เข้าสู่ระบบผ่าน

พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 123

“ได้สิ” ฉินเยี่ยนฟางตอบรับ “ประเดี๋ยว ข้าจะให้เสี่ยวหงไปหาเจ้าที่เรือนเหมยฮวาแล้วกัน”

ฉินเจียวเยี่ยนฉีกยิ้ม “ขอบคุณพี่หญิงเจ้าค่ะ”

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว เซียวชิงเฟิงได้ตอบรับคำชวนเดินหมากจากซ่านเต๋อโหว เพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างพ่อตาและลูกเขย

ส่วนฉินเจียวเยี่ยนได้พาชุนเถาและชุนหลิ่วไปรอเสี่ยวหงที่เรือนเหมยฮวา ไม่นานนัก เสี่ยวหงก็เดินลัดเลาะมาถึงเรือนเหมยฮวา

“ชุนเถา ชุนหลิ่ว พวกเจ้าไปเฝ้าที่หน้าเรือนไว้ ห้ามให้ผู้ใดเข้ามา” ฉินเจียวเยี่ยนหันหน้าไปสั่งสองคนสนิท

“เพคะ พระชายา” ชุนเถาและชุนหลิ่วรับคำ พร้อมเรียกสรรพนามใหม่อย่างคุ้นเคย

เมื่อบานประตูเรือนเหมยฮวาปิดลง ฉินเจียวเยี่ยนเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้กลางเรือน พยักหน้าส่งสัญญาณให้เสี่ยวหงนั่งลงด้วยเช่นกัน

เสี่ยวหงเดินตามมานั่งข้าง ๆ อย่างสงสัย “คุณหนูใหญ่บอกว่า พระชายาต้องการให้ข้าสอนชุนเถาและชุนหลิ่วแต่งหน้ามิใช่หรือ? แล้วเหตุใดจึงให้พวกนางออกไป”

“ตอนนี้ เราอยู่กันตามลำพัง พูดกันตามปกติเถอะ” ฉินเจียวเยี่ยนยกมือขึ้นมาเท้าคาง เอียงศีรษะมองอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม “ฉันมาทำตามสัญญา...”

“สัญญา?” เสี่ยวหงทวนคำ “สัญญาอะไร?”

“ก็สัญญาที่บอกว่า จะทำให้เธอได้มีชีวิตที่ดีไง หลี่ชิงหง”

การเรียกชื่อเดิมของนาง ทำให้เสี่ยวหงรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งใจ ทั้ง ๆ ที่นางตัดใจไปแล้ว ทำใจไปแล้วว่าจะต้องอยู่ในสถานะของเสี่ยวหงไปตลอดชีวิต แต่ผู้หญิงตรงหน้ากลับเดินมาบอกเธอว่า เธอกำลังจะได้กลับมาเป็นหลี่ชิงหงอีกครั้ง

“ตอนนี้ ฉันกำลังเลือกร้านค้าของท่านอ๋องอยู่ จะปรับปรุงให้เปิดเป็นร้านขายเครื่องสำอางตามที่เราเคยดีลกันไว้นั่นแหละ ส่วนด้านหลังก็จะปรับพื้นที่ให้กลายเป็นที่อยู่ให้เธอได้พักผ่อนที่นั่นด้วย เอ๊ะ เธอร้องไห้ทำไม? ไม่โอเคเหรอ? ไม่ชอบตรงไหนก็บอกฉันได้นะ”

“ไม่ ไม่ ไม่เลย” หยาดน้ำตาไหลลงมาเป็นสายจากดวงตาของเสี่ยวหง นางรีบยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาพัลวัน “ขอบคุณนะ ขอบคุณจริง ๆ ฉันไม่คิดว่า ชีวิตนี้จะได้หลุดพ้นจากการเป็นสาวใช้ซะแล้ว ฮือ”

“โอ๋ โอ๋ เธออย่าร้องสิ เธอร้องไห้แล้ว ฉันก็ทำอะไรไม่ถูกนะ” ฉินเจียวเยี่ยนลุกขึ้นไปโอบกอดเสี่ยวหงเบา ๆ ลูบหลังให้อย่างปลอบประโลม “ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันจะทำให้เธอมีชีวิตที่ดีเหมือนกับฉันให้ได้ แม้ว่า อาจจะทำให้ดีเท่าฉันไม่ได้ แต่ที่แน่ ๆ ชีวิตของเธอต้องดีกว่าในตอนนี้”

“อื้อ ๆ ” เสี่ยวหงกัดริมฝีปาก สะกดกลั้นเสียงร้องไห้ พยักหน้ารัว ๆ

“เอาล่ะ ถ้าเธอเห็นด้วยกับแผนการของฉัน” ฉินเจียวเยี่ยนโน้มตัวไปหยิบห่อยามาแกว่งตรงหน้าเสี่ยวหงไปมา “เธอก็เอายาห่อนี้ไปต้มกินซะ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC