พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 185

“มิทราบว่า หมิงอ๋องมีเรื่องชอบใจอันใดจึงได้หัวเราะอย่างมีความสุขเช่นนั้นในสถานการณ์เช่นนี้?” เสียงแม่ทัพกวนดังขึ้น ก่อนที่จะปรากฏกายที่หน้าโถงหลักเสียอีก

เซียวชิงหมิงจึงหยุดหัวเราะ แล้วส่งยิ้มบาง ๆ ผายมือเชิญแม่ทัพกวนให้ลงบนเก้าอี้ “เชิญแม่ทัพกวนนั่งเสียก่อน”

แม่ทัพกวนไม่ตอบสิ่งใด เพียงแต่สะบัดผ้าคลุมลงนั่งบนเก้าอี้ตามคำเชิญ

“ข้าเพียงแต่ได้ข่าวดีจากเมืองหลวงก็เพียงเท่านั้น”

แม่ทัพกวนขมวดคิ้วแน่นถาม “ข่าวดีอันใด?”

เซียวชิงหมิงส่งสัญญาณทางสายตาให้เจียงจวินรายงาน

เจียงจวินตั้งใจสรุปสารลับ “เจิ่งลีปู้ซ่างซูแจ้งว่า บัดนี้ ฝ่าบาทออกพระราชโองการให้เฟิงอ๋องนำทหารสองหมื่นนายจากเมืองหลวงเดินทางมาที่นี่ โดยเร็วที่สุด”

แม่ทัพกวนหรี่ตาลงเล็กน้อย นี่จะว่าเป็นข่าวดีก็ว่าได้ เพราะผู้นำทัพคือท่านอ๋องเจ้าสำราญแห่งเมืองหลวงที่ขึ้นชื่อ ย่อมมิใช่คู่ต่อกรของพวกเขา แต่จะว่าเป็นข่าวร้ายก็คือ พวกเขาได้ขึ้นชื่อว่าเป็นกบฏเรียบร้อยแล้ว หากศึกนี้ พวกเขาไม่ชนะ อาจโดนโทษทัณฑ์ประหารเก้าชั่วโคตรเป็นแน่!!

“เจิ่งลีปู้ซ่างซูได้ส่งคนไปสืบความที่จวนเฟิงอ๋อง พบว่า พระชายาเฟิงอ๋องเสนอความคิดว่า ให้เฟิงอ๋องอยู่บริเวณใจกลางของกองทัพ เมื่อถูกตีแตกพ่ายก็ถอยร่นไปทางหลังทัพ ก่อนจะสั่งให้ทหารคุ้มกันหนีกลับเมืองหลวง”

เซียวชิงหมิงพยักหน้าอย่างเข้าใจในความกังวลของแม่ทัพกวน เขาจึงเดินลงมาจากเก้าอี้ประธานมาตรงกลางห้องโถงจวนเจ้าเมืองที่มีโต๊ะสี่เหลี่ยมตัวใหญ่ ซึ่งจัดวางแผนที่เมืองต่าง ๆ ของแคว้นต้าเซี่ยไว้

แม่ทัพกวนเห็นเช่นนั้น จึงเดินตามลงมายืนที่อีกด้านของแผนที่

“ท่านอ๋องคิดจะจัดการกับกองทัพของเฟิงอ๋องอย่างไร?”

เซียวชิงหมิงทวนความคิดเห็นของตนเองที่คิดไว้ “แคว้นต้าเซี่ยของเรามีทหารอยู่ประมาณสองแสนนาย ล้วนแต่กระจายกำลังไปประจำเมืองชายแดนต่าง ๆ ทำให้เมืองหลวง เหลือทหารเพียงสามหมื่นนาย เพราะคิดว่า หากมีการป้องกันที่ชายแดนแน่นหนาแล้ว เมืองหลวงที่เป็นศูนย์กลางก็ย่อมจะปลอดภัย”