ไม่มีผู้ใดรู้ว่า ฉินเจียวเยี่ยนทั้งสองคนถวิลหาความเชื่อใจในความพยายามของพวกนางมากเพียงใด
จวบจนถึงตอนนี้ ที่ ‘ฉินเจียวเยี่ยน’ อีกคนไม่ได้อยู่บนโลกนี้อีกต่อไป นางก็ยังไม่เคยได้รับความเชื่อใจนั้น จากบิดามารดาเลยสักครั้ง
แต่ความเชื่อใจแรกที่ได้รับกลับมาจากท่านอ๋องเจ้าสำราญตรงหน้า...
ความเชื่อใจที่เฟิงอ๋องมีต่อนาง ช่วยปลอบประโลมจิตวิญญาณของ ‘ฉินเจียวเยี่ยน’ อีกคนให้หมดห่วง แม้ว่า ความเชื่อใจที่ได้รับจะเป็นเพราะฉินเจียวเยี่ยนที่ข้ามมิติมาก็ตาม
ชั่วขณะนั้น ฉินเจียวเยี่ยนรู้สึกได้ถึงจิตใจที่เบาสบาย ไม่หนักหน่วงเช่นแต่ก่อน บางสิ่งบางอย่างในจิตใจเหมือนจางหายไป ทำให้นางรู้สึกได้ในทันทีว่า ‘ฉินเจียวเยี่ยน’ อีกคนได้จากไปอย่างสงบแล้วจริง ๆ
รวมถึง ‘ความถ่วง’ ในจิตใจของนางด้วยเช่นกัน...
'ความรู้สึกที่มีคนเชื่อใจ มันเป็นเช่นนี้นี่เอง...'
สีหน้าผ่อนคลายของฉินเจียวเยี่ยนตกอยู่ในสายตาของเซียวชิงเฟิงตลอดเวลา ริมฝีปากบางของเขาเม้มเข้าหากันอย่างสงสารคนตรงหน้า
เป็นเช่นที่เขาคิด ความเชื่อใจ คือ สิ่งที่ฉินเจียวเยี่ยนต้องการมากที่สุด
เชื่อใจว่า นางจะทำได้...
เมื่อเซียวชิงเฟิงเห็นฉินเจียวเยี่ยนนิ่งเงียบ ไม่ได้คัดค้านสิ่งใดต่อ เขาจึงได้เอ่ยเสียงเรียบ “เช่นนั้น ก็ร่างสัญญากันเถิด”
ตงไฮ่เตรียมกระดาษและพู่กันให้อย่างรู้หน้าที่ ส่วนหยางเซิงรีบก้าวเข้ามาฝนหมึกให้
ทั้งสองสบตากันอย่างมิมีผู้ใดยอมกัน
อย่างไร เขาก็ต้องเกาะชายกระโปรงของคุณหนูรองให้มั่น!!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC