พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 44

'เอื้อก...'

'คนอะไรจะน่ากินขนาดนี้'

ฉินเจียวเยี่ยนกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

มุมปากของเซียวชิงเฟิงยกยิ้มสูง เมื่อได้ยินความคิดของคนที่อยู่ข้างหลังอย่างเด่นชัด

ความหยิ่งผยองที่ภาคภูมิใจในรูปร่างของตนปะทุขึ้นมา จนอดไม่ได้ที่จะขยับตัว เกร็งกล้ามเนื้อเป็นลอนให้เห็นได้อย่างชัดเจนยิ่งขึ้น

“ให้ข้านอนคว่ำเลยใช่หรือไม่?” เซียวชิงเฟิงหมุนตัวมาถามซ้ำราวกับคนไม่เข้าใจคำสั่ง เพื่ออวดกล้ามหน้าท้องเป็นมัดสวยงาม

“เพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนตอบราวกับละเมอ เมื่อภาพในสายตาจากแผ่นหลังกว้างกำยำถูกเปลี่ยนเป็นกล้ามหน้าท้องแปดลูกในทันทีทันใด ทำให้หัวใจหญิงสาวแทบจะระเบิดออกมา

'คุณพระคุณเจ้า... ถ้าวันนี้ลูกได้ลูบหน้าท้องนี้อีกครั้ง'

'ลูกจะงดกินเนื้อสัตว์หนึ่งวันเลยเจ้าค่ะ'

“เช็ดน้ำลายด้วยเจ้า” เซียวชิงเฟิงหยอก เมื่อเห็นน้ำลายของฉินเจียวเยี่ยนที่แทบจะไหลออกมาอยู่แล้ว

“เอ่อ เพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนยกแขนเสื้อขึ้นมาเช็ดในทันที ไม่มีการสงวนท่าทีแต่อย่างใด เพราะมั่นใจว่า น้ำลายน่าจะหกออกมาแน่ ๆ “เชิญนอนได้เลยเพคะ ไม่สิ นอนเถิดเพคะ”

'ได้โปรดเก็บหน้าท้องสวย ๆ ของท่านไปก่อนเถิด มิเช่นนั้น ข้าไม่มีสมาธินวดให้ท่านแน่...'

เซียวชิงเฟิงเอนตัวลงนอนคว่ำอย่างว่าง่าย อวดแผ่นหลังคุ้นตานั้นอีกครั้ง

ฉินเจียวเยี่ยนต้องลอบถอนหายใจ รวบรวมสติที่กระเจิดกระเจิงเมื่อครู่ แล้วจึงเปิดกระเป๋าหยิบน้ำมันนวดออกมาวาง นางจุดกำยานสงบจิต เพื่อเพิ่มบรรยากาศสร้างความผ่อนคลายมากยิ่งขึ้น

แขนเสื้อใช้ผ้าคาดเอาไว้ เพิ่มความทะมัดทะแมง สองมือลูบไล้กันไปมาชุ่มไปด้วยน้ำมันนวด แล้วจึงมาทรุดตัวนั่งที่ข้างเตียง

เซียวชิงเฟิงรู้สึกได้ถึงความเหนียวเหนอะที่ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง ความร้อนจากขิงที่เป็นส่วนผสมของน้ำมันนวดแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของดอกเหมยลอยฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง

ฉินเจียวเยี่ยนตั้งอกตั้งใจในการนวด เพื่อพิชิตใจคู่ค้ารายใหญ่ สองมือเนียนราวกับไร้ข้อต่อนวดคลึงไปทั่วแผ่นหลัง กล้ามเนื้อทุกมัดเป็นลอนสวยงาม กลิ่นบุรุษเพศผสานไปกับกลิ่นดอกเหมยที่นางชื่นชอบลอยโอบล้อมรอบตัวนางอย่างห้ามไม่ได้

'สวรรค์ ผิวของท่านอ๋องเด้งสู้มือดีจังเลย'

'อ่ะ ตรงนี้ ทิ้งรอยแผลเป็นไว้ด้วย'

ความคิดของฉินเจียวเยี่ยนฟุ้งกระจายไปไกล ยิ่งนวด นางก็ยิ่งเพลินมือ

'ยามนี้ เจ้ายังอยู่ในหน้าที่ ต้องทำงานให้เสร็จเสียก่อน'

ฉินเจียวเยี่ยนพยายามสงบสติอารมณ์อีกครั้ง สองมือน้อย ๆ ยกขึ้นมาวางลอยเหนือไหล่กว้าง แล้วค่อย ๆ เพิ่มแรงนวดอย่างตั้งอกตั้งใจ

เซียวชิงเฟิงผ่อนคลายกล้ามเนื้อ รอรับความสบายที่อีกฝ่ายบรรจงมอบให้ ไม่นานนัก ลมหายใจของเขาก็เข้าออกอย่างสม่ำเสมอ

'หลับแล้วเหรอ?'

มุมปากของฉินเจียวเยี่ยนยกขึ้นอย่างชอบใจ

'หากท่านอ๋องหลับแล้ว มิเท่ากับว่า ข้าจะทำสิ่งใดก็ได้ ท่านอ๋องก็คงไม่รู้หรอกกระมัง'

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์วาดโค้งสูงขึ้นเรื่อย ๆ เช่นเดียวกับมือขาวดุจหยกที่เคลื่อนไปมาบนเรือนร่างอีกฝ่ายอย่างย่ามใจ

ฉินเจียวเยี่ยนแตะส่วนนั้นต้องส่วนนี้อย่างไม่เกรงใจภายใต้การนวดอย่างแนบเนียน จนสายตาเหลือบไปมองที่ขอบกางเกงที่รัดเข็มขัดไว้อย่างแน่นหนา

'ท่านอ๋องเพคะ'

'นวดท่อนบนแล้ว ก็ควรนวดท่อนล่างด้วยนะเพคะ...'