ไม่!! เหตุใดข้าจึงรู้สึกว่า ท่านผลักไสข้าเล่า?
หรือว่า ระหว่างทางจะมีสิ่งใดเกิดขึ้นจริง ๆ ?
ไม่ได้การ ข้าต้องขึ้นรถม้าอยู่กับนางให้ได้!!
“อา จริงสิ พี่หญิง” ฉินเจียวเยี่ยนใช้ความคิดอย่างมาก อาจจะเป็นการใช้สมองมากที่สุด ตั้งแต่ที่นางเกิดมา เพื่อค้นหาประเด็นขึ้นรถม้าของพี่สาวต่างมารดา “ข้าอยากจะถามพี่หญิงเกี่ยวกับท่านแม่ใหญ่เจ้าค่ะ!!”
ขอโทษนะ ท่านแม่ใหญ่ที่ต้องดึงท่านมาอ้าง
ฉินเจียวเยี่ยนนึกพนมมือขอโทษไป๋ซื่ออยู่ในใจ
ฉินเยี่ยนฟาง “...”
“ข้าอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับท่านแม่ใหญ่บ้างเจ้าค่ะ ว่า ดุเหมือนท่านแม่ของข้าหรือไม่? เห็นวัน ๆ ท่านแม่เอาแต่ดุข้าอย่างเดียว ข้าจึงอยากรู้ว่า ท่านแม่ใหญ่เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ?”
“คุณหนูรอง” เสี่ยวหงทำท่าจะเอ่ยปราม
คุณหนูรองต้องการทำร้ายจิตใจคุณหนูของตนหรืออย่างไร จึงได้มาถามเกี่ยวกับฮูหยินใหญ่เช่นนี้
หากแต่ฉินเยี่ยนฟางยกมือขึ้นห้าม ไม่ให้เสี่ยวหงเอ่ยสิ่งใดอีก
“ข้าก็จำเรื่องราวของท่านแม่ไม่ค่อยได้แล้ว” ฉินเยี่ยนฟางยิ้มอ่อน ก่อนเลิกคิ้วถาม “เยี่ยนเอ๋อร์อยากนั่งรถม้ากลับจวนกับข้าหรือ?”
ฉินเจียวเยี่ยนตกตะลึงตาโต “!!!”
ทำไมนางเอกของเรื่องนี้ถึงฉลาดอย่างนี้นะ นางร้ายอย่างข้าดูโง่เขลาไปเลย
“หากเจ้าอยากนั่งรถไปกับข้าก็บอกมาตามตรงเถิด ไม่ต้องหาเรื่องอื่นมาเอ่ยให้มากความเช่นนี้”
“เอ่อ เจ้าค่ะ” ฉินเจียวเยี่ยนจะทำสิ่งใดได้ ได้แต่ก้มศีรษะรับคำอย่างว่าง่าย
ฉินเจียวเยี่ยนส่งสายตาไปถามสองสาวใช้ที่จ้องมองนางมาตั้งแต่แรก ข้ามีพิรุธเพียงนั้นเชียวหรือ?

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC