“กลิ่นเป็ดทอดกรอบของที่นี่หอมดีเหลือเกิน” เซียวชิงฉีสูดจมูกรับกลิ่นอาหารที่หอมอบอวลไปทั่วห้อง
ฉินเจียวเยี่ยนรีบเอ่ยอย่างกระตือรือร้น “หากฉีอ๋องไม่รังเกียจ ขอเชิญร่วมโต๊ะอาหารกันได้หรือไม่เพคะ?”
“มิใช่ว่า จะเป็นการรบกวนพวกเจ้าพี่น้องหรอกหรือ?” เซียวชิงฉีแสร้งถามอย่างเกรงใจ เพราะอย่างไร พวกเขาก็เป็นฝ่ายเข้ามาแทรก
“ไม่เป็นการรบกวนเลยเพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนรีบตอบ แล้วจึงหันไปถามฉินเยี่ยนฟางด้วยอีกคน “จริงหรือไม่เจ้าคะ? พี่หญิง”
“จริงเพคะ” ฉินเยี่ยนฟางยิ้มรับอย่างอ่อนโยน ก่อนจะบอกเหตุผลประกอบเพิ่มเติม เพื่อไม่ให้แขกไม่ได้รับเชิญรู้สึกเก้อเขินจนเกินไป “ค่ำคืนนี้ เป็นคืนเทศกาลโคมไฟ หากไม่จองโต๊ะไว้ก่อน คงไม่สามารถหาโต๊ะนั่งได้นะเพคะ”
เซียวชิงฉีอมยิ้มกำลังจะอธิบาย “ความจริงแล้ว...”
เซียวชิงเฟิงที่ไม่สนใจสิ่งใด เลือกเดินดุ่ม ๆ เข้าไปทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวหนึ่งในห้องทันที
เซียวชิงฉีได้แต่มองตาค้าง “...”
เสด็จพี่ พวกเราเองก็จองห้องไว้แล้วนะพ่ะย่ะค่ะ อีกทั้งยังเป็นห้องอาหารบนชั้นห้าที่วิวดีและแพงที่สุดอีกด้วย
เมื่อครู่ เขาเพียงแสร้งถามความสมัครใจของคุณหนูจวนซ่านเต๋อโหวไปตามมารยาทเพียงเท่านั้น เพราะวันนี้ ตั้งใจจะชวนเสด็จพี่มาเที่ยวเล่นให้ผ่อนคลายในงานเทศกาล หลังจากที่เครียดกับงานในราชสำนักมาหลายวัน
หากเสด็จพี่ตั้งใจจะไม่ใช้ห้องที่ข้าจองไว้ก็แล้วไปเถิด แต่ข้าขอเบิกเงินที่ใช้จองห้องไปแล้วได้หรือไม่?
ค่ำคืนงานเทศกาลเช่นนี้ ราคาห้องพุ่งไปหลายร้อยตำลึงเชียวนะ!!
“เหตุใดจึงยังยืนอยู่อีก?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC