พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 1190

ชั่วขณะนั้น ความโกรธเป็นฟืนเป็นไฟของเสวียนจีก็ถึงจุดสูงสุด

แม้ว่านางจะไม่รู้ตัวว่าเหตุใดจึงฉุนเฉียวขนาดนี้ แต่เมื่อเห็นภาพนี้นางก็รู้สึกมีน้ำโห

เฟิ่งเหมียนได้สติกลับมาจากอารามตกใจ หยัดกายลุกขึ้นโดยไม่รู้ตัวก่อนเอ่ยถาม “เจ้าตามมาถึงที่นี่ได้อย่างไร”

“เหอะ! การจะหาว่าท่านอยู่ที่ไหนไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ท่านคิดว่าจะหนีพ้นเงื้อมมือของข้าไปได้หรือ”

“ข้าว่าแล้วทำไมท่านถึงไม่ฟังคำแนะนำของข้า ยืนกรานจะออกไปข้างนอกคนเดียวโดยไม่ฝากข้อความไว้ ไม่บอกว่าจะไปพบใคร หรือจะไปที่ไหน! ที่แท้ก็อยากมาสนุกในสถานที่พรรค์นี้ลับหลังข้า!”

สีหน้าของเฟิ่งเหมียนกระตุกบิดเบี้ยวทีหนึ่ง เกิดภาพลวงตาราวกับถูกจับได้ว่ามีชู้อย่างอธิบายไม่ถูก เขารีบอธิบาย “ไม่ใช่ เจ้าเข้าใจผิด ข้าออกมาคุยเรื่องธุรกิจ”

“คุยเรื่องธุรกิจหรือ คุยเรื่องธุรกิจจำเป็นต้องเช่าห้องส่วนตัวในคลับ แถมยังเปลื้องผ้าแบบนี้ด้วยหรือ ท่านคิดว่าข้าเหมือนเด็กจริงๆ สินะ!”

เสวียนจีพูดด้วยน้ำเสียงโกรธเคือง ขณะที่กวัดแกว่งขวานดับเพลิงในมือขึ้นลงไปหาเฟิ่งเหมียน จนหวิดจะไปโดนใบหน้าของหลินแอลลี่ที่อยู่ข้างๆ

หลินแอลลี่รู้สึกกลัวจนถอยหลังไปหลายก้าว วิเคราะห์ความสัมพันธ์ของทั้งสองจากบทสนทนาท่อนเด็ดสุดคลาสสิกนี้อย่างรวดเร็ว

เธอใบหน้าขาวซีด พูดด้วยความอกสั่นขวัญหาย “คุณ...คุณเป็นคู่หมั้นของท่านนักพรตใช่ไหม”

เคยได้ยินข่าวนี้จากลุงเหยาไม่ผิดแน่ แต่อีกฝ่ายยังเด็กเกินไปมั้ง เป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆ เหรอ

ทันใดนั้นหลินแอลลี่ก็เข้าใจทันทีว่าทำไมเธอถึงใช้กลยุทธ์รุกเฟิ่งเหมียนไม่ได้

มิน่าที่เขาไม่หวั่นไหวแม้ว่าเธอจะทำท่าอ่อยยั่วทอดสะพานแล้วก็ตาม ที่แท้เขาชอบสไตล์เด็กๆ แบบนี้...

เดิมทีเสวียนจีพยายามควบคุมอารมณ์อย่างเต็มที่ แต่ถึงอย่างไรก็ยังเป็นเด็กสาวอัจฉริยะไอคิวสูง จึงสามารถจับข้อมูลสำคัญจากคำพูดของหลินแอลลี่ได้ทันควัน

“หมายความว่ายังไง คุณรู้ว่าเขามีคู่หมั้นอยู่แล้วใช่ไหม รู้แล้วแต่ยังนัดให้เขามาพบในสถานที่แบบนี้ คุณตั้งใจสินะ!”

