พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 226

“แล้วพวกเราจะออกไปอย่างไรดีเพคะ? เพื่อไม่ให้พวกเขาไหวตัวทัน” ฉินเจียวเยี่ยนถามขึ้น “เดิมที ตอนที่พวกข้าเข้ามา ทั้งข้าและลี่เอ๋อร์ต่างใส่ชุดบุรุษ แต่เมื่อกู้ซื่อจื่อหนีเข้ามาสมทบเช่นนี้ เขาจึงต้องสวมรอยเป็นลี่เอ๋อร์แทน ส่วนลี่เอ๋อร์จึงต้องกลายเป็นนางโลมต่างแดนของหออวี่หลิน”

นี่ เจ้าเล่นพิเรนทร์สิ่งใด? ถึงกล้าให้คุณหนูรองเมิ่งแต่งตัวเป็นนางโลม

หากเมิ่งหลี่ปู้ซ่างซูรู้เข้า ทั้งเจ้าและสหายได้โดนโทษโบยกันหลังลายเป็นแน่...

เซียวชิงเฟิงยกมือขึ้นมานวดหว่างคิ้ว “ในเมื่อคุณหนูรองเมิ่งกลายเป็นนางโลมแล้ว ก็คงต้องออกไปเช่นนี้”

ทั้งสามคนในห้องได้แต่สบตากัน แต่ยังไม่ทันได้ถามสิ่งใด เซียวชิงเฟิงก็ส่งสัญญาณเรียกหยางเซิงให้เข้ามา

“ไปตามผู้ดูแลหออวี่หลินมา”

“พ่ะย่ะค่ะ”

หลังจากนั้น เซียวชิงเฟิงจึงหันไปมองเมิ่งลี่ ฉินเจียวเยี่ยนพอจะเดาแผนการของสวามีได้ลาง ๆ จึงรีบร้องบอก “ลี่เอ๋อร์ถอดชุดเจ้าให้กู้ซื่อจื่อใส่แทนเจ้าไป”

“อา...” เมิ่งลี่ที่ยังมึนงง ประเดี๋ยวถูกคลุมด้วยชุดบุรุษ ประเดี๋ยวถอดชุดให้เหลือเพียงนางโลม แต่สองมือก็ว่องไว เปลื้องเสื้อชั้นนอกส่งให้กู้เหวย ส่วนตนเองก็ล้วงผ้าโปร่งผืนบางขึ้นมาปิดบังใบหน้าช่วงล่าง

กว่าที่จื่อถังจะรีบวิ่งเข้ามา ทุกคนก็ย้ายตำแหน่งไปนั่งล้อมวงที่โต๊ะอาหาร ประหนึ่งว่าเพิ่งสังสรรค์กันเสร็จเรียบร้อย

“สหายของข้าเมามายเสียแล้ว เจ้าก็จงคำนวณค่าอาหารมา” เซียวชิงเฟิงเอ่ยสั่ง พลางเสมองไท่จื่อเฟยที่ปรือนัยน์ตาแสร้งเมามายอยู่ข้างตัว อีกทั้งยังมีเรอขึ้นเบา ๆ อีกด้วย

เมาได้เหมือนจริงนัก...

“อา พี่ชาย เอิ้ก นางโลมคนนี้ช่างงามนัก” ฉินเจียวเยี่ยนมองไปทางเมิ่งลี่ที่ตกอยู่ในอ้อมแขนของกู้เหวยอีกครา “ท่านจะพาเขาออกไปด้วยรึ?”

“อะแฮ่ม แน่นอนสิ” กู้เหวยกระแอมลำคอให้โล่ง มือกระชับไหล่บางแน่นขึ้น “ข้าจะพานางออกไปด้วย”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน