นางกำนัลส่งเสียงสั่นเครือ ก่อนที่เซียวชิงเฟิงจะได้พูดอะไร นางก็รีบเอ่ยต่อทันที “แต่หม่อมฉันเข้าไปดูในห้องแล้ว ว่าที่พระชายาปลอดภัยดีเพคะ เพียงแต่ตกใจเล็กน้อย พระนางจึงให้หม่อมฉันรีบมาทูลท่านอ๋องเพคะ”
เซียวชิงเฟิงเผลอบีบจอกเหล้ากระเบื้องในมือแตกในทันที แล้วรีบผุดลุกขึ้นยืน ทำให้ขุนนางหลายคนมองมาอย่างสนใจ “เสด็จพ่อ กระหม่อมรู้สึกมึนหัวเล็กน้อย ขอไปพักด้านนอกสักครู่นะพ่ะย่ะค่ะ”
“ไปเถิด” ฮ่องเต้เจิ้นหลงโบกพระหัตถ์อนุญาต
เซียวชิงเฟิงทำความเคารพ แล้วรีบสาวเท้าออกไปทันที “พาข้าไป”
จะให้ผู้ใดรู้ว่า มีคนร้ายลอบเข้าห้องพักของว่าที่พระชายาไม่ได้โดยเด็ดขาด เนื่องจากข่าวลือของฉินเจียวเยี่ยนในคราก่อน ก็สร้างความขุ่นเคืองให้แก่เสด็จพ่อเป็นอย่างมากแล้ว
เดิมที ว่าที่พระชายาของพระราชโอรสองค์โปรดก็มีชื่อเสียงในเมืองหลวงที่ไม่ดีนัก หากยังสร้างความวุ่นวายในงานเลี้ยงวันคล้ายวันพระราชสมภพของพระองค์อีก ก็มีโอกาสที่จะโดนยกเลิกพระราชโองการพระราชทานสมรสได้
ใบหน้าของเซียวชิงเฟิงเคร่งเครียดเป็นอย่างมาก สองมือกำแน่น ใจยังคงกังวลมิรู้วายจนกว่าจะได้เห็นฉินเจียวเยี่ยนปลอดภัยอยู่ตรงหน้า
นางกำนัลรีบพาเซียวชิงเฟิงและตงไฮ่ลัดเลาะมาตามทางตำหนักข้าง เมื่อหยุดอยู่ตรงทางแยก นางก็รีบชี้ไปทางสวนด้านนอก “หม่อมฉันเห็นคนร้ายรีบหนีไปทางนั้นเพคะ”
เซียวชิงเฟิงพยักหน้าส่งสัญญาณให้ตงไฮ่รีบไปจับตัวคนร้ายในทางนั้น นางกำนัลจึงพาเซียวชิงเฟิงมาหยุดที่หน้าตำหนักพักรับรองอีกด้านหนึ่ง
“ว่าที่พระชายาทรงพักอยู่ในห้องนี้เพคะ”
เซียวชิงเฟิงหยิบถุงเงินโยนให้ “นี่ รางวัล แล้วปิดปากให้สนิทซะ”
“ขอบพระทัยท่านอ๋องเพคะ” นางกำนัลรีบรับถุงเงินเก็บเข้าไปในชายเสื้อ แล้วยืนมองส่งเซียวชิงเฟิงสาวเท้าเดินเข้าไปในตำหนักนั้นอย่างรวดเร็ว
เมื่อบานประตูตำหนักปิดสนิทลง นางกำนัลรีบก้าวขึ้นบันไดไปคล้องกุญแจ กักขังเซียวชิงเฟิงไว้ในนั้น
“อยู่ในห้องนั้นไปก่อนเถิดเพคะ ท่านอ๋อง”


ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC