พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 95

“เสด็จพี่! ข้าเป็นน้องของท่านนะ” ฉีอ๋องบ่นอุบอิบ หากแต่ก็ไม่สามารถเรียกความสนใจของเซียวชิงเฟิงได้อีกต่อไป เพราะเขาจ้องมองแต่ฉินเจียวเยี่ยนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม

เซียวชิงเฟิงยกจอกเหล้าขึ้นสูง เป็นสัญญาณขอชนจอกร่วมกับอีกฝ่าย ฉินเจียวเยี่ยนรีบยกจอกชาของตัวเองขึ้นมาในระดับเดียวกัน ทั้งสองต่างขยับมือชนแก้วกันกลางอากาศเบา ๆ แล้วยกดื่ม ส่งรอยยิ้มอ่อนโยนให้แก่กัน สร้างความอิจฉาให้แก่บางคนที่ลอบมองอยู่

“ฮ่องเต้เสด็จ!!” เสียงขันทีตะโกนขึ้น ทำให้บรรยากาศในงานกลับเป็นเคร่งขรึม ทุกคนในห้องโถงลุกขึ้นถวายความเคารพในระหว่างที่ฮ่องเต้ และฮองเฮาเสด็จผ่าน ท่ามกลางเสียงดนตรีบรรเลงสรรเสริญ

ฮ่องเต้เจิ้นหลงประทับลงบนบัลลังก์มังกร ยกพระหัตถ์อนุญาตให้ทุกคนนั่งลง บรรดาขุนนาง ข้าราชบริพาร และตัวแทนจากแคว้นต่าง ๆ ทยอยกล่าวคำถวายพระพรและของขวัญแด่ฮ่องเต้

ตลอดงาน พระพักตร์ของฮ่องเต้เจิ้นหลงจะมีรอยสรวลอยู่เสมอ พอพระทัยกับงานในค่ำคืนนี้เป็นอย่างมาก หลังจากร่วมเสวยพระกระยาหาร จึงได้เริ่มพระราชทานรางวัลแก่ผู้ที่มีความดีความชอบ

“ท่านหญิงเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ?” เสี่ยวหงเอ่ยถามฉินเยี่ยนฟางเบา ๆ เมื่อเห็นอาการมึนเมา

ฉินเยี่ยนฟางนวดขมับตัวเองเบา ๆ “สงสัยข้าจะเริ่มเมาเสียแล้ว”

“เช่นนั้น ข้าจะพาท่านออกไปพักข้างนอกสักครู่นะเจ้าคะ”

“อื้อ”

ฉินเยี่ยนฟางลุกขึ้นถวายความเคารพเงียบ ๆ แล้วล่าถอยออกจากห้องโถง โดยมีเสี่ยวหงช่วยประคองไปพักที่ห้องพักรับรองข้างตำหนัก

ฉินเจียวเยี่ยนที่เห็นเหตุการณ์ ได้แต่พึมพำเบา ๆ “หรือว่า พี่หญิงจะเมาเสียแล้ว”

'แต่มีเสี่ยวหงอยู่ด้วย คงไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นหรอกกระมัง'

เมื่อได้ยินเสียงความคิดของฉินเจียวเยี่ยน เซียวชิงเฟิงจึงเหลือบสายตาไปมองฉินเยี่ยนฟางแวบหนึ่ง ก่อนจะกลับมาจ้องมองดวงหน้าจิ้มลิ้มต่ออย่างตั้งใจ

นานวัน ฉินเจียวเยี่ยนยิ่งกลายเป็นสิ่งรื่นรมย์ในชีวิตของเขา

เพราะตั้งแต่เริ่มงาน แม่นางน้อยมีความสุขกับการลิ้มรสอาหารชั้นเลิศต่าง ๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะ เสียงความในใจของนางดังกังวานอยู่ในหูของเขาอย่างต่อเนื่อง

สิ่งใดอร่อย ดวงตาและรอยยิ้มของนางจะเปล่งประกายวิบวับ อีกทั้งยังแอบสอดมือไปหยิบจากจานของซ่านเต๋อโหวและฉินฮูหยินอีกด้วย แต่จานใดที่ไม่อร่อย นางก็จะย่นจมูกยู่ปาก แล้วแอบเอาไปวางที่โต๊ะของท่านโหวแทนเสียอย่างนั้น