พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 8

ฉินเจียวเยี่ยนนอนแผ่หลาหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน ในขณะที่เซียวชิงเฟิงยังคงเต็มเปี่ยมไปด้วยพละกำลัง กลิ่นอายบุรุษเพศลอยอบอวลไปทั่วห้อง

หญิงสาวมองร่างกำยำที่ลุกขึ้นจากเตียง อวดโฉมแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยร่องรอยการสู้รบ ทั้งจากสนามรบและบนเตียงเมื่อครู่ รอยเล็บทั้งจิกและข่วนปรากฏไปทั่ว ทำให้ฉินเจียวเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะเม้มริมฝีปากด้วยความเขินอาย ก่อนจะดึงผ้าห่มมาปิดหน้า

'ทำไปได้นะเรา...'

มุมปากเซียวชิงเฟิงวาดโค้งขึ้นน้อย ๆ เมื่อได้ยินเสียงความคิดของแม่นางน้อยบนเตียงที่มีต่อเขา พลางสวมเสื้อผ้าสีดำของเขาที่กองอยู่ที่พื้น

“ฉินเจียวเยี่ยน”

“เพคะ?” ฉินเจียวเยี่ยนโผล่หน้าออกจากผ้าห่ม ให้เห็นเพียงแค่ดวงตาจิ้งจอกที่กำลังวาววับเป็นประกายด้วยความอิ่มเอมระคนเขินอาย

“เจ้ากำลังนอนทับเสื้อคลุมข้า”

'นอนทับเสื้อคลุม?'

ฉินเจียวเยี่ยนรีบยันกายลุกขึ้น ก่อนจะเหลือบเห็นว่า เสื้อคลุมสีดำขลิบทองของเขาถูกใช้เป็นผ้าปูเตียงยับยู่ยี่เรียบร้อยแล้ว “ขออภัยเพคะ”

นางรีบลุกไปอีกด้าน แล้วหยิบเสื้อคลุมส่งให้ เช่นเดียวกับเซียวชิงเฟิงที่หยิบเสื้อชั้นในจากพื้นมาโยนใส่หน้านางอย่างไม่ทันตั้งตัว

'ใช้งานเสร็จก็รุนแรงเชียวนะ'

ฉินเจียวเยี่ยนลอบกลอกตามองบน ก่อนจะหยิบผ้ามาสวมใส่อย่างว่าง่าย

ในขณะที่เซียวชิงเฟิงสวมเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่ฉินเจียวเยี่ยนสวมเพียงเสื้อชั้นในปกปิดร่างกายเพียงเท่านั้น โดยเซียวชิงเฟิงยังไม่มีทีท่าจะจากไป

ฉินเจียวเยี่ยนจึงเอ่ยถามด้วยความสงสัย “ท่านอ๋องยังมีสิ่งใดอีกหรือเพคะ?”

'หรือว่า ฤทธิ์ยายังไม่หาย...'

ฉินเจียวเยี่ยนยกถ้วยยาถ้วยใหม่จากหยางเซิงขึ้นมาดื่มในรวดเดียว รสขมแล่นลงคอจนนางต้องนิ่วหน้า แล้วจึงคว่ำถ้วยให้เซียวชิงเฟิงมั่นใจ ว่า นางดื่มยาจนหมดเกลี้ยง

เซียวชิงเฟิงแค่นเสียง ก่อนจะหมุนตัว เตรียมก้าวออกจากเรือนไป

“หม่อมฉันจะสืบว่า ผู้ใดเป็นคนรายงานเรื่องเมื่อคืนที่เรือนชุยจู” ฉินเจียวเยี่ยนเอ่ยขึ้น “ขอท่านอ๋องโปรดวางพระทัย เมื่อคืนนี้ ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นทั้งนั้น”

แผ่นหลังสูงโปร่งชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะก้าวเท้าจากไปอย่างเงียบ ๆ ราวกับไม่ได้เกิดเหตุการณ์ใดขึ้น

ฉินเจียวเยี่ยนกลอกตามองบนไปหนึ่งที

เฮ้อ... สมกับที่เป็นพระเอกธงแดงจริง ๆ

ไม่ใช่นางเอก ทำอะไรก็ผิด พอใช้งานเสร็จก็เฉดหัวทิ้งทันที!!