พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 138

‘ระหว่างทาง ส่งสืบแล้ว’

เซียวชิงเฟิงอ่านถ้อยคำบนกระดาษแผ่นเล็กซ้ำไปซ้ำมา มองน้ำหมึกบนกระดาษด้วยความแปลกใจ แต่ก็จนใจที่จะคิดสิ่งใดเพิ่มเติม เพราะสิ่งใดที่เกี่ยวพันกับพระชายาของเขา ล้วนแต่ไม่ปกติทั้งสิ้น

ทั้งความคิดความอ่าน คำพูดคำจา สิ่งของ จนบัดนี้รวมถึงสหายคนใหม่อย่างหลี่ชิงหงอีกด้วย

เมื่อความคิดของเขาลอยไปไกลตามความคิดถึง เสียงนกพิราบที่อยู่ในมือของหยางเซิงร้องขึ้นแผ่วเบา จึงเป็นการดึงเซียวชิงเฟิงให้กลับมาสนใจสิ่งตรงหน้าได้

“ข่าวจากพระชายา ข้าวมีการสับเปลี่ยนระหว่างทาง” เสียงของเซียวชิงเฟิงเรียบนิ่งจนไม่อาจคาดเดาความรู้สึกได้

หยางเซิง “...”

ท่านอ๋อง กระหม่อมมิได้อยากรู้ประโยคแรก...

“แล้ว... ท่านอ๋องจะให้พวกกระหม่อมทำอย่างไรต่อดีพ่ะย่ะค่ะ?”

ข้าวหนึ่งพันเกวียน เมืองหลงชวน เมืองชางหลิน

เสี่ยวเยี่ยนส่งคนไปสืบที่สองเมืองนั่นให้แล้ว อีกไม่นานคงได้ข่าวคราว ส่วนข้าวหนึ่งพันเกวียน ย่อมไม่อาจสับเปลี่ยนระหว่างทางได้โดยง่าย หากจะสับเปลี่ยน ต้องมีการเตรียมพร้อมเป็นอย่างมาก

ทั้งข้าวเก่าและข้าวใหม่อย่างละหนึ่งพันเกวียน นั่นมิใช่จำนวนน้อย ๆ อีกทั้งยังใช้ระยะเวลาเพียงแค่สองคืนเท่านั้นอีก...

แต่ต่อให้วางแผนดีเพียงใด ย่อมต้องทิ้งร่องรอยไว้เสมอ

มิมีกำแพงใดที่สายลมไม่อาจแทรกผ่านไปได้...

ขอเพียงให้เขาได้เจอช่องโหว่รูเล็ก ๆ เพียงเท่านั้น

เซียวชิงเฟิงรู้สึกได้ถึงความตึงเครียดที่แผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ แม้แต่ในความเงียบยามค่ำคืนก็ยังสัมผัสได้ถึงความไม่สงบของเมือง เมื่อมาถึงเรือนรับรอง ภาพที่เห็นคือ เซียวชิงฉีกำลังเดินวนไปมาด้วยสีหน้าวิตกกังวล เฉินฟู่และหวังชางเองก็ยืนเฝ้าอย่างระมัดระวัง แม้จะอยู่ภายในจวนที่ปลอดภัยแล้วก็ตาม

เซียวชิงเฟิงก้าวเข้าไปภายในห้องอย่างเงียบเชียบ จนเซียวชิงฉีและคนสนิทยังต้องตกใจเมื่อเห็นเงาร่างของพี่ชายปรากฏขึ้นกลางห้องอย่างกะทันหัน

“เสด็จพี่!!” เซียวชิงฉีเอ่ยอุทานด้วยความตกใจ “เสด็จพี่มาได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ?”

“ชู่ว!” เซียวชิงเฟิงสั่งให้น้องชายเงียบเสียงลง “เสด็จพ่อให้ข้ามาดูเจ้าและสืบข่าว ข้าลอบเข้ามาในจวนเจ้าเมือง คงอยู่กับเจ้าได้ไม่นาน จงเล่ารายละเอียดทั้งหมดมา”

เซียวชิงฉีเข้าใจได้ในทันที จึงได้รีบเล่าเรื่องทั้งหมดอย่างว่าง่าย

*ยามไฮ่ หมายถึง ช่วงเวลา 21.00-22.59 น.