พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 183

แก้มขาวอมชมพูขึ้นสีแดงระเรื่อกับวาจากำกวมนั้น พลางยกมือขึ้นดันหน้าอกของอีกฝ่าย “มาเถิดเพคะ ให้หม่อมฉันช่วยแต่งองค์”

“หืม? เรามีเวลาตั้งครึ่งชั่วยาม เจ้าจะไม่ทำสิ่งอื่นจริง ๆ หรือ?” เซียวชิงเฟิงยังคงยั่วเย้าต่อ

ฉินเจียวเยี่ยนกลอกตามองบน เลียนคำกลับไป “หื้ม? เวลาแค่ครึ่งเค่อ ท่านพี่ก็เสร็จแล้วเพคะ ไม่จำเป็นต้องใช้เวลาถึงครึ่งชั่วยามดอก”

แววตาของเซียวชิงเฟิงเข้มขึ้นทันที เมื่อได้ยินพระชายาสุดที่รักดูแคลนเช่นนั้น

“หากเพียงครึ่งเค่อ พี่ก็เสร็จแล้ว” เซียวชิงเฟิงพูดเสียงเข้ม “เช่นนั้นก็ลำบากฮูหยินอย่างน้อยสี่คราแล้วล่ะ”

ร่างสูงกดไหล่ลาดเนียนให้ล้มลงบนเตียง ก่อนจะทิ้งตัวลงทาบทับอย่างรวดเร็ว

“อ๊ะ ท่านพี่ ยะ อย่าเพคะ อึก อื้อ”

สองมือหนาลูบไล้ถอดอาภรณ์ทั้งของเขาและไม่ใช่ของเขาโยนออกนอกเตียง จนสองร่างเปลือยเปล่าแนบชิดสนิทกัน สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกันครั้งแล้วครั้งเล่าจนครบครึ่งชั่วยาม

เซียวชิงเฟิงจึงได้เดินออกจากเรือนอี้หงในชุดแม่ทัพอย่างองอาจ ในขณะที่อีกคนกลับนอนแผ่หลาบนเตียงอย่างหมดสภาพในเรือนอี้หง

หยางเซิงและตงไฮ่ได้แต่ถอนหายใจ เมื่อเห็นใบหน้าสดชื่นของเจ้านาย

พระชายาคงลุกจากเตียงไม่ได้อีกแน่ ๆ ...

“เตรียมคนพร้อมแล้วหรือยัง?” เสียงทุ้มทรงอำนาจดังขึ้น ทำให้หยางเซิงและตงไฮ่เผลอเหยียดหลังตรง โดยไม่รู้ตัว

ไม่ได้เห็นท่านอ๋องในฐานะแม่ทัพหน้ากากเหล็กเสียตั้งนาน จนพวกเขาเผลอหลงระเริงไปกับภาพมายาของเจ้านายที่เป็นท่านอ๋องสำราญในเมืองหลวงมาเป็นปี

กอปรกับมีพระชายาเข้ามาในจวน ภาพลักษณ์เย็นชาและดิบเถื่อนของเฟิงอ๋องจึงถูกเก็บเสียมิดชิด เหลือเพียงท่านอ๋องที่คลั่งรักพระชายาอย่างสุดซึ้ง

หยางเซิงประสานมือรับคำสั่งอย่างลิงโลด “กระหม่อมจะดูแลพระชายาอย่างดีที่สุดพ่ะย่ะค่ะ”

“ดี หากนางมีรอยขีดข่วนแม้แต่เพียงนิดเดียว เจ้าจงเตรียมหิ้วศีรษะมาพบข้าได้เลย”

หยางเซิง “...”

จบคำ เซียวชิงเฟิงก็เดินตรงไปยังม้าศึกสีดำประจำตัว เหยียบบังเหียน แล้วพลิกตัวขึ้นหลังม้าอย่างช่ำชอง ตงไฮ่ที่เดินตามหลัง เขาถอนหายใจ พลางส่ายหน้าและเอื้อมมือไปตบไหล่ของหยางเซิงอย่างปลอบใจ

หยางเซิงยืนมองส่งเจ้านายและสหายสนิทขี่ม้าจากไปด้วยหัวใจที่ปวดร้าว

หากพระชายาเดินสะดุดเอง ข้ามิต้องโดนบั่นหัวไปด้วยรึ?

เหตุใดเกิดเป็นหยางเซิงจึงได้ลำบากถึงเพียงนี้!!