณปู่ เบียงก้าต้องแสร้งทำเป็นว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี

เมื่อพ่อเฒ่าเรย์นเห็นหลานสาวและหลานเขยคืนดีกันเช่นเดิม เขายิ้มและดื่มอวยพรกับผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ด

เบียงก้าตักข้าวส่วนใหญ่ในชามให้กับเรนนี่และลานี่ เมื่อพี่เลี้ยงสังเกตเห็น เธอก็รีบคว้าชามข้าวของเบียงก้าไปและเติมจนข้าวจนพูนชาม

“เยอะไปแล้วค่ะ ฉันคงทานไม่หมดหรอก” เบียงก้าพยายามจะหยุดเธอ

“ไม่เป็นไร อยากกินเท่าไหร่ก็กินไปเถอะ ถ้ากินไม่หมด ผมจะช่วยคุณกินเอง” ลุคพูดขึ้นในจังหวะนั้น เขากำลังแสดงความเอาใจใส่ในฐานะลูกผู้ชายอยู่

พี่เลี้ยงยื่นชามข้าวให้แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณเรย์นคะ ข้าวนี้หอมมาก ๆ ค่ะ ทานให้เยอะ ๆ นะคะ"

เบียงก้ากล่าวขอบคุณอีกครั้งและรับชามมา

ความสัมพันธ์ของคู่รักบางคู่ก็ประกาศชัดว่าพวกเขารังเกียจและไม่ต้องการรับประทานของเหลือจากอีกฝ่าย ท่วากลับมีคู่รักบางคู่ไม่ได้รังเกียจและต้องการรับประทานส่วนที่เหลือจนหมดเช่นกัน

ความสัมพันธ์ของเธอกับลุคอยู่ห่างไกลจากสิ่งเหล่านั้น

เบียงก้ารู้สึกว่าเธอได้ชี้แจงแล้ว แต่เมื่อลุคพูดอย่างนั้น เธอสงสัยว่าการแสดงของเขาเกินจริงไปรึเปล่า

เขากำลังจะทานอาหารที่เหลือจากเธอให้หมดจริง ๆ เหรอ?

เบียงก้าไม่ได้หิวมากมาย แต่สุดท้ายก็ทานข้าวจนหมด เพราะเธอไม่อยากทำให้เขาอับอาย

เจ้านายที่ร่ำรวยและสูงส่งจะมาทานอาหารเหลือของเธอได้อย่างไรกัน?

บางทีการโยนอาหารเหลือทิ้งมาให้เธอ น่าจะเป็นไปได้มากกว่า

ระหว่างรับประทานอาหารเย็น นอกจากคำพูดที่ฟังดูสูงส่ง อลิสันไม่ได้พูดอะไรอื่นอีก

เบียงก้ากำลังคิดว่าจะทำอย่างไรดีถึงจะให้คุณปู่กับคุณปู่ครอว์ฟอร์ดลดการติดต่อกันลงไปบ้าง ถ้าชายชราสองคนติดต่อกันตลอดแบบนี้ ความสัมพันธ์ของลุคและเธอก็คงจะ… อึดอัดมากจนเกินไป

เธอคิดถึงช่วงเวลาตอนเธอเริ่มชอบเขาเมื่อยังเป็นวัยรุ่น เธอรู้สึกติดใจเรื่องของเขา หลังจากได้ข่าวเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาว่าพวกเขามีแม่คนเดียวกันซึ่งเป็นดั่งพายุสีฟ้าครามที่ไม่คาดฝัน เบียงก้าก็ต้องจำใจฝืนทนให้ตนเองลดความสัมพันธ์ประหลาดนี้เสียเพื่อที่เธอจะได้มองเขาได้ในแบบที่เขาควรจะเป็นตั้งแต่แรก

ถ้าเธอไม่ได้เห็นเขาเป็นพี่ชายต่างบิดา เธอก็จะต้องปฏิบัติต่อเขาเหมือนดั่งคนแปลกหน้า

คงจะเป็นไปได้ยาก เพราะเขาวางเธอไว้บนแท่นกลางใจของเขา แต่ถึงอย่างนั้น เธอเชื่อว่าจะมีหนทางเสมอ...

หลังมื้ออาหารค่ำนั้น ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดพาพ่อเฒ่าเรย์นขึ้นไปชั้นบนและเอ่ยปากบอกเบียงก้าว่า "ปู่เองเหงามากเลยนะ และปู่หนูบีก็เหงาเหมือนกันนะ คนแก่สองคนจะเล่นหมากรุกและดื่มชากันต่อเสียหน่อย ปู่เลยคิดว่าอยากจะให้ปู่ของหนูบีเนี้ยอยู่ต่ออีกสักหน่อยนะ”

เบียงก้ารีบปฏิเสธ “ไม่เป็นไรค่ะ เป็นการรบกวนคุณปู่เกินไปเปล่า ๆ”

คุณปู่จะอยู่ที่นั่นได้อย่างไรเมื่อเธอควรจะอยู่ห่างจากลุค

“พูดจาเลื่อนเปื้อนไปไหนนะ? พูดมาเลย สิ หนูบี หนูจะรู้ดีเกินไปแล้วนะ หนูกำลังจะพูดว่าคุณอย่างฉันเนี้ยเอาชนะหมากรุกคุณปู่ของหนูไม่ได้ใช่ไหม…” ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดทำให้เบียงก้าหมดคำที่จะพูด

ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟาก็ไม่ได้พูดอะไร ใบหน้าเฉียบคมของเขาสงบนิ่งดังเช่นปกติ ราวกับว่าเขาไม่สนใจเรื่องนี้เลย เขาเพียงยกถ้วยน้ำชาขึ้นจิบเล็กน้อย

