พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 225

225 /282

“ข้าเจอสหายของข้าแล้ว พวกเจ้าออกไปเถิด” เซียวชิงเฟิงเอ่ยตัดบทด้วยน้ำเสียงราบเรียบ หากแต่เต็มไปด้วยอำนาจที่ไม่อาจขัดขืน แล้วหันไปส่งสัญญาณให้หยางเซิงและตงไฮ่ปิดประตู ยืนเฝ้าอยู่ตรงนั้น

ร่างสูงสง่าที่เพิ่งเข้ามาใหม่สาวเท้าย่างสามขุมเข้าไปใกล้ร่างแม่นางน้อยในชุดบุรุษอย่างคุกคาม โดยที่ฉินเจียวเยี่ยนก้าวถอยหลังจนแผ่นหลังพิงแอบไปกับหน้าต่างบานใหญ่

มือหนาเอื้อมไปรั้งเอวบางเข้ามาแนบชิด ก้มใบหน้าคมคายเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มชืด “เอาล่ะ ไหนเจ้าลองเล่ามาสิว่า เหตุใดเจ้าจึงได้มาอยู่ที่นี่?”

ฉินเจียวเยี่ยนกลืนน้ำลายลงคออย่างช้า ๆ ริมฝีปากเม้มแน่น

‘แล้วข้าจะเริ่มเล่าอย่างไรดี?’

‘จะบอกว่า ข้ามาที่นี่ เพื่อเรียนรู้ท่าทางยั่วยวนของนางโลมจากต่างแดนไปสอนนางโลมของเราอย่างนั้นรึ?’

‘ท่านพี่ได้ตีข้าตายแน่…’

มุมปากของไท่จื่อกระตุกรัว เมื่อรู้ว่าไท่จื่อเฟยคิดจะล้วงความลับทางการค้าของผู้อื่น และอีกอย่างที่นางคิดผิดคือ เขาไม่เคยคิดที่จะตีนางจนตาย แต่ถ้าหากเป็นทำอย่างอื่นกับนางจนตาย

สิ่งนั้นก็ยังไม่แน่…

ไฟเร่าร้อนในดวงตาดอกท้อลุกโชน ทำให้ฉินเจียวเยี่ยนหลงเข้าใจผิด คิดว่าท่านพี่ของนางเกิดโทสะที่นางเอาตนเองเข้ามาอยู่ในสถานที่เช่นนี้ จึงได้โผเข้าไปกอดแขนกำยำนั้นอย่างเอาอกเอาใจ

“ท่านพี่...” ดวงหน้าละมุนช้อนตาขึ้นมองอย่างออดอ้อนเสียงหวาน “หม่อมฉันมาที่นี่ เพราะมีเหตุจำเป็นนะเพคะ ท่านอารองของลี่เอ๋อร์มาติดนางโลมที่นี่ แล้วลี่เอ๋อร์เกิดไม่สบายใจ พวกเราจึงปลอมตัวมาสืบความกันที่นี่เพคะ”

เมิ่งลี่ได้ยินเช่นนั้น ก็รีบย่อกายทำความเคารพ เอ่ยช่วยสหายในทันใด “จริงเพคะ เรื่องทั้งหมดนี้ เป็นความผิดของหม่อมฉันเอง อย่าได้โทษไท่จื่อเฟยเลยเพคะ”

ฉินเจียวเยี่ยนหันไปมองเมิ่งลี่ด้วยความซาบซึ้งใจ ก่อนจะส่งจูบเล็ก ๆ ให้สหายรักหนึ่งที แล้วรีบหันกลับมาออดอ้อนพระสวามีต่อ “แต่พวกหม่อมฉันมิได้มาที่นี่เสียเปล่านะเพคะ พวกเรายังสืบได้ความสำคัญอีกด้วย ใช่หรือไม่? กู้ซื่อจื่อ”