“เยี่ยนเอ๋อร์!” เสียงเรียกคุ้นหูดังมาแต่ไกล ทำให้ฉินเจียวเยี่ยนที่กำลังเอนกายนอนให้ชุนเถาและชุนหลิ่วช่วยกันนวดหลังอยู่นั้น ต้องยกศีรษะขึ้นมามอง
เนื่องจากเซียวชิงเฟิงจะชวนนางชมลมวสันต์หลายครั้งหลายคราเป็นเวลาเกือบครึ่งชั่วยาม อีกทั้งนางยังเผลอไปดูเบาความสามารถของเขา ยิ่งทำให้ลมวสันต์ที่หอมหวานแทบจะแปรเปลี่ยนเป็นคลื่นลมมรสุมพัดทำลายล้างทุกสิ่งก็มิปาน
“ท่านแม่...” ฉินเจียวเยี่ยนพยายามยันกายลุกขึ้น โดยที่มีชุนเถาช่วยประคอง และชุนหลิ่วช่วยจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย “ท่านแม่มาได้อย่างไรเจ้าคะ?”
“แม่เพิ่งรู้ข่าวจากพ่อของเจ้าว่า ท่านอ๋องจะต้องเป็นผู้นำทัพ เพื่อไปจับกบฏหมิงอ๋องที่เมืองชางหลิน” หลินซื่อเดินมานั่งลงบนตั่งข้างบุตรสาว จับสองมือบอบบางของฉินเจียวเยี่ยนขึ้นมากุมแน่นอย่างเป็นกังวล “ละ... แล้วท่านอ๋องเล่า?”
“ท่านอ๋องนำทัพออกไปแล้วเจ้าค่ะ” ฉินเจียวเยี่ยนตบมือปลอบมารดาเบา ๆ “ท่านแม่มิต้องเป็นกังวลหรอกนะเจ้าคะ”
“เฮ้อ เจ้าจะไม่ให้แม่กังวลได้อย่างไร” หลินซื่อมีสีหน้าหนักใจ “ผู้ใดในเมืองหลวงต่างย่อมรู้ดีว่า ท่านอ๋องนั้นไม่เชี่ยวชาญการศึก ไม่เคยหยิบจับอาวุธใดให้สากมือ”
เอิ่ม มือท่านอ๋องสากด้านไม่น้อยเลยนะเจ้าคะ ท่านแม่…
แล้วจะมาบอกว่า แม่ทัพหน้ากากเหล็กไม่เชี่ยวชาญการศึก?
เช่นนั้น แคว้นศัตรูก็คงเป็นเพียงเด็กน้อยไร้ปัญญาสินะ ที่คนไม่เชี่ยวชาญการศึกอย่างท่านอ๋องยังสามารถรุกไล่จนต้องถอยทัพกลับแคว้น จนต่างแคว้นต้องส่งเครื่องบรรณาการมาให้แคว้นต้าเซี่ยทุกปี
“ยิ่งหมิงอ๋องนั้น เชี่ยวชาญตำราการศึกเป็นอย่างมาก แม่ได้ยินว่า เขาอ่านตำราพิชัยสงครามจนแทบจะเอ่ยท่องปากเปล่าได้ ยิ่งเขามีแม่ทัพกวนและกำลังพลในมือมากถึงแปดหมื่นนาย”
“แล้วเฟิงอ๋องที่ได้ทหารในเมืองหลวงเพียงสองหมื่นนายจะเอาสิ่งใดไปสู้ได้กัน เป็นไม้ซีกงัดไม้ซุงแท้ ๆ ยังมิพักเอ่ยถึงตำแหน่งของเมืองชางหลินที่โดดเด่นเรื่องป้องกันง่าย แต่โจมตียากอีก”
“สถานการณ์รุนแรงเช่นนี้ เจ้าจะมิให้แม่กังวลใจได้อย่างไร?” หลินซื่อเล่าไปพลางตัดพ้อไป
“แม่ไปมาแล้ว” หลินซื่อรีบตอบ แล้วจึงหันไปหยิบเครื่องรางของขลังจากจางหมัวมัวที่ยืนอยู่ด้านหลัง “ก่อนที่แม่จะมาหาเจ้า แม่ได้แวะวัดกั๋วชิงซื่อ เพื่อเช่าบูชาเครื่องรางคุ้มภัยมาให้ท่านอ๋อง”
อา สายมูก็มา…
แต่เครื่องรางคุ้มภัยเช่นนี้ ท่านอ๋องต้องเป็นผู้พกติดตัวมิใช่รึ?
ฉินเจียวเยี่ยนยิ้มเจื่อน ก่อนจะรับเครื่องรางมา แล้วตัดสินใจว่า ค่อยมอบให้ท่านอ๋องในภายหลัง “ขอบคุณเจ้าค่ะ ท่านแม่”
“พระชายาเพคะ มีคนมาขอเข้าเฝ้าเพคะ” เสียงสาวใช้ดังขึ้นที่หน้าเรือน
ฉินเจียวเยี่ยนเอ่ยอนุญาตในทันที “ให้เข้ามาเถิด”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
เมื่อไหร่ตอนใหม่จะมาหรอคะ รอนานจุงเบย อดใจไม่ไหว 🥹...