อลิสันยังกล่าวอีกว่า "คนรุ่นราวคราวเดียวกับคุณปู่น่ะหายากแล้วนะที่จะมานั่งเล่นหมากรุกกับแบบนี้ ปล่อยให้คุณปู่อยู่ที่นี่สักพักเถอะนะ"

เบียงก้ารู้สึกไม่สบายเมื่อเห็นว่าอลิสันกำลังเล่นละครฉากใหญ่อยู่

“ลุค ไปเอารถแล้วพาหนูบีกลับบ้าน” ผู้อาวุโสครอว์ฟอร์ดออกคำสั่ง

เบียงก้าไม่ต้องการอยู่กับลุคเพียงลำพัง ดังนั้นเธอจึงหยิบกระเป๋าขึ้นแล้วพูดว่า "ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวใช้แอปเรียกแท็กซี่เองจะดีกว่าค่ะ ลุคเขาดูยุ่ง ๆ อยู่ด้วย"

ลุคไม่สนใจที่เบียงก้าพูด และหยิบกุญแจรถขึ้นมา จากนั้นก็เดินตรงไปยังโรงรถเพื่อเอารถออกมา

ผุ้อาวุโสครอว์ฟอร์ดหรี่ตาที่เริ่มจะฝ้าฟางและเฉียบคมลง ดูจากรูปการณ์แล้ว การเดาของเขาเกี่ยวกับปัญหาระหว่างหลานชายกับหลานสะใภ้ที่ยังไม่จบสิ้นจะถูกต้องสินะ เขารู้ว่าต้องให้พ่อเฒ่าเรย์นอยู่ที่บ้านของพวกเขาอีกสองสามวันเสียแล้ว

...

ณ บ้านอีกหลัง ฌองเดินตรงไปที่ห้องนอนหลังจากเลิกงาน

นีน่าเรียกเขาให้ออกมาจากห้อง "ได้เวลาอาหารเย็นแล้ว เจ้าพี่ไม่มีสมอง!"

แอนนาดุนีน่า “ลูกบ้านิ! ลูกพูดกับพี่ชายของลูกแบบนั้นได้ไงกัน?!”

ฌองคาบบุหรี่อยู่ในปาก เขาพับแขนเสื้อสีน้ำเงินอ่อนขึ้นจนถึงข้อศอก และเหลือบสายตาไปมองกล่องข้อความบนหน้าจอคอมพิวเตอร์และพิมพ์ตอบกลับ ‘ผมไม่มีรูปของเธอหรอก แต่เราทำงานบริษัทเดียวกัน เมื่อเธอเผลอ ผมจะพยายามถ่ายรูปหุ่นเธอให้พวกนายดู’

ชาวเน็ตคนหนึ่งถามว่า 'นี่มันเรื่องตลกอะไรกันเนี่ย พี่ชาย? คุณจะบอกว่า คุณไม่มีรูปแฟนสาวตัวเองเลยเนี้ยนะ?'

ฌองตอบว่า 'แฟนเก่าน่ะครับ เวลาจะออกไปข้างนอก เรามักจะยุ่งกันมาก ๆ และผมไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเธอไว้มากมายนัก แต่ผมรับรองได้เลยว่าเธอขาวกระจ่าง แถมสวยเช้งวับอย่าบอกใครเลย'

ชาวเน็ตอีกคนกล่าวว่า 'พรุ่งนี้เอารูปมาให้เราดูสิ แล้วแชร์ลงในนี้นะ ถ้าหุ่นเธอเป็นที่น่าพอใจ เราจะมาทำข้อตกลงกันนะ ฉันจะให้ลูกสะใภ้นอนกับคุณครั้งหนึ่ง แต่นายต้องหลอกแฟนเก่านายออกมาแล้วให้ฉันสนุกกับเธอสักหนนะ ตามนี้?'

ฌองกำลังสูบบุหรี่และสะบัดขี้เถ้าลงในที่เขี่ยบุหรี่ เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบกลับไปว่า 'ไม่มีปัญหา เป็นอันตกลง'

ชาวเน็ตบีกล่าวว่า 'ครั้งแรก ๆ ที่ทำเรื่องแบบนี้ มันก็จะเขินหน่อยแหละนะ แต่ถ้าได้ลองอีกครั้งนะ จะรู้สึกกระชุ่มกระชวย แถมยังรู้สึกเหมือนขึ้นสวรรค์เลยแหละขอบอก ฉันมั่นใจเลยว่านายจะต้องติดชัวร์เลย พนันเลยว่าครั้งต่อไป นายอาจจะขอให้ทำเรื่องอย่างว่ากับเมียนายหรือแฟนเก่านายก็ได้ ได้นอนกับเมียชาวบ้านนี่อย่างชอบเลยขอบอก!”

ในขณะนั้น นีน่าผลักประตูเปิดและเห็นพี่ชายปิดคอมพิวเตอร์ทันทีเมื่อเห็นเธอ

นีน่าถามอย่างระแวงว่า “ทำไมพี่ถึงได้ทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ แบบนั้น? พี่กำลังทำอะไรหน้าไม่อายอยู่ใช่ไหม?”

“พี่กำลังวางโครงร่างการออกแบบงานอยู่ ถ้าเธอเกิดเห็นแบบของพี่แล้วคิดจะลอกเลียนแบบขึ้น จะทำไงล่ะ?” ฌองพูดติดตลกอย่างใจเย็นพลางปิดหน้าจอและเก็บในกระเป๋าพร้อมล็อกอย่างเรียบร้อย