พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 243

สุดท้ายก็เป็นซุนเจี้ยน คนสนิทของกู้เหวยที่นำผ้าคลุมมาคลุมให้เขาป้องกันลมหนาว ก่อนที่บ่าวรับใช้ของจวนฉู่ซิงปู้ซ่างซูจะนำผ้าผืนใหญ่มาให้อีกผืน เนื่องจากผ้าสองผืนที่นำมาในคราแรกคือให้พวกเขาคนละผืน

แต่เพราะสาวใช้ที่ถูกกู้ฮูหยินดุ พวกนางจึงลนลานแล้วเข้าไปห่อตัวเมิ่งลี่ทั้งสองผืน กู้เหวยจึงต้องรอให้บ่าวรับใช้ไปนำผ้าผืนใหม่มาให้

เมื่อเห็นว่า เมิ่งลี่ถูกนำตัวไปผลัดเปลี่ยนชุดแล้ว โดยมีไท่จื่อเฟยตามไปดูแล กู้ฮูหยินจึงได้ทิ้งรอยยิ้มอบอุ่นเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มเย็นชา “เมื่อครู่ ที่ข้ากล่าวว่า หากว่าที่ลูกสะใภ้ของข้าไม่สบาย เกรงว่า ข้าจะต้องหาผู้รับผิดชอบ ดูท่าแล้ว ข้าคงจะต้องหาผู้มารับผิดชอบจริง ๆ ”

คำกล่าวของกู้ฮูหยิน ทำให้ฉู่ฮูหยินต้องรีบออกมาขอโทษขอโพยในทันที เพราะอย่างไรเหตุก็เกิดขึ้นในจวนของตน ย่อมไม่พ้นขอบเขตการรับผิดชอบไปได้

“ข้าต้องขออภัยกู้ฮูหยินและเมิ่งฮูหยินจริง ๆ ” ฉู่ฮูหยินก้มศีรษะเล็กน้อย เพื่อขอขมาทั้งสองฮูหยิน

คนหนึ่งคือภรรยาของเจิ้นหย่วนโหว แม่ทัพใหญ่แห่งตระกูลกู้ที่ฮ่องเต้เจิ้นหลงทรงไว้วางพระทัยให้ปกป้องชายแดน ส่วนอีกคนก็คือภรรยาของเมิ่งหลี่ปู้ซ่างซู แม้ว่าสามีจะมีฐานะทางสังคมเทียบเท่าสามีของนาง

แต่อำนาจเบื้องหลังของตระกูลมารดาแต่ละจวนก็มิใช่เรื่องล้อเล่นที่จะประมาทได้ ยังมิพักเอ่ยถึงตัวคุณหนูรองเมิ่งเองที่เป็นสหายสนิทของไท่จื่อเฟย ที่เมื่อครู่ทันทีที่เกิดเรื่อง ไท่จื่อเฟยก็เร่งรุดเข้ามาดูแล หากเกิดสิ่งใดขึ้น ไท่จื่อเองก็ย่อมไม่ปล่อยจวนของนางไปง่าย ๆ เช่นกัน

อำนาจทางการเมือง มิมีผู้ใดลงมือกันซึ่งหน้าหรอก ล้วนแต่ลงมือลับหลังกันทั้งสิ้น ดังนั้น การประนีประนอม ยอมรับผิดที่แม้ไม่ได้ก่อ การก้มศีรษะขออภัยอย่างจริงใจจึงเป็นหนทางที่ง่ายที่สุด

ศีรษะของนางก้มลงขออภัยเพียงศีรษะเดียว ย่อมคุ้มค่ากว่าการที่ศีรษะของคนทั้งตระกูลร่วงหล่นลงมาเพียงเพราะเหตุการณ์ตกน้ำในครั้งนี้ครั้งเดียว

“ฉู่ฮูหยิน มิจำเป็นต้องขออภัย” กู้ฮูหยินเอ่ยเสียงเรียบ ส่ายหน้าเล็กน้อย ทำให้ใจของฉู่ฮูหยินหล่นวูบ

หรือว่า กู้ฮูหยินจะไม่ยินยอมรับคำขอขมาจากนาง...