พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 112
เซียวชิงเฟิงก้าวเท้าข้ามธรณีประตูเข้าเรือนอี้หงที่ตกแต่งประดับไปด้วยอักษรคู่มงคลสีแดง เทียนมังกรเคียงหงส์ตั้งเด่นอยู่บนโต๊ะข้างเตียง
เซียวชิงเฟิงวางร่างฉินเจียวเยี่ยนลงบนเตียงอย่างอ่อนโยน เขาเอื้อมมือไปหยิบหยกหรูอี้ขึ้นมาเลิกผ้าคลุมหน้าของนางขึ้นให้ครบถ้วนทุกพิธีการ
“อ๊ะ ท่านอ๋อง มิต้องรอตอนเย็นหรือเพคะ?”
'เหตุใดจึงเปิดผ้าคลุมหน้าแล้วเล่า?'
“เจ้าลืมแล้วหรืออย่างไร?” เซียวชิงเฟิงแตะปลายจมูกของฉินเจียวเยี่ยนอย่างเอ็นดู “เราเข้าห้องหอกันไปนานแล้วนะ”
“เช่นนั้น ท่านอ๋องจะไม่ออกไปรับแขกหรือเพคะ?”
“ไปสิ เพียงแต่ข้าไม่อยากให้เจ้าเหนื่อย” เขาโน้มตัวลงจูบริมฝีปากบางเร็ว ๆ หนึ่งครั้ง “ข้าจะให้ชุนเถา ชุนหลิ่วเข้ามาปรนนิบัติเจ้า เจ้าจะอาบน้ำ ทานอาหาร หรือนอนพักผ่อนไปก่อนก็ได้”
ฉินเจียวเยี่ยนยิ้มรับกับความเอาใจใส่นั้น “เพคะ ท่านอ๋อง”
“เจ้าอภิเษกเข้าจวนเฟิงอ๋องแล้ว ไยยังเรียกข้าว่า ท่านอ๋องอีกเล่า?”
ฉินเจียวเยี่ยนเม้มปากอย่างเขินอาย เข้าใจความนัยที่ฝ่ายชายบอกมา “ทะ ท่านพี่...”
มุมปากของเซียวชิงเฟิงยกสูงเป็นรอยยิ้มอย่างพอใจ “ดีมาก”
สิ้นเสียง เขาก็โน้มใบหน้าลงมาจุมพิตฉินเจียวเยี่ยนอีกครั้ง หากแต่ครานี้ ไม่ได้รวดเร็วและฉาบฉวยเหมือนเมื่อครู่ แต่หนักหน่วง ลึกซึ้ง และไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงอย่างง่าย ๆ
“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ ฮ่องเต้รับสั่งให้ท่านเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ” เสียงตงไฮ่ดังขึ้นที่หน้าเรือนอย่างหวาดกลัว
เสียงร้องเตือนของตงไฮ่ทำให้กิจกรรมในเรือนหอจำเป็นต้องหยุดชะงัก
เซียวชิงเฟิงผละริมฝีปากออกอย่างไม่สบอารมณ์ ฉินเจียวเยี่ยนที่เห็นสีหน้าของสวามีดำทะมึนราวกับต้องการสังหารใครสักคนเช่นนั้น จึงต้องรีบเอ่ยอย่างเอาใจ “รีบไปรีบกลับนะเพคะ ท่านพี่”
คำว่า ท่านพี่ ฟังแล้วช่างระรื่นหู ความไม่พอใจคล้ายกับถูกลมยามวสันต์พัดผ่านในคราวเดียว
“ข้าจะเชื่อฟังฮูหยินทุกคำ”
ฉินเจียวเยี่ยนหน้าแดงไปกับคำเรียกว่า ฮูหยิน
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC