“ส่วนพวกท่านทั้งหลายบนกำแพงเมือง” เซียวชิงเฟิงไม่ปล่อยโอกาสตีเหล็กตอนร้อนให้หลุดรอด “หากผู้ใดยอมจำนน ข้าจะทูลขอชีวิตจากเสด็จพ่อ โดยบอกว่า พวกท่านถูกบังคับ จึงจำใจต้องทำตามคำสั่งของกบฏอย่างหมิงอ๋องอย่างเลี่ยงไม่ได้”
เซียวชิงหมิง “???”
สรุปว่า อุบายที่เจ้าวางแผนไว้ มิใช้อาวุธ แต่ใช้วาจาแทน?
“พวกเจ้าไม่ต้องไปฟังคำพูดของเฟิงอ๋อง” เซียวชิงหมิงรีบดักคอ ก่อนที่จะมีผู้ใดเคลิบเคลิ้มแล้วหันมาทรยศเขา “พวกเจ้าลองตรองดู บัดนี้ ข้ามีทหารอยู่ในมือมากถึงแปดหมื่นนาย เสด็จพ่อไม่มีทางยอมเคลื่อนพลจากชายแดนเข้ามาในเมืองหลวงอย่างแน่นอน”
“ดังนั้น เมืองหลวงที่มีไพร่พลเพียงสามหมื่นนาย จึงต้องแบ่งกำลังออกมาถ่วงเวลาเราที่นี่ จำนวนสองหมื่นนาย นอกจากนี้ ยังต้องให้อ๋องเจ้าสำราญอย่างน้องหกเป็นผู้นำทัพอีก”
“หากตรองให้ดี นี่มิใช่การดูเบาความสามารถพวกเราหรอกหรือ? มิใช่โอกาสทองในการเปลี่ยนบัลลังก์ ไขว่คว้าอำนาจและเงินทองมาอยู่ในมือหรือ?”
“ขอเพียงแค่เราจัดการกองทัพสองหมื่นนายที่อยู่ตรงหน้าไปพร้อมกับเฟิงอ๋องได้ ทหารหนึ่งหมื่นนายที่เหลือในเมืองหลวงก็มิใช่คู่ต่อกรอีกต่อไป”
“สุดท้าย บัลลังก์ของเสด็จพ่อก็ย่อมตกเป็นของข้า พวกเจ้าที่คอยอยู่เคียงข้า ข้าย่อมต้องตอบแทนความจงรักภักดีอยู่แล้ว!!”
เหล่าขุนนางและแม่ทัพหันมามองหน้ากัน บ้างปรึกษา บ้างส่งสายตา ก่อนจะพยักหน้าเออออเห็นด้วยกับวาจาที่หมิงอ๋องเอ่ย
ผู้ใดที่มีอำนาจทหารอยู่ในมือย่อมเป็นผู้ที่มีอำนาจอย่างแท้จริง!!
“เจ้าอย่ามาเกลี้ยกล่อมเสียให้ยาก” เซียวชิงหมิงตัดบท “เจ้าจะเอาชนะพวกข้าได้อย่างไร พลทหารสองหมื่นนายของเจ้าน่ะหรือ? หรือเจ้าคิดว่า เจ้าจะสามารถต่อสู้กับแม่ทัพกวนของข้าได้”
แม่ทัพกวนยืดอกขึ้นอย่างลำพอง หากไม่นับแม่ทัพหน้ากากเหล็กแล้ว เขาก็ไม่เป็นสองรองผู้ใดทั้งนั้นในแคว้นต้าเซี่ย
“อย่าให้พวกทหารสองหมื่นนายของเจ้าต้องมาตายอย่างไร้ประโยชน์เพราะอ๋องเจ้าสำราญอย่างเจ้าเลย กลยุทธ์ทางการทหารน่ะ เจ้ารู้จักหรือไม่? ด้วยทหารสองหมื่นนายยังไม่อาจต่อสู้กับพวกข้าได้ แต่เจ้ายังอุตส่าห์บุกมาประจันหน้ากับพวกข้าเพียงลำพังอีก”
“ไม่จำเป็นต้องใช้ทหารสองหมื่นนายหรอก” เซียวชิงเฟิงเอ่ยเสียงเรียบ “แค่ข้าคนเดียวก็พอแล้ว”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
เมื่อไหร่ตอนใหม่จะมาหรอคะ รอนานจุงเบย อดใจไม่ไหว 🥹...