เข้าสู่ระบบผ่าน

พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 94

“เชิญท่านซ่านเต๋อโหวและครอบครัวนั่งตรงนี้ขอรับ” ขันทีน้อยผู้หนึ่งพาซ่านเต๋อโหว หลินซื่อ ฉินเยี่ยนฟาง และฉินเจียวเยี่ยนมานั่งประจำที่ โดยที่มีบรรดาสาวใช้ยืนรอฟังคำสั่งอยู่ด้านหลัง

ขันทีน้อยหันมาผายมือเชิญฉินเยี่ยนฟางไปนั่งอีกที่ “ส่วนท่านหญิงหมิ่น เชิญด้านนี้ขอรับ”

ซ่านเต๋อโหวพยักหน้าให้ฉินเยี่ยนฟางเดินตามขันทีไป แม้ว่า ตำแหน่งของพวกเขาจะไม่ได้นั่งอยู่หน้าสุดตามลำดับความสำคัญของอำนาจ หากแต่ก็เป็นที่นั่งทำเลดีที่สามารถมองเห็นได้ทั้งงาน

ฉินเยี่ยนฟางเดินไปนั่งด้านหน้าอีกทางหนึ่ง โดยมีเสี่ยวหงยืนประกบอยู่ด้านหลัง ตามเงื่อนไขที่อนุญาตให้มีสาวใช้ตามเข้ามาในงานเลี้ยงได้เพียงหนึ่งคนเท่านั้น อย่างฉินเจียวเยี่ยนเองก็พาชุนเถาเข้ามาเพียงคนเดียว

“ท่านพี่ เหตุใดเยี่ยนเอ๋อร์ของข้าจึงไม่ได้ที่นั่งด้านหน้าเช่นฟางเอ๋อร์บ้างเล่าเจ้าคะ?” หลินซื่อบ่นน้อยใจ “อีกไม่นาน เยี่ยนเอ๋อร์ก็จะแต่งเข้าจวนเฟิงอ๋องแล้วนะเจ้าคะ”

“เจ้านี่นะ อย่าพูดสิ่งใดส่งเดช” ซ่านเต๋อโหวดุฮูหยินของตนเบา ๆ พลางหันซ้ายหันขวาพะวงว่าจะมีผู้ใดได้ยินบ้าง “ฟางเอ๋อร์ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นท่านหญิง ย่อมต้องไปนั่งด้านหน้าเป็นการสมควรแล้ว”

“ส่วนเยี่ยนเอ๋อร์ อย่างไรก็ต้องเข้าอภิเษกสมรสกับเฟิงอ๋องให้เรียบร้อยเสียก่อน เจ้าอย่าได้พูดเช่นนี้อีก”

“เจ้าค่ะ เจ้าค่ะ ข้าทราบแล้ว” หลินซื่อรับคำเสียงอ่อน “ข้าทราบดี เพียงแต่นึกน้อยใจแทนเยี่ยนเอ๋อร์ก็เท่านั้น”

“ท่านพ่อ ท่านแม่เพียงเป็นห่วงข้าก็เท่านั้นเองเจ้าค่ะ” ฉินเจียวเยี่ยนเข้ามาไกล่เกลี่ย “ส่วนท่านแม่ ข้าจะต้องน้อยใจไปไย ท่านต้องดีใจแทนข้าสิเจ้าคะ ที่ท่านอ๋องเลือกให้ข้าเป็นพระชายา”

“นั่นสิ เด็กดีของแม่พูดถูก” หลินซื่อลูบศีรษะฉินเจียวเยี่ยนอย่างรักใคร่ ท่ามกลางรอยยิ้มอย่างระอาของซ่านเต๋อโหว ก่อนที่เขาจะหันไปคุยกับเพื่อนขุนนางที่นั่งอยู่ข้างกัน

เช่นเดียวกับฮูหยินจากจวนอื่นที่เดินเข้ามาพูดคุยกับหลินซื่อ ปล่อยให้ฉินเจียวเยี่ยนนั่งจิบน้ำชาหลงจิ่งรับฟังเงียบ ๆ

อื้อ ชาดีนะเนี่ย จวนเฟิงอ๋องก็น่าจะมีเช่นกัน...

ฉินเจียวเยี่ยนนั่งโยกศีรษะเล็กน้อยอย่างมีความสุขพลางกวาดสายตามองไปทั่วงาน

งานเลี้ยงวันคล้ายวันพระราชสมภพของฮ่องเต้จัดขึ้นในพระราชวัง ประดับประดาด้วยโคมไฟสีแดงและสีทองนับพันดวง ส่องสว่างไสวไปทั่วบริเวณ ผ้าไหมหลากสีสันถูกนำมาตกแต่งเพดานและผนัง

'พวกเจ้าจะมาเคลิบเคลิ้มกับรอยยิ้มของว่าที่สวามีของข้าได้อย่างไร!?'

'ข้าไม่ยอมหรอกนะ'

รอยยิ้มของเซียวชิงเฟิงหุบลงในทันใด เมื่อได้ยินเสียงความไม่พอใจของว่าที่พระชายา เขาเดินหน้าขรึมไปนั่งที่ของตัวเองอย่างวางมาด สร้างความสงสัยให้แก่คนในโถงใหญ่ ที่อยู่ดี ๆ บรรยากาศรอบตัวของเฟิงอ๋องก็เปลี่ยนไปในพริบตา

'ดีมาก รอยยิ้มของท่านเป็นของข้าคนเดียว'

เซียวชิงเฟิงกระตุกมุมปาก หลุบสายตาลงต่ำ แสร้งหยิบจอกเหล้ามาดื่ม

“ทีหลัง ข้าไม่มาพร้อมเสด็จพี่แล้ว” ฉีอ๋องบ่นเบา ๆ ขณะที่นั่งลงข้างเขา “บรรดาคุณหนูในเมืองหลวงมองแต่เสด็จพี่ ไม่มีผู้ใดมองข้าเลย”

เซียวชิงเฟิงบอกเสียงเรียบ “เจ้าหน้าตาไม่ดีเอง แล้วจะโทษผู้ใด”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC