พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 427

เมื่อก่อนหลินซินถูกสองแม่ลูกฮูหยินเหลียนจับเอาไว้ แอบแจ้งข่าวในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญ ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าอวิ๋นหลิงมีการคาดการมาตั้งนานแล้ว ไม่แน่ลูกทั้งสองคนอาจตกอยู่ในมือของโจร

เนื่องจากพฤติกรรมทรยศของแม่ ช่วงนี้เยี่ยเจ๋อเฟิงจึงไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับสองสามีภรรยาอวิ๋นหลิงอย่างไร จึงทำได้เพียงสุมตัวอยู่ในค่ายปืนไฟทั้งวัน หลบเลี่ยงการเผชิญหน้ากับพวกเขา

เมื่ออวิ๋นหลิงได้สติกลับมา จึงเม้มริมฝีปากว่า “เรื่องนั้นนางเป็นคนทำไม่ใช่เจ้าทำเสียหน่อย ข้าไม่โทษเจ้า อีกอย่างตอนนี้นางก็ได้รับกรรมแล้ว ข้าไม่สนใจเรื่องก่อนหน้านี้มาตั้งนานแล้ว”

หลินซินถูกตัดหูไปครึ่งหนึ่ง ตอนหลังอู๋อันกงเองก็ตัดความสัมพันธุ์ศิษย์กับอาจารย์กับนาง ตอนนี้อีกฝ่ายได้ย้ายออกจากจวนอู๋อันแล้ว ไม่ได้ไปมาหาสู่กับพวกเขาอีกแล้ว

เซียวปี้เฉิงเองก็ยกมือมาตบไหล่เยี่ยเจ๋อเฟิง “เจ๋อเฟิง มิตรภาพระหว่างเจ้ากับข้ามีมาตั้งนานขนาดนี้ อย่าแตกกันเพราะเรื่องแค่นี้เลย ยิ่งไปกว่านั้นข้ายังจะต้องขอบคุณเจ้าด้วย ช่วงนั้นที่ข้าไม่ได้อยู่ในเมืองหลวง ต้องขอบคุณเจ้าที่ช่วยข้าดูแลปกป้องหลิงเอ๋อร์กับลูก ๆ ”

ช่วงก่อนหน้านี้ที่เขาเองก็ยุ่งจนไม่สามารถแยกตัวมาได้ จึงไม่ได้สนใจความแปลก ๆ ไปของเยี่ยเจ๋อเฟิง

ท่านพ่อของเยี่ยเจ๋อเฟิงเป็นอาจารย์ของเซียวปี้เฉิง ความขยันหมั่นเพียรสอนศิลปะการต่อสู้และพิชัยสงครามให้เขามาเป็นเวลาหลายปี ก่อนหน้านี้นอกจากเยี่ยนอ๋องแล้ว ก็มีพี่น้องต่างนามสกุลคนนี้ที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขามากที่สุด

อวิ๋นหลิงพยักหน้าเห็นด้วย “จริงด้วย นายและบ่าวของจวนจิ้งอ๋องนอกจากใต้เท้าเฉียวแล้ว คนที่สองสามีภรรยาพวกเราเชื่อใจมากที่สุดก็คือเจ้าแล้ว ข้ายังรออีกสามเดือนจะให้เจ้ามาเป็นหัวหน้าองครักษ์ตำหนักบูรพาด้วย”

ก่อนหน้านี้ตอนที่เจ้าหวางเข้าเรียนเคยบอกกับนางว่า รอให้เข้าไปที่ตำหนักบูรพากับเซียวปี้เฉิง คนและม้าในตำแหน่งที่สำคัญจะต้องให้คนที่เชื่อใจได้มาทำหน้าที่ เพื่อจะได้ทำอะไรสะดวกสบายใจ

ถ้าหากว่าอวิ๋นหลิงเลือกคนหนึ่งมาเพื่อรับหน้าที่ทหารรักษาพระองค์ในตำหนักบูรพา ถ้าเช่นนั้นคนที่น่าเชื่อถือและมีความสามารถชนะคนอื่นก็คือเยี่ยเจ๋อเฟิง

เยี่ยเจ๋อเฟิงได้ยินก็มีสีหน้าตื้นตันเล็กน้อย จากนั้นมองไปที่พวกเขาทั้งสองคนอย่างลึกซึ้ง พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ในเมื่อพวกเจ้าเชื่อใจข้า ข้าจะไม่ทำลายความเชื่อใจของพวกเจ้าอย่างแน่นอน”

หัวหน้าองครักษ์ตำหนักบูรพาเป็นตําแหน่งที่ฟังดูไม่สะดุดตา แต่ตำแหน่งอาชีพที่มีอนาคตอย่างแท้จริง ในฐานะที่เป็นคนสนิทของรัชทายาท หลังจากที่รัชทายาทขึ้นครองบัลลังก์แล้วโดยทั่วไปแล้วจะครองตําแหน่งสําคัญในราชสํานัก

เซียวปี้เฉิงโล่งอก อดที่กล่าวด้วยยิ้มไม่ได้ว่า “ข้ารู้มาว่าเมื่อก่อนเจ้าอยากจะเดินทางท่องเที่ยวไปทั่ว แต่บัดนี้กลับอยู่ที่นี่เพื่อพวกเราสองคน ขอบใจเจ้ามาก เจ๋อเฟิง”

