พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 18

18 /282

ฉินเจียวเยี่ยนเบิกตากว้างด้วยความตกใจ พลางยิ้มเจื่อน เอ่ยเรียกเสียงอ่อย “ท่านอ๋อง” จากนั้น จึงยอบกายทำความเคารพพร้อมฉินเยี่ยนฟางที่ยืนอยู่ภายในห้อง

“คุณหนูรองยังไม่ตอบคำถามของข้าเลย” เซียวชิงเฟิงส่งยิ้มละมัยสวนทางกับประโยคคาดคั้นที่เอื้อนเอ่ยออกมา

“เอ่อ หม่อมฉันตั้งใจว่า จะไปซื้อโคมไฟกระต่ายกลับไปฝากท่านแม่ที่จวนเพคะ”

“อ่อ เป็นเช่นนี้นี่เอง” เซียวชิงเฟิงกดสายตาลงต่ำ มองคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้า แล้วจ้องมองเขาอย่างไม่ลดละ

'บอกไปแล้ว ก็หลบสิเพคะ'

'คนจะรีบไป!!'

มุมปากเซียวชิงเฟิงยกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเหลือบสายตาไปมองทุกคนในห้องที่เหลือ เพื่อตรวจสอบให้แน่ใจในความจริงบางอย่าง แต่เมื่อเห็นว่า ทุกคนในห้องยังคงยืนนิ่งเงียบ ไม่มีผู้ใดเอ่ยห้ามเสียงที่เขาได้ยิน จึงทำให้เซียวชิงเฟิงมั่นใจแล้วว่า มีเพียงเขาเท่านั้นที่ได้ยินเสียงความคิดของแม่นางน้อยคนนี้...

เซียวชิงเฟิง “หยางเซิง ไปซื้อโคมไฟกระต่ายมาให้คุณหนูรองที ซื้อมาให้ครบทุกสีทุกขนาด”

'ห้ะ จะให้แม่ข้าลอยโคมทั้งคืนหรือ!?'

มุมปากฉินเจียวเยี่ยนกระตุกรัว ส่งสายตาค้อนเล็กน้อย “หม่อมฉันไม่ขอรบกวนท่านอ๋องดีกว่าเพคะ”

'ถอยสิเพคะ ท่านอ๋อง หม่อมฉันจะรีบไป...'

เซียวชิงเฟิงยังคงยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าประตูอย่างดุดัน ทำให้ทุกคนในห้องเผลอกลั้นลมหายใจด้วยความตึงเครียด ยิ่งเห็นคุณหนูบ้านตนเอ่ยขัดใจท่านอ๋องเช่นนั้น ก็ยิ่งสร้างความประหวั่นพรั่นพรึงในใจ

ถึงแม้ว่า ทุกคนในเมืองหลวงจะรู้กันดีว่า เซียวชิงเฟิงเป็นเพียงท่านอ๋องเจ้าสำราญที่ว่างงาน แต่อย่างไร เขาก็เป็นพระราชโอรสของฮ่องเต้ ไม่สมควรล่วงเกินด้วยประการทั้งปวง

ฉินเยี่ยนฟางกำลังจะเอ่ยกล่อมน้องสาว ก็มีเสียงทุ้มละมุนสายหนึ่งดังขึ้นที่ด้านหลังของเฟิงอ๋อง

“เกิดอันใดขึ้นหรือ? เสด็จพี่”