พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 259

จากการแนะนำของอวิ๋นหลิง เซียวปี้เฉิงเรียนรู้วิธีสั่งการเจ้าเสือขี้แยโดยการใช้พลังจิตเป็นอย่างรวดเร็ว

งานเลี้ยงเกิดครบร้อยวันเพิ่งจบไป จักรพรรดิจาวเหรินเกิดความเมตตา ให้เซียวปี้เฉิงหยุดงานหลายวัน เขาจึงมีเวลาอยู่กับลูกเมียในจวน

ตอนนี้ต้าเป่ากับเอ้อร์เป่าครบสามเดือนแล้ว สามารถฝึกพลิกตัวได้แล้ว

วันนี้อวิ๋นหลิงก็ฝึกลูกทั้งสองคนพลิกตัวอยู่ในห้อง แต่กลับเห็นเซียวปี้เฉิงเดินเข้าเรือนหลันชิงด้วยความเร่งรีบ

เขาเข้ามาถึงก็สั่งให้ตงชิงกับจื่อเถา จากนั้นก็พูดเสียงเบากับอวิ๋นหลิง “คนที่ไปสืบข่าวที่แคว้นตงฉู่เขียนจดหมายกลับมา”

อวิ๋นหลิงตื่นเต้นขึ้นมาทันควัน “ได้ข่าวหรือไม่?”

แคว้นตงฉู่กับแคว้นต้าโจวห่างไกลกันมาก เวลาจะส่งข้อมูลกลับมาแต่ละทีก็ต้องใช้เวลาหนึ่งเดือนกว่า ก่อนหน้านี้นางวาดภาพเหมือนของน้องเล็กแล้วให้เซียวปี้เฉิงส่งคนไปตามหา ตอนนี้เพิ่งจะได้ข่าวเป็นครั้งแรก

“ยังหาตัวคนในภาพเหมือนไม่เจอ” เซียวปี้เฉิงส่ายหน้า จากนั้นก็เปลี่ยนหัวข้อการสนทนา “แต่ได้ข้อมูลอย่างอื่นมา”

อวิ๋นหลิงกับเขาใจสื่อใจ “เกี่ยวข้องกับหินอุกกาบาตหรือ?”

เซียวปี้เฉิงพยักหน้า “หวู๋ซินไต้ซือเคยบอกว่าตอนที่ดวงดาวตก จะมีเทพธิดาจุติในราชวงศ์ ดังนั้นข้าจึงให้ไปสืบข่าวในราชวังแคว้นตงฉู่ ดูว่ามีเรื่องใหญ่หรือเรื่องแปลกเกิดขึ้นไหม”

พอเขาพูดประโยคนี้จบ สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นยากจะเอื้อนเอ่ย

“แต่ไม่มีเรื่องใหญ่ที่แปลกๆ มีแต่เรื่องแปลกธรรมดาอยู่หนึ่งเรื่อง”

อวิ๋นหลิงเลิกคิ้วด้วยความสนใจ “แปลกยังไง?”

“วันที่ดาวดวงสุดท้ายตกลงมา ตรงกับรัชทายาทแห่งแคว้นตงฉู่แต่งงานกับพระชายารองพอดี” “แต่ชายารองของรัชทายาทเหมือนเป็นคนปัญญาอ่าน ได้ยินว่าสมองของนางเท่าสติปัญญาของเด็กหกขวบ”

อวิ๋นหลิงตั้งใจวิเคราะห์จัดแจง คืนที่นางทะลุมิติมา คืนที่นางแต่งงานกับเซียวปี้เฉิง ส่วนพี่ฉิงก็เป็นพระสนมของจักรพรรดิฉิน และชายารองของรัชทายาทตงฉู่ก็เหมือนพวกนางด้วย ตรงกับคำทำนายในข้อ ‘จุติในราชวงศ์’

เมื่อนางตั้งสันนิษฐานได้ก็รู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น

“ชายารองรัชทายาททำอะไรไว้ใช่หรือไม่?”

เซียวปี้เฉิงมองอวิ๋นหลิงแล้วพูดต่อไปว่า “เอ่อ...ไม่รู้ว่าพระชายารองของรัชทายาทเป็นกระไร คืนที่แต่งเข้าจวนรัชทายาท นางใช้ประทัดและดอกไม้ไฟที่ใช้ฉลองงานแต่งงานไประเบิดสุขาในจวนรัชทายาท”

อวิ๋นหลิง “...”

นางเม้มปาก แววตาเปลี่ยนไปล้ำลึกยิ่งขึ้น การสันนิษฐานก็เริ่มมีความเป็นไปได้สูงขึ้นกว่าเดิม

“เรื่องนี้เล่ากันทั่วบ้านทั่วเมืองแคว้นตงฉู่ คนที่พวกเราส่งไป ไม่ต้องเปลืองแรงก็ได้ข้อมูลมาแล้ว เล่ากันว่าวันนี้แขกที่ไปเป็นสักขีพยานกำลังเข้าร่วมงานที่สวนดอกไม้ของจวน แต่จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้น จากนั้นท้องฟ้าก็มีน้ำฝนสีเหลืองตกลงมา ทุกคนหน้าถอดสี พากันหนีกลับจวนตัวเอง จวนรัชทายาทมีแต่กลิ่นเหม็นสามวันกว่า”

เซียวปี้เฉิงเล่าทุกตัวอักษรในจดหมายให้นางฟังหนึ่งรอบ เพราะเขียนบรรยายได้ชัดเจนมาก แต่จะอยู่ไกล แต่ก็สามารถจินตนาการภาพเหตุการณ์วันนั้นได้

อวิ๋นหลิงฟังจบก็ถามว่า “ชายารองของรัชทายาทผู้นี้ก่อเรื่องใหญ่ขึ้น แต่หลังแต่งงานกัรัชทายาทก็กลายเป็นคนฉลาดใช่ไหม?”

เซียวปี้เฉิงมองนางด้วยความแปลกใจ “เมียรู้ได้อย่างไร?”