เยี่ยเจ๋อเฟิงไม่ชอบในวงราชการมากนัก มิเช่นนั้นด้วยคุณูปการสงครามที่เขาสะสมไว้ในค่ายทหารตั้งแต่แรก อีกทั้งตัวตนที่พิเศษของเขา เหตุใดถึงจะปีนขึ้นไประดับสี่ไม่ได้ เหตุที่จะต้องลดตัวมาเป็นทหารองครักษ์ที่จวนจิ้งอ๋อง ก็มาจากการสั่งและการวางแผนของอู๋อันกง ปกป้องอวิ๋นหลิงพระชายาคนนี้ที่รักษาสหายจิ้งอ๋องให้หายได้

บัดนี้ตระกูลเฟิงได้สูญสิ้น ไส้ศึกชาวทูเจวียได้ถูกกำจัดไป ภารกิจที่เขาปกป้องอวิ๋นหลิงเสร็จสิ้นไปตั้งนานแล้ว แต่ว่าเขายังทำงานทุกที่แทนสองสามีภรรยา เซียวปี้เฉิงประทับใจมาก

เยี่ยเจ๋อเฟิงเองก็มีสีหน้าสบายขึ้น พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบว่า “ยังไม่ต้องพูดเรื่องมิตรภาพระหว่างข้ากับเจ้า แค่เพียงพระชายาเคยช่วยข้าสองครั้ง ข้าเองก็ตัดสินใจที่จะอยู่ต่อ”

ครั้งแรกเป็นที่ได้พบการลอบฆ่าจากชาวทูเจวีย ส่วนอีกครั้งหนึ่งสองแม่ลูกฮูหยินเหลียนใส่หนอนพิษกู่ในตัวเขา

ถ้าหากไม่มีอวิ๋นหลิงลงมือช่วย เขาตายไปตั้งนานแล้ว

อวิ๋นหลิงตื้นตันมาก จึงเลียนแบบเซียวปี้เฉิงยกมือขึ้นมาตบไหล่ของเขาอีกข้าง “อยู่กับพวกเราสองคน รับรองว่าเจ้าจะกินดีอยู่ดี”

เยี่ยเจ๋อเฟิงงอมุมริมฝีปาก ทั้งสามคนสบตากันแล้วก็หัวเราะออกมา แผ่นกั้นก่อนหน้านี้ก็ได้มลายหายไปจนหมดสิ้น

“พวกเจ้าทำงานต่อไป ข้าจะไปทำตามคำสั่งของพระชายาแล้ว”

แน่นอนว่าเขาจะพิทักษ์จวนจิ้งอ๋องแม้แต่แมลงวันก็บินเข้ามาไม่ได้ ถ้าหากว่าเจ้าหัวขโมยนั่นยังกล้าทำผิดอีก เขาจะใช้เข็มยาชาทิ่มก้นของอีกฝ่าย！

อวิ๋นหลิงพยักหน้า ทั้งนายและบ่าวของจวนอ๋องในช่วงเวลานี้ต่างล้วนต้องเตรียมความพร้อมขึ้นมา ขั้นตอนต่อไปก็คือรอให้กงจื่อโยวเข้ามาติดกับเอง

กงจื่อโยวไม่ทำให้อวิ๋นหลิงผิดหวัง หลังจากพักผ่อนอยู่ในที่พักหรูประมาณสองวัน ก็มาเยี่ยมบ้านอย่างกระตือรือร้นแล้ว

เขาจงใจให้เฉียงเวยเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ พยายามใช้รถม้าสามคันมาเติมให้เต็ม

“วันนี้ข้าพกแค่เพียงหน้ากากเงินไปคนเดียว เพื่อไม่ให้เฉียงเวยและหลิงซูถูกจับได้”

หลิงซูนอนพาดอยู่บนเตียง พูดด้วยความกังวลเล็กน้อย “วันมะรืนตอนเช้าจั่นอิ่งก็จะมารวมตัวกับพวกเราได้ เหตุใดเจ้าสำนักน้อยถึงไม่ไปสายอีกสองวัน？มิเช่นนั้นข้างกายท่านจะมีแค่หน้ากากเงินคนเดียว ข้าไม่สามารถวางใจได้ เขาไม่ใช่คนที่พึ่งพาได้...”

พวกเขาทั้งหมดสี่คน กงฟูของจั่นอิ่งแข็งแกร่งที่สุด กงฟูของหน้ากากเงินอ่อนหัดที่สุด อีกทั้งสติปัญญาก็ยังมีปัญหาอีกด้วย

หน้ากากเงินหงุดหงิดจนจมูกเบี้ยว บ่นพึมพำว่า “เจ้ายังมากล้าพูดว่าข้าเชื่อถือไม่ได้ ทั้งโลกเจ้าเชื่อถือได้มากสุดพอใจหรือยัง？เจ้าเชื่อถือได้เจ้าถึงได้หาเรื่องมาได้มากมายขนาดนี้...ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้า เฉียงเวยก็ต้องไม่ถูกให้อยู่ต่อ...”