ฉินเจียวเยี่ยนนั่งยิ้ม นึกถึงเงินทองที่กำลังจะไหลเข้ากระเป๋าแล้วก็ยิ้มไม่หุบ ต่างจากอีกคนที่ยิ้มไม่ออก แม้ว่า เครื่องสำอางในมิติของหลี่ชิงหงจะมีเพิ่มเติมขึ้นมาอัตโนมัติ โดยที่เธอเองก็ไม่ได้เสียหายอะไร
แต่อย่างไร ก็ไม่ชอบความรู้สึกที่ถูกหลอกใช้ หรือต้องทำงานฟรี ๆ แบบนี้อีกแล้ว
ชาติที่แล้ว ก็แต่งหน้าใช้หนี้บุญคุณตากวงหัวล้าน ข้ามมิติมาเกิดใหม่ ยังต้องเป็นโรงงานผลิตเครื่องสำอางให้ยัยดาราโนเนมนี่อีก...
หลี่ชิงหงแสดงความรู้สึกผ่านทางสีหน้าอย่างชัดเจน ทำให้ฉินเจียวเยี่ยนหลุดขำออกมา
ฉินเจียวเยี่ยนที่มีความใฝ่ฝัน อยากทำสิ่งใดด้วยตนเองมาโดยตลอด เหตุใดนางจึงไม่เข้าใจความคิดน้อยใจของหลี่ชิงหง? เพียงแต่ฉินเจียวเยี่ยนอยากเอาคืนหลี่ชิงหงบ้างก็เท่านั้น
“เธอสนใจอยากเป็นหุ้นส่วนกับฉันไหมล่ะ?”
หลี่ชิงหงเงยหน้าขึ้นมองหน้าฉินเจียวเยี่ยนทันที “เธอจะให้ฉันเป็นหุ้นส่วนเหรอ?”
“ถ้าเธอไม่สนใจ ก็ไม่ปะ...”
“สนสิ สน สน ฉันอยากเป็นหุ้นส่วนด้วย” หลี่ชิงหงพยักหน้าหงึกหงักราวกับลูกเจี๊ยบจิกข้าวเปลือก
หากได้เป็นหุ้นส่วน ก็เท่ากับได้รับส่วนแบ่ง
ข้อเสนอดี ๆ แบบนี้ ใครปฏิเสธก็โง่แล้ว!!
“ถ้าอย่างนั้น ฉันเจ็ดส่วน เธอสามส่วน โอเคไหม?”
หลี่ชิงหงหรี่ตาลงอย่างครุ่นคิด “ฉันสี่ เธอหก?”
“ถ้าฉันสี่ เธอหก เธอต้องช่วยจ่ายค่าห้อง ค่าคนงาน ค่าอุปกรณ์ต่าง ๆ ”
“ได้” หลี่ชิงหงตอบเต็มคำ “งั้นเธอเจ็ด ฉันสาม ฉันดูแลเรื่องวัตถุดิบ ส่วนที่เหลือเป็นหน้าที่เธอ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC