“ด้วยโองการแห่งฟ้า เฟิงอ๋องมีความดีความชอบในการปราบกบฏหมิงอ๋อง ณ เมืองชางหลิน ด้วยไพร่พลเพียงสองหมื่นนาย นับว่า มีความกล้าหาญ เต็มเปี่ยมไปด้วยปัญญา มุ่งมั่นพยายามเพื่อนแว่นแคว้น จึงขอพระราชทานแต่งตั้งให้เฟิงอ๋องดำรงตำแหน่งไท่จื่อ เป็นรัชทายาทตามธรรมเนียมของราชวงศ์”
“กระหม่อมน้อมรับพระราชโองการ” เฟิงอ๋องยื่นมือไปรับพระราชโองการจากโจวกงกง
จากนั้น โจวกงกงจึงหันไปรับพระราชโองการอีกฉบับมากางอ่านต่อ
“ด้วยโองการแห่งฟ้า พระชายาเฟิงอ๋องมีความกล้าหาญ เปี่ยมไปด้วยปัญญา กล้าใช้ตนเป็นอุบายในการจับกุมพรรคพวกของกบฏหมิงอ๋อง นอกจากจะได้รับการแต่งตั้งเป็นไท่จื่อเฟยแล้ว ฮ่องเต้เจิ้นหลงยังพระราชทานผ้าไหมชั้นดีห้าสิบพับ ไข่มุกราตรี ปะการังมรกต และทองอีกหนึ่งร้อยตำลึง”
“หม่อมฉันน้อมรับพระราชโองการเพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนยื่นมือไปรับพระราชโองการเช่นกัน
โจวกงกงรีบช่วยประคองให้เซียวชิงเฟิงและฉินเจียวเยี่ยนให้ลุกขึ้นยืนด้วยรอยยิ้ม “แคว้นต้าเซี่ยช่างโชคดีที่มีท่านทั้งสอง”
“โจวกงกงกล่าวหนักเกินไปแล้ว” เซียวชิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“เช่นนั้น ท่านอ๋อง ไม่สิ ขอไท่จื่อ โปรดเร่งย้ายเข้าสู่ตำหนักบูรพาด้วยนะพ่ะย่ะค่ะ”
ตำหนักบูรพา ตำหนักของรัชทายาท!
“ข้าทราบแล้ว” เซียวชิงเฟิงหันไปส่งสัญญาณให้ตงไฮ่มอบถุงเงินเป็นการขอบคุณ หากแต่ถูกโจวกงกงส่ายหน้าปฏิเสธด้วยรอยยิ้ม
“กระหม่อมรอวันนี้มาแสนนาน” โจวกงกงยิ้มแย้ม “ยิ่งได้เป็นผู้ประกาศพระราชโองการนี้ด้วย กระหม่อมปลื้มใจเป็นยิ่งนักและกระหม่อมเชื่อว่า ชุยเสียนเฟยย่อมต้องยินดีอยู่เป็นแน่”
เซียวชิงเฟิงไม่ตอบสิ่งใด เพียงแต่ยิ้มเล็กน้อย
เขาเกือบลืมไปแล้วว่า หมู่เฟยของเขาเคยให้ความช่วยเหลือโจวกงกงในยามที่เขาเพิ่งเข้ามาถวายการรับใช้เสด็จพ่อใหม่ ๆ ซึ่งกระทำการผิดพลาดจนเกือบต้องโทษโบยจนตาย โชคดีที่หมู่เฟยของเขาเอ่ยทูลขอไว้ โจวกงกงจึงจงรักภักดีต่อหมู่เฟยและเขาเป็นอย่างมาก
“เช่นนั้น กระหม่อมขอทูลลาพ่ะย่ะค่ะ”
เซียวชิงเฟิงและฉินเจียวเยี่ยนยืนส่งโจวกงกงจนลับสายตา ไท่จื่อเฟยหมาด ๆ จึงหันมาคล้องแขนกับพระสวามี พากันเดินกลับเข้าไปในจวนเฟิงอ๋อง
“น่าเสียดายนะเพคะ ที่ต้องย้ายเข้าตำหนักบูรพา” ฉินเจียวเยี่ยนบ่นในขณะที่กวาดตามองไปทั่วจวนอย่างอาวรณ์
“เจ้ายังอยากอยู่ที่นี่หรือ?”
ฉินเจียวเยี่ยนเม้มริมฝีปากอย่างครุ่นคิด “ก็ที่นี่มีแต่ความทรงจำของท่านพี่กับหม่อมฉันนี่เพคะ”
“เช่นนั้นก็ไม่ต้องย้าย” เซียวชิงเฟิงตัดสินใจในทันที
“ฉะนั้น ตราบใดที่เจ้ายังปลอดภัยไม่มากพอ ข้าก็มิอาจเอาเจ้ามาเสี่ยงกับการเปิดเผยตัวตนของข้าได้ เป็นอ๋องเจ้าสำราญแล้วอย่างไร เป็นไท่จื่อที่ไม่เหมาะสมกับตำแหน่งแล้วอย่างไร หากมันทำให้เจ้าปลอดภัย ข้าก็พอใจแล้ว”
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
เสียงหัวใจของฉินเจียวเยี่ยนเต้นระรัวอีกครั้ง
‘อ๊าย ผู้ชายคนนี้ ทำให้ข้าตกหลุมรักอีกแล้ว…’
เซียวชิงเฟิงหัวเราะแผ่วเบาเมื่อได้ยินเสียงความคิดที่เขินอายของไท่จื่อเฟยของเขา
“แล้วการที่ข้าคิดเผื่อเจ้ามากถึงเพียงนี้ ไท่จื่อเฟยไม่มีสิ่งใดจะตอบแทนข้าบ้างเลยหรือ?”
ฉินเจียวเยี่ยน “…”
‘สุดท้ายก็ไม่พ้นเรื่องบนเตียง’
‘เอาความซาบซึ้งใจของข้าคืนมาเลยนะ!!’

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
เมื่อไหร่ตอนใหม่จะมาหรอคะ รอนานจุงเบย อดใจไม่ไหว 🥹...