โธ่เอ๊ย เดิมคิดว่าเขาเป็นนกโง่ที่บินอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยสีสันนี้นานเกินไปจนกลายเป็นคนโลเล

ที่แท้สาวหน้าอกใหญ่ตรงหน้านี้ก็ไม่ใช่คนบริสุทธิ์ซะทีเดียว!

เสวียนจีโกรธมากจนหน้าเหมือนปลาปักเป้าในทันที ไอสังหารโดยรอบใกล้จะจับตัวแข็งปะทุ

เด็กสาวที่อายุยังน้อยมักให้ความสำคัญกับความรักมากกว่าชีวิตตนเอง หลินแอลลี่กลัวว่าอีกฝ่ายจะหุนหันพลันแล่นทำอะไรที่เป็นอันตราย

“คุณเป็นใคร กล้าดียังไงถึงบุกรุกห้องส่วนตัว ฉันขอเตือนนะว่าอย่าทำอะไรวู่วาม เยาวชนทำผิดก็ต้องรับโทษทางอาญาด้วย!” เธอซ่อนตัวอยู่หลังโซฟาด้วยใบหน้าซีดเผือด ตะโกนออกไปนอกประตูไม่หยุด “บอดี้การ์ด! บอดี้การ์ดอยู่ไหน ใครก็ได้!”

บอดี้การ์ดที่เรียกไปไม่มา แต่มีกลุ่มคนอยากรู้อยากเห็นที่ดูแตกตื่นเข้ามาแทน

ใกล้สิ้นปี เศรษฐีนีหลายคนมาคลับที่นี่เพื่อมาออกเดทกับเหล่าชายบำเรอที่สนิทสนมกัน ขณะนี้ได้ยินเสียงกระแทกประตูและทะเลาะวิวาท พวกเธอจึงมายืนออรวมตัวกันที่ทางเดินเป็นกลุ่มละสองสามคน

“เกิดอะไรขึ้น มีคนมาจับชู้งั้นเหรอ”

“ดูเหมือนจะใช่ แต่ก็แปลกอยู่เหมือนกัน…เมื่อก่อนจะเป็นผู้ชายมาจับภรรยาและคนรักที่นี่ แต่ครั้งนี้ดูเหมือนจะเป็นภรรยาหลวงมาจับเมียน้อยต่างหากล่ะ”

เหล่าเศรษฐีนีต่างมารวมตัวกันที่หน้าประตู แต่ส่วนใหญ่ต่างเฝ้าดูความสนุกบนความทุกข์ของคนอื่น บางคนถึงกับยกโทรศัพท์ขึ้นมากะจะถ่ายวิดีโอด้วยซ้ำ

“โธ่ ไม่เข้าใจผู้ชายพวกนี้เลย มีภรรยาที่หุ่นดีขนาดนี้ยังไม่พอใจอีก ต้องออกไปกินหญ้าอ่อนข้างนอก สารเลวจริงๆ”

“ใช่แล้ว ดูสิหน้าตาจิ้มลิ้มเหมือนเด็กมัธยมต้นเลย รสนิยมอะไรกันเนี่ย…”

“เป็นเรื่องปกติ ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ทุกคนล้วนชอบพอคนวัยสิบแปดปีกันทั้งนั้นแหละ”

เศรษฐีนีที่อยากรู้อยากเห็นเข้าใจผิดโดยไม่รู้ตัวว่าเสวียนจีที่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าธรรมดาเป็นเด็กนักเรียนหญิงที่ถูกเลี้ยงดู

เสวียนจียอมรับว่าหุ่นของเธอเหมือนไม้กระดานซักผ้านิดหน่อย แต่ยังไงก็ไม่มีอะไรใกล้เคียงกับเด็กมัธยมต้นเลยใช่ไหมล่ะ

เธอโมโหขึ้นมาทันที ชูขวานในมือแล้วหมุนตัว “แกสิเด็กมัธยมต้น ทั้งบ้านแกนั่นแหละเด็กมัธยมต้น!”